Plutarch, Caesar, chapter 63

(플루타르코스, Caesar, chapter 63)

ἀλλ’ ἐοίκεν οὐχ οὕτωσ ἀπροσδόκητον ὡσ ἀφύλακτον εἶναι τὸ πεπρωμένον, ἐπεὶ καὶ σημεῖα θαυμαστὰ καὶ φάσματα φανῆναι λέγουσι. σέλα μὲν οὖν οὐράνια καὶ κτύπουσ νύκτωρ πολλαχοῦ διαφερομένουσ καὶ καταίροντασ εἰσ ἀγορὰν ἐρήμουσ ὄρνιθασ οὐκ ἄξιον ἴσωσ ἐπὶ πάθει τηλικούτῳ μνημονεῦσαι· Στράβων δὲ ὁ φιλόσοφοσ ἱστορεῖ πολλοὺσ μὲν ἀνθρώπουσ διαπύρουσ ἐπιφερομένουσ φανῆναι, στρατιώτου δὲ ἀνδρὸσ οἰκέτην ἐκ τῆσ χειρὸσ ἐκβαλεῖν πολλὴν φλόγα καὶ δοκεῖν καίεσθαι τοῖσ ὁρῶσιν, ὡσ δὲ ἐπαύσατο, μηδὲν ἔχειν κακὸν τὸν ἄνθρωπον·

αὐτῷ δὲ Καίσαρι θύοντι τὴν καρδίαν ἀφανῆ γενέσθαι τοῦ ἱερείου καὶ δεινὸν εἶναι τὸ τέρασ; οὐ γὰρ ἂν φύσει γε συστῆναι ζῷον ἀκάρδιον. "ναί πάρεισιν, ἀλλ’ οὐ παρεληλύθασι.

μετὰ ταῦτα κοιμώμενοσ, ὥσπερ εἰώθει, παρὰ τῇ γυναικί, πασῶν ἅμα τῶν θυρῶν τοῦ δωματίου καὶ τῶν θυρίδων ἀναπεταννυμένων, διαταραχθεὶσ ἅμα τῷ κτύπῳ καὶ τῷ φωτὶ καταλαμπούσησ τῆσ σελήνησ, ᾔσθετο τὴν Καλπουρνίαν βαθέωσ μὲν καθεύδουσαν, ἀσαφεῖσ δὲ φωνὰσ καὶ στεναγμοὺσ ἀνάρθρουσ ἀναπέμπουσαν ἐκ τῶν ὕπνων ἐδόκει δὲ ἄρα κλαίειν ἐκεῖνον ἐπὶ ταῖσ ἀγκάλαισ ἔχουσα κατεσφαγμένον.

οἱ δὲ οὔ φασι τῇ γυναικὶ ταύτην γενέσθαι τὴν ὄψιν ἀλλὰ ἦν γάρ τι τῇ Καίσαροσ οἰκίᾳ προσκείμενον οἱο͂́ν ἐπὶ κόσμῳ καὶ σεμνότητι τῆσ βουλῆσ ψηφισαμένησ ἀκρωτήριον, ὡσ Λίβιοσ ἱστορεῖ, τοῦτο ὄναρ ἡ Καλπουρνία θεασαμένη καταρρηγνύμενον ἔδοξε ποτνιᾶσθαι καὶ δακρύειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION