Plutarch, Caesar, chapter 6

(플루타르코스, Caesar, chapter 6)

δυεῖν δὲ οὐσῶν ἐν τῇ πόλει στάσεων, τῆσ μὲν ἀπὸ Σύλλα μέγα δυναμένησ, τῆσ δὲ Μαριανῆσ, ἣ τότε κατεπτήχει καὶ διέσπαστο κομιδῇ ταπεινὰ πράττουσα, ταύτην ἀναρρῶσαι καὶ προσαγαγέσθαι βουλόμενοσ ἐν ταῖσ ἀγορανομικαῖσ φιλοτιμίαισ ἀκμὴν ἐχούσαισ εἰκόνασ ἐποιήσατο Μαρίου κρύφα καὶ Νίκασ τροπαιοφόρουσ, ἃσ φέρων νυκτὸσ εἰσ τὸ Καπιτώλιον ἀνέστησεν. ἅμα δὲ ἡμέρᾳ τοὺσ θεασαμένουσ μαρμαίροντα πάντα χρυσῷ καὶ τέχνῃ κατεσκευασμένα περιττῶσ διεδήλου δὲ γράμμασι τὰ Κιμβρικὰ κατορθώματα θάμβοσ ἔσχε τῆσ τόλμησ τοῦ ἀναθέντοσ οὑ̓ γὰρ ἦν .

ἄδηλοσ̓, ταχὺ δὲ περιϊὼν ὁ λόγοσ ἤθροιζε πάντασ ἀνθρώπουσ πρὸσ τὴν ὄψιν· ἀλλ’ οἱ μὲν ἐβόων τυραννίδα πολιτεύεσθαι Καίσαρα, νόμοισ καὶ δόγμασι κατορωρυγμένασ ἐπανιστάντα τιμάσ, καὶ τοῦτο πεῖραν ἐπὶ τὸν δῆμον εἶναι προμαλαττόμενον, εἰ τετιθάσευται ταῖσ φιλοτιμίαισ ὑπ’ αὐτοῦ καὶ δίδωσι παίζειν τοιαῦτα καὶ καινοτομεῖν, οἱ δὲ Μαριανοὶ παραθαρρύναντεσ ἀλλήλουσ πλήθει τε θαυμαστοὶ ὅσοι διεφάνησαν ἐξαίφνησ, καὶ κρότῳ κατεῖχον τὸ Καπιτώλιον πολλοῖσ δὲ καὶ δάκρυα τὴν Μαρίου θεωμένοισ ὄψιν ὑφ’ ἡδονῆσ ἐχώρει, καὶ μέγασ ἦν ὁ Καῖσαρ ἐγκωμίοισ αἰρόμενοσ, ὡσ ἀντὶ πάντων ἄξιοσ εἰή ὁ ἀνὴρ τῆσ Μαρίου συγγενείασ, συναχθείσησ δὲ περὶ τούτων τῆσ βουλῆσ, Κάτλοσ Λουτάτιοσ, ἀνὴρ εὐδοκιμῶν τότε μάλιστα Ῥωμαίων, ἀναστὰσ καὶ κατηγορήσασ Καίσαροσ ἐπεφθέγξατο τὸ μνημονευόμενον·

"Καῖσαρ, ἀλλ’ ἤδη μηχαναῖσ αἱρεῖ τὴν πολιτείαν.

ἐπεὶ δὲ ἀπολογησάμενοσ πρὸσ ταῦτα Καῖσαρ ἔπεισε τὴν σύγκλητον, ἔτι μᾶλλον οἱ θαυμάζοντεσ αὐτὸν ἐπήρθησαν, καὶ παρεκελεύοντο μηδενὶ τοῦ φρονήματοσ ὑφίεσθαι πάντων γὰρ ἑκόντι τῷ δήμῳ περιέσεσθαι καὶ πρωτεύσειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION