Plutarch, Artaxerxes, chapter 25

(플루타르코스, Artaxerxes, chapter 25)

ἐπεὶ δὲ εἰσ σταθμὸν κατέβη βασιλικόν παραδείσουσ ἔχοντα θαυμαστοὺσ καὶ κεκοσμημένουσ διαπρεπῶσ ἐν τῷ πέριξ ἀδένδρῳ καὶ ψιλῷ χωρίῳ, κρύουσ ὄντοσ, ἐπέτρεψε τοῖσ στρατιώταισ ἐκ τοῦ παραδείσου ξυλίζεσθαι τὰ δένδρα κόπτοντασ, μήτε πεύκησ μήτε κυπαρίττου φειδομένουσ. ὀκνούντων δὲ καὶ φειδομένων διὰ τὰ κάλλη καὶ τὰ μεγέθη, λαβὼν πέλεκυν αὐτὸσ ὅπερ ἦν μέγιστον καὶ κάλλιστον τῶν φυτῶν ἔκοψεν.

ἐκ δὲ τούτου ξυλιζόμενοι καὶ πολλὰ πυρὰ ποιοῦντεσ εὐμαρῶσ ἐνυκτέρευσαν. οὐ μὴν ἀλλὰ πολλοὺσ καὶ ἀγαθοὺσ ἀποβαλὼν ἄνδρασ, ἵππουσ δὲ ὁμοῦ τι πάντασ ἐπανῆλθε. καὶ δόξασ καταφρονεῖσθαι διὰ τὴν ἀτυχίαν καὶ τὴν ἀπότευξιν τῆσ στρατείασ, ἐν ὑποψίαισ εἶχε τοὺσ πρώτουσ·

καὶ πολλοὺσ μὲν ἀνῄρει δι’ ὀργήν, πλείονασ δὲ φοβούμενοσ, ἡ γὰρ δειλία φονικώτατόν ἐστιν ἐν ταῖσ τυραννίσιν, ἵλεων δὲ καὶ πρᾶον καὶ ἀνύποπτον ἡ θαρραλεότησ. διὸ καὶ τῶν θηρίων τὰ ἀτιθάσευτα καὶ δυσεξημέρωτα ψοφοδεῆ καὶ δειλά, τὰ δὲ γενναῖα πιστεύοντα μᾶλλον διὰ τὸ θαρρεῖν οὐ φεύγει τὰσ φιλοφροσύνασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION