Plutarch, Ἀριστείδης, chapter 8

(플루타르코스, Ἀριστείδης, chapter 8)

τρίτῳ δ’ ἔτει Ξέρξου διὰ Θετταλίασ καὶ Βοιωτίασ ἐλαύνοντοσ ἐπὶ τὴν Ἀττικήν, λύσαντεσ τὸν νόμον ἐψηφίσαντο τοῖσ μεθεστῶσι κάθοδον, μάλιστα φοβούμενοι τὸν Ἀριστείδην, μὴ προσθέμενοσ τοῖσ πολεμίοισ διαφθείρῃ καὶ μεταστήσῃ πολλοὺσ τῶν πολιτῶν πρὸσ τὸν βάρβαρον, οὐκ ὀρθῶσ στοχαζόμενοι τοῦ ἀνδρόσ, ὅσ γε καὶ πρὸ τοῦ δόγματοσ τούτου διετέλει προτρέπων καὶ παροξύνων τοὺσ Ἕλληνασ ἐπὶ τὴν ἐλευθερίαν, καὶ μετὰ τὸ δόγμα τοῦτο, Θεμιστοκλέουσ στρατηγοῦντοσ αὐτοκράτοροσ, πάντα συνέπραττε καὶ συνεβούλευεν, ἐνδοξότατον ἐπὶ σωτηρίᾳ κοινῇ ποιῶν τὸν ἔχθιστον. ὡσ γὰρ ἀπολιπεῖν τὴν Σαλαμῖνα βουλευομένων τῶν περὶ Εὐρυβιάδην αἱ βαρβαρικαὶ τριήρεισ νύκτωρ ἀναχθεῖσαι καὶ περιβαλοῦσαι τόν τε πόρον ἐν κύκλῳ καὶ τὰσ νήσουσ κατεῖχον, οὐδενὸσ προειδότοσ τὴν κύκλωσιν ἧκεν ὁ Ἀριστείδησ ἀπ’ Αἰγίνησ παραβόλωσ διὰ τῶν πολεμίων νεῶν διεκπλεύσασ·

"ὦ Θεμιστόκλεισ, εἰ σωφρονοῦμεν, ἤδη τὴν κενὴν καὶ μειρακιώδη στάσιν ἀφέντεσ ἀρξώμεθα σωτηρίου καὶ καλῆσ φιλονεικίασ πρὸσ ἀλλήλουσ ἁμιλλώμενοι σῶσαι τὴν Ἑλλάδα, σὺ μὲν ἄρχων καὶ στρατηγῶν, ἐγὼ δ’ ὑπουργῶν καὶ συμβουλεύων, ἐπεὶ καὶ νῦν σε πυνθάνομαι μόνον ἅπτεσθαι τῶν ἀρίστων λογισμῶν, κελεύοντα διαναυμαχεῖν ἐν τοῖσ στενοῖσ τὴν ταχίστην.

"καί σοι τῶν συμμάχων ἀντιπραττόντων οἱ πολέμιοι συνεργεῖν ἐοίκασι· "τὸ γὰρ ἐν κύκλῳ καὶ κατόπιν ἤδη πέλαγοσ ἐμπέπλησται νεῶν πολεμίων, ὥστε καὶ τοὺσ μὴ θέλοντασ ἀνάγκη κατείληφεν ἀγαθοὺσ ἄνδρασ εἶναι καὶ μάχεσθαι· "φυγῆσ γὰρ ὁδὸσ οὐ λέλειπται. πρὸσ ταῦτα ὁ Θεμιστοκλῆσ εἶπεν·

"οὐκ ἂν ἐβουλόμην, ὦ Ἀριστείδη, σὲ κατὰ τοῦτό μου κρείττονα γενέσθαι, πειράσομαι δὲ πρὸσ καλὴν ἀρχὴν ἁμιλλώμενοσ ὑπερβάλλεσθαι τοῖσ ἔργοισ. ἅμα δ’ αὐτῷ φράσασ τὴν ὑφ’ ἑαυτοῦ κατασκευασθεῖσαν ἀπάτην πρὸσ τὸν βάρβαρον, παρεκάλει πείθειν τὸν Εὐρυβιάδην καὶ διδάσκειν, ὡσ ἀμήχανόν ἐστι σωθῆναι μὴ ναυμαχήσαντασ· εἶχε γὰρ αὐτοῦ μᾶλλον πίστιν. ὅθεν ἐν τῷ συλλόγῳ τῶν στρατηγῶν εἰπόντοσ Κλεοκρίτου τοῦ Κορινθίου πρὸσ τὸν Θεμιστοκλέα, μηδ’ Ἀριστείδῃ τὴν γνώμην ἀρέσκειν αὐτοῦ, παρόντα γὰρ σιωπᾶν, ἀντεῖπεν ὁ Ἀριστείδησ, ὡσ οὐκ ἂν ἐσιώπα μὴ λέγοντοσ τὰ ἄριστα τοῦ Θεμιστοκλέουσ·

νῦν δ’ ἡσυχίαν ἄγειν οὐ δι’ εὔνοιαν τοῦ ἀνδρόσ, ἀλλὰ τὴν γνώμην ἐπαινῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION