Plutarch, Artaxerxes, chapter 30

(플루타르코스, Artaxerxes, chapter 30)

ἡ μὲν οὖν ἐπιβουλὴ τοιοῦτον ἔσχε τέλοσ, ὁ δὲ Ὦχοσ ἤδη μὲν ἦν ταῖσ ἐλπίσι λαμπρόσ ὑπὸ τῆσ Ἀτόσσησ ἐπαιρόμενοσ, ἔτι δὲ ἐφοβεῖτο τῶν μὲν γνησίων τὸν ὑπόλοιπον Ἀριάσπην, τῶν δὲ νόθων Ἀρσάμην. ὁ μὲν γὰρ Ἀριάσπησ οὐ διὰ τὸ πρεσβύτεροσ εἶναι τοῦ Ὤχου, πρᾶοσ δὲ καὶ ἁπλοῦσ καὶ φιλάνθρωποσ, ἠξιοῦτο βασιλεύειν ὑπὸ τῶν Περσῶν ὁ δὲ Ἀρσάμησ καὶ νοῦν ἔχειν ἐδόκει καὶ μάλιστα τῷ πατρὶ προσφιλὴσ ὢν οὐκ ἐλάνθανε τὸν Ὦχον. ἐπιβουλεύων οὖν ἀμφοτέροισ καὶ δολερὸσ ὢν ὁμοῦ καὶ φονικόσ ἐχρήσατο τῇ μὲν ὠμότητι τῆσ φύσεωσ πρὸσ τὸν Ἀρσάμην, τῇ δὲ κακουργίᾳ καὶ δεινότητι πρὸσ τὸν Ἀριάσπην.

ὑπέπεμψε γὰρ πρὸσ αὐτὸν εὐνούχουσ καὶ φίλουσ βασιλέωσ ἀπειλάσ τινασ ἀεὶ καὶ λόγουσ φοβεροὺσ ἀπαγγέλλοντασ, ὡσ τοῦ πατρὸσ ἐγνωκότοσ ἀποκτιννύειν αὐτὸν ὠμῶσ καὶ ἐφυβρίστωσ. οἱ δὲ ταῦτα καθ’ ἡμέραν ἐκφέρειν δοκοῦντεσ ὡσ ἀπόρρητα, καὶ τὰ μὲν μέλλειν, τὰ δὲ ὅσον οὔπω πράσσειν βασιλέα λέγοντεσ, οὕτωσ ἐξέπληξαν τὸν ἄνθρωπον καὶ τοσαύτην ἐνέβαλον πτοίαν αὐτῷ καὶ ταραχὴν καὶ δυσθυμίαν εἰσ τοὺσ λογισμούσ, ὥστε φάρμακον σκευάσαντα τῶν θανασίμων καὶ πιόντα τοῦ ζῆν ἀπαλλαγῆναι.

πυθόμενοσ δὲ ὁ βασιλεὺσ τὸν τρόπον τῆσ τελευτῆσ, ἐκεῖνον μὲν ἀπέκλαυσε, τὴν δ’ αἰτίαν ὑπώπτευεν.

ἐλέγχειν δὲ καὶ ζητεῖν ἐξαδυνατῶν διὰ γῆρασ ἔτι μᾶλλον ἠσπάζετο τὸν Ἀρσάμην, καὶ δῆλοσ ἦν μάλιστα πιστεύων ἐκείνῳ καὶ παρρησιαζόμενοσ. ὅθεν οἱ περὶ τὸν Ὦχον οὐκ ἀνεβάλοντο τὴν πρᾶξιν, ἀλλ’ Ἀρπάτην υἱὸν Τηριβάζου παρασκευάσαντεσ ἀπέκτειναν δι’ ἐκείνου τὸν ἄνθρωπον. ἦν μὲν οὖν ἐπὶ ῥοπῆσ μικρᾶσ ὁ Ἀρτοξέρξησ διὰ τὸ γῆρασ ἤδη τότε·

προσπεσόντοσ δὲ αὐτῷ τοῦ περὶ τὸν Ἀρσάμην πάθουσ οὐδὲ ὀλίγον ἀντέσχεν, ἀλλ’ εὐθὺσ ὑπὸ λύπησ καὶ δυσθυμίασ ἀπεσβέσθη, βιώσασ μὲν ἐνενήκοντα καὶ τέσσαρα ἔτη, βασιλεύσασ δὲ δύο καὶ ἑξήκοντα, δόξασ δὲ πρᾶοσ εἶναι καὶ φιλυπήκοοσ οὐχ ἥκιστα διὰ τὸν υἱὸν Ὦχον ὠμότητι καὶ μιαιφονίᾳ πάντασ ὑπερβαλόμενον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION