Plutarch, Camillus, chapter 31

χαλεπῶσ μὲν οὖν καί μόλισ αἱ τῶν ἱερῶν ἀνεκαλύπτοντο χῶραι φιλοτιμίᾳ τοῦ Καμίλλου καὶ πόνῳ πολλῷ τῶν ἱεροφαντῶν ὡσ δὲ καὶ τήν πόλιν ἀνοικοδομεῖν ἔδει παντάπασι διεφθαρμένην, ἀθυμία πρὸσ τὸ ἔργον ἐνέπιπτε τοῖσ πολλοῖσ καί μέλλησισ ἦν ἐστερημένοισ ἁπάντων καί τινοσ ἐν τῷ παρόντι ῥᾳστώνησ καί ἀναπαύσεωσ ἐκ κακῶν δεομένοισ μᾶλλον ἢ κάμνειν καί ἀποτρύχειν ἑαυτούσ οὔτε χρήμασιν οὔτε σώμασιν ἐρρωμένουσ. οὕτω δὲ ἡσυχῇ πρὸσ τοὺσ Οὐηϊούσ αὖθισ ἀποστρεφόμενοι, πόλιν ἅπασι κατεσκευασμένην καί διαμένουσαν, ἀρχὰσ δημαγωγιῶν ἐνέδοσαν τοῖσ πρὸσ χάριν εἰθισμένοισ ὁμιλεῖν, καί λόγων ἠκροῶντο στασιαστικῶν πρὸσ τὸν Κάμιλλον, ὡσ ἐκείνου φιλοτιμίασ ἕνεκα καί δόξησ ἰδίασ ἀποστεροῦντοσ αὐτοὺσ πόλεωσ ἑτοίμησ καί βιαζομένου σκηνοῦν ἐρείπια καί πυρκαϊὰν τοσαύτην ἐγείρειν, ὅπωσ μὴ μόνον ἡγεμὼν Ῥώμησ καί στρατηγόσ, ἀλλὰ καί κτίστησ λέγηται παρώσασ Ῥωμύλον.

ἐκ τούτου φοβηθεῖσα τὸν θόρυβον ἡ βουλὴ τὸν μὲν Κάμιλλον οὐκ εἰάσε βουλόμενον ἀποθέσθαι τὴν ἀρχὴν ἐντὸσ ἐνιαυτοῦ καίπερ ἓξ μῆνασ οὐδενὸσ ὑπερβαλόντοσ ἑτέρου δικτάτοροσ, αὐτὴ δὲ παρεμυθεῖτο καί κατεπράυνε πείθουσα καί δεξιουμένη τὸν δῆμον, ἐπιδεικνυμένη μὲν ἠρία καί τάφουσ πατέρων, ὑπομιμνῄσκουσα δὲ χωρίων ἱερῶν καί τόπων ἁγίων, οὓσ Ῥωμύλοσ ἢ Νομᾶσ ἤ τισ ἄλλοσ αὐτοῖσ τῶν βασιλέων ἐπιθειάσασ παρέδωκεν.

ἐν πρώτοισ δὲ τῶν θείων τήν τε νεοσφαγῆ κεφαλὴν προὔφερον ἐν τῇ θεμελιώσει τοῦ Καπιτωλίου φανεῖσαν, ὡσ τῷ τόπῳ πεπρωμένον ἐκείνῳ τῆσ Ἰταλίασ κεφαλῇ γενέσθαι, καί τὸ τῆσ Ἑστίασ πῦρ, ὃ μετὰ τὸν πόλεμον ὑπὸ τῶν παρθένων ἀναπτόμενον αὖθισ ἀφανίζειν καί σβεννύναι τοὺσ προλιπόντασ τήν πόλιν, ὄνειδοσ αὐτοῖσ ἐσόμενον, ἄν τε ὑπ’ ἄλλων οἰκουμένην ὁρῶσιν ἐπηλύδων καί ξένων ἄν τ’ ἔρημον οὖσαν καί μηλόβοτον.

τοιαῦτα καί πρὸσ ἕκαστον ἰδίᾳ καί κοινῇ πολλάκισ ἐν τῷ δήμῳ σχετλιάζοντεσ ἐπεκλῶντο πάλιν ὑπὸ τῶν πολλῶν τήν παροῦσαν ὀλοφυρομένων ἀμηχανίαν, καί δεομένων μὴ σφᾶσ ὥσπερ ἐκ ναυαγίου γυμνοὺσ καί ἀπόρουσ σωθέντασ προσβιάζεσθαι τὰ λείψανα τῆσ διεφθαρμένησ συμπηγνύναι πόλεωσ, ἑτέρασ ἑτοίμησ παρούσησ.