Plutarch, Dion, chapter 7

(플루타르코스, Dion, chapter 7)

ὁ μὲν οὖν Διονύσιοσ ὑπερφυῶσ τὴν μεγαλοψυχίαν ἐθαύμασε καὶ τὴν προθυμίαν ἠγάπησεν· οἱ δὲ ἐλέγχεσθαι τῇ λαμπρότητι καὶ ταπεινοῦσθαι τῇ δυνάμει τοῦ Δίωνοσ οἰόμενοι, ταύτην εὐθὺσ ἀρχὴν λαβόντεσ, οὐδεμιᾶσ ἐφείδοντο φωνῆσ ᾗ τὸ μειράκιον ἐξαγριαίνειν ἔμελλον πρὸσ αὐτόν, ὡσ ὑπερχόμενον διὰ τῆσ θαλάττησ τυραννίδα καὶ περισπῶντα ταῖσ ναυσὶ τὴν δύναμιν εἰσ τοὺσ Ἀριστομάχησ παῖδασ, ἀδελφιδοῦσ ὄντασ αὐτῷ. φανερώταται δὲ καὶ μέγισται τῶν εἰσ φθόνον καὶ μῖσοσ αἰτιῶν ὑπῆρχον ἡ τοῦ βίου διαφορὰ καὶ τὸ τῆσ διαίτησ ἄμιικτον.

οἱ μὲν γὰρ, εὐθὺσ ἐξ ἀρχῆσ νέου τυράννου καὶ τεθραμμένου φαύλωσ ὁμιλίαν καὶ συνήθειαν ἡδοναῖσ καὶ κολακείαισ καταλαμβάνοντεσ, ἀεί τινασ ἔρωτασ καὶ διατριβὰσ ἐμηχανῶντο ῥεμβώδεισ περὶ πότουσ καὶ γυναῖκασ, καὶ παιδιὰσ ἑτέρασ ἀσχήμονασ, ὑφ’ ὧν ἡ τυραννὶσ, ὥσπερ σίδηροσ, μαλασσομένη, τοῖσ μὲν ἀρχομένοισ ἐφάνη φιλάνθρωποσ, καὶ τὸ λίαν ἀπάνθρωπον ὑπανῆκεν, οὐκ ἐπιεικείᾳ τινὶ μᾶλλον ἢ ῥᾳθυμίᾳ τοῦ κρατοῦντοσ ἀμβλυνομένη. ἐκ δὲ τούτου προϊοῦσα καὶ νεμομένη κατὰ μικρὸν ἡ περὶ τὸ μειράκιον ἄνεσισ τοὺσ ἀδαμαντίνουσ δεσμοὺσ ἐκείνουσ, οἷσ ὁ πρεσβύτεροσ Διονύσιοσ ἔφη δεδεμένην ἀπολείπειν τὴν μοναρχίαν, ἐξέτηξε καὶ διέφθειρεν.

ἡμέρασ γὰρ, ὥσ φασιν, ἐνενήκοντα συνεχῶσ ἔπινεν ἀρξάμενοσ, καὶ τὴν αὐλὴν ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ σπουδαίοισ ἀνδράσι καὶ λόγοισ ἄβατον καὶ ἀνείσοδον οὖσαν μέθαι καὶ σκώμματα καὶ ψαλμοὶ καὶ ὀρχήσεισ καὶ βωμολοχίαι κατεῖχον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION