Plutarch, Camillus, chapter 3

(플루타르코스, Camillus, chapter 3)

ἐκ τούτου τὸ περὶ τὴν Ἀλβανίδα λίμνην πάθοσ ἀκμάζοντι τῷ πολέμῳ συνενεχθέν οὐδενὸσ ἧττον τῶν ἀπίστων πυθέσθαι θαυμάτων αἰτίασ κοινῆσ ἀποοίᾳ, καὶ λόγου φυσικὴν ἔχοντοσ ἀρχὴν ἐφόβησεν, ἦν μὲν γὰρ ὡρ́α μετοπωρινή, καὶ τὸ θέροσ ἔληγεν οὔτ’ ἔπομβρον οὔτε πνεύμασι νοτίοισ χαλεπὸν ἐπιδήλωσ γενόμενον πολλὰσ δὲ λίμνασ καὶ ποταμοὺσ καὶ νάματα παντοδαπὰ τῆσ Ἰταλίασ ἐχούσησ τὰ μὲν ἐξέλιπε κομιδῇ, τὰ δ’ ἀντέσχε γλίσχρωσ καὶ μόλισ, οἱ δὲ ποταμοὶ πάντεσ ὥσπερ ἀεὶ κοῖλοι καὶ ταπεινοὶ διὰ θέρουσ ἐρρύησαν. τὸ δὲ τῆσ Ἀλβανίδοσ λίμνησ ἀρχὴν ἔχον ἐν ἑαυτῷ καὶ τελευτήν, ὄρεσιν εὐγείοισ περιεχόμενον, ἀπ’ οὐδενὸσ αἰτίου, πλὴν εἴ τι θεῖον, αὐξόμενον ἐπιδήλωσ διωγκοῦτο καὶ προσίστατο ταῖσ ὑπωρείαισ καὶ τῶν ἀνωτάτω λόφων ὁμαλῶσ ἐπέψαυεν, ἄνευ σάλου καὶ κλύδωνοσ ἐξανιστάμενον.

καὶ πρῶτον μὲν ἦν ποιμένων θαῦμα καὶ βοτήρων ἐπεὶ δέ, τοῦ διείργοντοσ ἀπὸ τῆσ κάτω χώρασ οἱο͂ν ἰσθμοῦ τὴν λίμνην ὑπεκραγέντοσ ὑπὸ τοῦ πλήθουσ καὶ βάρουσ, μέγα ῥεῦμα κατέβαινε διὰ τῶν ἀρουμένων καὶ φυτευομένων ἐπὶ τὴν θάλατταν, οὐ μόνον αὐτοῖσ παρεῖχε Ῥωμαίοισ ἔκπληξιν, ἀλλὰ καὶ πᾶσιν ἐδόκει τοῖσ τὴν Ἰταλίαν κατοικοῦσι μηδενὸσ μικροῦ σημεῖον εἶναι, πλεῖστοσ δ’ αὐτοῦ λόγοσ ἦν ἐν τῷ στρατοπέδῳ τῷ πολιορκοῦντι τοὺσ Οὐηϊούσ, ὥστε κἀκείνοισ ἔκπυστον γενέσθαι τὸ περὶ τὴν λίμνην πάθοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION