Plutarch, Artaxerxes, chapter 19

(플루타르코스, Artaxerxes, chapter 19)

ἡ δ’ οὖν Παρύσατισ, μίσουσ τε πρὸσ τὴν Στάτειραν ἐξ ἀρχῆσ ὑποκειμένου καὶ ζηλοτυπίασ, ὁρῶσα τὴν μὲν αὑτῆσ δύναμιν αἰδουμένου βασιλέωσ καὶ τιμῶντοσ οὖσαν, τὴν δ’ ἐκείνησ ἔρωτι καὶ πίστει βέβαιον καὶ ἰσχυράν, ἐπεβούλευσεν ὑπὲρ τῶν μεγίστων, ὡσ ᾤετο, παραβαλλομένη. θεράπαιναν εἶχε πιστὴν καὶ δυναμένην παρ’ αὐτή μέγιστον ὄνομα Γίγιν, ἣν ὁ μὲν Δείνων ὑπουργῆσαι τῇ φαρμακείᾳ φησί, συγγνῶναι δὲ μόνον ἄκουσαν ὁ Κτησίασ.

τὸν δὲ δόντα τὸ φάρμακον οὗτοσ μὲν ὀνομάζει Βελιτάραν, ὁ δὲ Δείνων Μελάνταν. ἐκ δὲ τῆσ πρόσθεν ὑποψίασ καὶ διαφορᾶσ ἀρξάμεναι πάλιν εἰσ τὸ αὐτὸ φοιτᾶν καὶ συνδειπνεῖν ἀλλήλαισ, ὅμωσ τῷ δεδιέναι καὶ φυλάττεσθαι τοῖσ αὐτοῖσ σιτίοισ καὶ ἀπὸ τῶν αὐτῶν ἐχρῶντο. γίνεται δὲ μικρὸν ἐν Πέρσαισ ὀρνίθιον, ᾧ περιττώματοσ οὐδέν ἐστιν, ἀλλ’ ὅλον διάπλεων πιμελῆσ τὰ ἐντόσ·

καὶ νομίζουσιν ἀνέμῳ καὶ δρόσῳ τρέφεσθαι τὸ ζῷον ὀνομάζεται δὲ ῥυντάκησ. τοῦτό φησιν ὁ Κτησίασ μικρᾷ μαχαιρίδι κεχρισμένῃ τῷ φαρμάκῳ κατὰ θάτερα τὴν Παρύσατιν διαιροῦσαν ἐκμάξαι τῷ ἑτέρῳ μέρει τὸ φάρμακον· καὶ τὸ μὲν ἄχραντον καὶ καθαρὸν εἰσ τὸ στόμα βαλοῦσαν αὐτὴν ἐσθίειν, δοῦναι δὲ τῇ Στατείρᾳ πεφαρμαγμένον ὁ δὲ Δείνων οὐ τὴν Παρύσατιν, ἀλλὰ τὸν Μελάνταν τέμνοντα τῷ μαχαιρίῳ τὰ φαρμασσόμενα τῶν κρεῶν τιθέναι κατὰ τὴν Στάτειραν. ἀποθνῄσκουσα δ’ οὖν ἡ γυνὴ μετὰ πόνων μεγάλων καὶ σπαραγμῶν αὐτή τε συνῃσθάνετο τοῦ κακοῦ καὶ βασιλεῖ παρέσχεν ὑποψίαν κατὰ τῆσ μητρόσ, εἰδότι τὸ θηριῶδεσ αὑτῆσ καὶ δυσμείλικτον.

ὅθεν εὐθὺσ ἐπὶ τὴν ζήτησιν ὁρμήσασ τοὺσ μὲν ὑπηρέτασ καὶ τραπεζοκόμουσ τῆσ μητρὸσ συνέλαβε καὶ κατεστρέβλωσε, τὴν δὲ Γίγιν ἡ Παρύσατισ πολὺν χρόνον εἶχεν οἴκοι μεθ’ αὑτῆσ καὶ βασιλέωσ ἐξαιτοῦντοσ οὐκ ἔδωκεν, ἀλλ’ ὕστερον αὑτῆσ δεηθείσησ εἰσ τὸν οἶκον ἀφεθῆναι νυκτόσ, αἰσθόμενοσ καὶ λόχον ὑφεὶσ συνήρπασε καὶ κατέγνω θάνατον.

ἀποθνῄσκουσι δὲ οἱ φαρμακεῖσ ἐν Πέρσαισ κατὰ νόμον οὕτωσ·

λίθοσ ἐστὶ πλατύσ, ἐφ’ οὗ τὴν κεφαλὴν καταθέντεσ αὐτῶν ἑτέρῳ λίθῳ παίουσι καὶ πιέζουσιν, ἄχρι οὗ συνθλάσωσι τὸ πρόσωπον καὶ τὴν κεφαλήν, ἡ μὲν οὖν Γίγισ οὕτωσ ἀπέθανε, τὴν δὲ Παρύσατιν ὁ Ἀρτοξέρξησ ἄλλο μὲν οὐδὲν οὔτε εἶπε κακὸν οὔτε ἐποίησεν, εἰσ δὲ Βαβυλῶνα βουλομένην ἐξέπεμψεν εἰπὼν, ἑώσ ἐκείνη περίεστιν αὐτὸσ οὐκ ὄψεσθαι Βαβυλῶνα, τὰ μὲν κατὰ τὴν οἰκίαν οὕτωσ εἶχεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION