Plutarch, Artaxerxes, chapter 11

(플루타르코스, Artaxerxes, chapter 11)

ἡ δὲ Κτησίου διήγησισ, ὡσ ἐπιτεμόντι πολλὰ συντόμωσ ἀπαγγεῖλαι, τοιαύτη τίσ ἐστι. Κῦροσ ἀποκτείνασ Ἀρταγέρσην ἤλαυνεν εἰσ αὐτὸν βασιλέα τὸν ἵππον, καὶ αὐτὸσ εἰσ ἐκεῖνον, ἀμφότεροι σιωπῇ· φθάνει δὲ βαλὼν Ἀριαῖοσ ὁ Κύρου φίλοσ βασιλέα, καὶ οὐκ ἔτρωσε· βασιλεὺσ δὲ ἀφεὶσ τὸ δόρυ Κύρου μὲν οὐκ ἔτυχε, Σατιφέρνην δέ, πιστὸν ἄνδρα Κύρῳ καὶ γενναῖον, ἔβαλε καὶ ἀπέκτεινε. Κῦροσ δ’ ἐπ’ αὐτὸν ἐξακοντίσασ διὰ τοῦ θώρακοσ ἔτρωσε τὸ στῆθοσ, ὅσον ἐνδῦναι δύο δακτύλουσ τὸ ἀκόντιον, πεσεῖν δὲ αὐτὸν ὑπὸ τῆσ πληγῆσ ἀπὸ τοῦ ἵππου.

"Ἐξίστασθε, πενιχροί.

τοῦτο δὲ περσιστὶ πολλάκισ αὑτοῦ βοῶντοσ, οἱ μὲν ἐξίσταντο προσκυνοῦντεσ, ἀποπίπτει δὲ τῆσ κεφαλῆσ ἡ τιάρα τοῦ Κύρου. καὶ παρατρέχων νεανίασ Πέρσησ ὄνομα Μιθριδάτησ ἀκοντίῳ βάλλει τὸν κρόταφον αὑτοῦ παρὰ τὸν ὀφθαλμόν, ἀγνοῶν ὅστισ εἰή. πολὺ δὲ αἷμα τοῦ τραύματοσ ἐκβαλόντοσ ἰλιγγιάσασ καὶ καρωθεὶσ ὁ Κῦροσ ἔπεσε, καὶ ὁ μὲν ἵπποσ ὑπεκφυγὼν ἐπλάζετο, τὸν δ’ ἐφίππειον πῖλον ἀπορρυέντα λαμβάνει τοῦ τὸν Κῦρον βαλόντοσ ἀκόλουθοσ αἵματοσ περίπλεω, τὸν δὲ Κῦρον ἐκ τῆσ πληγῆσ ἀναφέροντα χαλεπῶσ καὶ μόλισ εὐνοῦχοί τινεσ ὀλίγοι παρόντεσ ἐπεχείρουν ἐπ’ ἄλλον ἵππον ἀναθέσθαι καὶ σῴζειν.

ἀδυνάτωσ δ’ ἔχοντα καὶ δι’ αὑτοῦ προθυμούμενον βαδίζειν ὑπολαβόντεσ ἦγον, τῷ μὲν σώματι καρηβαροῦντα καὶ σφαλλόμενον, οἰόμενον δὲ νικᾶν ἀκούοντα τῶν φευγόντων ἀνακαλουμένων Κῦρον βασιλέα καὶ φείδεσθαι δεομένων.

ἐν δὲ τούτῳ Καύνιοί τινεσ ἄνθρωποι κακόβιοι καὶ ἄποροι καὶ ταπεινῶν ὑπουργημάτων ἕνεκα τῇ τοῦ βασιλέωσ στρατιᾷ παρακολουθοῦντεσ ἔτυχον συναναμιχθέντεσ ὡσ φίλοισ τοῖσ περὶ τὸν Κῦρον ὡσ δὲ μόλισ· συνεῖδον τὰ ἐπιθωρακίδια φοινικᾶ, λευκοῖσ χρωμένων τῶν βασιλικῶν ἁπάντων, ἔγνωσαν πολεμίουσ ὄντασ, εἷσ οὖν ἐκείνων ἐτόλμησεν ἀγνοῶν ἐξόπισθεν βαλεῖν τὸν Κῦρον ἀκοντίῳ.

τῆσ δὲ περὶ τὴν ἰγνύαν φλεβὸσ ἀναρραγείσησ πεσὼν ὁ Κῦροσ ἅμα παίει πρόσ τινι λίθῳ τὸν τετρωμένον κρόταφον καὶ ἀποθνῄσκει, τοιοῦτοσ μὲν ὁ Κτησίου λόγοσ, ᾧ καθάπερ ἀμβλεῖ ξιφιδίῳ μόλισ ἀναιρῶν τὸν ἄνθρωπον ἀνῄρηκεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION