- 텍스트

Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 22

(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 22)

ἵνα δὲ κορυφὴν ὁ λόγος ἐπιθεὶς ἑαυτῷ παύσηται, φέρε κινήσαντες τὴν ἀφ ἱερᾶς βραχέα περὶ θειότητος αὐτῶν καὶ μαντικῆς εἴπωμεν.? δὲ φορὰ καθάπερ πνεύματα ταῖς μὲν ἐπικόπτοντα ταῖς δ ἐπευθύνοντα πράξεις καὶ ὁρμὰς εἰς τὸ τέλος.

"ὁμόδουλον ἑαυτὸν ποιεῖσθαι τῶν κύκνων:

ὥσπερ αὖ καὶ τῶν βασιλέων ἀετὸς μὲν ὁ Πύρρος ἥδετο καλούμενος Ιἔραξ δ ὁ Ἀντίοχος: ἰχθῦς· δὲ τοὺς ἀμαθεῖς καὶ ἀνοήτους· λοιδοροῦντες ἢ σκώπτοντες ὀνομάζομεν.

τυφλὰ τῆς προνοίας εἰς τὸν ἄθεον καὶ τιτανικὸν ἀπέρριπται τόπον ὥσπερ ἀσεβῶν χῶρον, οὗ τὸ λογικὸν καὶ νοερὸν ἐγκατέσβεσται τῆς ψυχῆς, ἐσχάτῳ δέ τινι συμπεφυρμένης καὶ κατακεκλυσμένης αἰσθήσεως μορίῳ, σπαίρουσι μᾶλλον ἢ ζῶσιν ἐοίκεν.?

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION