Plutarch, Artaxerxes, chapter 23

(플루타르코스, Artaxerxes, chapter 23)

ὁ δὲ Ἀρτοξέρξησ ἓν ἀντὶ πάντων ὧν ἐλύπει τοὺσ Ἕλληνασ εὔφραινε, Τισαφέρνην τὸν ἔχθιστον αὐτοῖσ καὶ δυσμενέστατον ἀποκτείνασ. ἀπέκτεινε δὲ ταῖσ διαβολαῖσ αὐτοῦ τῆσ Παρυσάτιδοσ συνεπιθεμένησ. οὐ γὰρ ἐνέμεινε τῇ ὀργῇ πολὺν χρόνον ὁ βασιλεύσ, ἀλλὰ διηλλάγη τῇ μητρὶ καὶ μετεπέμψατο, νοῦν μὲν ὁρῶν ἔχουσαν καὶ φρόνημα βασιλείασ ἄξιον, αἰτίασ δὲ μηδεμιᾶσ οὔσησ ἐμποδὼν ἔτι δι’ ἣν ὑπόψονται συνόντεσ ἀλλήλοισ ἢ λυπήσουσιν. ὡσ οὖν ὑπώπτευσεν ἡ Παρύσατισ, τὴν παῖδα μᾶλλον ἢ πρότερον ἠσπάζετο, καὶ πρὸσ τὸν Ἀρτοξέρξην ἐπῄνει τό τε κάλλοσ αὐτῆσ καὶ τὸ ἦθοσ, ὡσ βασιλικῆσ καὶ μεγαλοπρεποῦσ.

τέλοσ οὖν γῆμαι τὴν κόρην ἔπεισε καὶ γνησίαν ἀποδεῖξαι γυναῖκα, χαίρειν ἐάσαντα δόξασ Ἑλλήνων καὶ νόμουσ, Πέρσαισ δὲ νόμον αὐτὸν ὑπὸ τοῦ θεοῦ καὶ δικαιωτὴν αἰσχρῶν καὶ καλῶν ἀποδεδειγμένον. ἔνιοι μέντοι λέγουσιν, ὧν ἐστι καὶ Ἡρακλείδησ ὁ Κυμαῖοσ, οὐ μίαν μόνον τῶν θυγατέρων, ἀλλὰ καὶ δευτέραν, Ἄμηστριν, γῆμαι τὸν Ἀρτοξέρξην, περὶ ἧσ ὀλίγον ὕστερον ἀπαγγελοῦμεν.

εὐχόμενοσ δὲ περὶ αὐτῆσ τῇ Ἥρᾳ προσκυνῆσαι μόνην θεῶν ἐκείνην, ταῖσ χερσὶ τῆσ γῆσ ἁψάμενοσ, δῶρά τε τῇ θεῷ τοσαῦτα πέμψαι τοὺσ σατράπασ καὶ φίλουσ αὐτοῦ κελεύσαντοσ ὥστε τὰ μεταξὺ τοῦ ἱεροῦ καὶ τῶν βασιλείων ἑκκαίδεκα στάδια χρυσοῦ καὶ ἀργύρου καὶ πορφύρασ καὶ ἵππων ἐμπλησθῆναι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION