Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 54

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 54)

εἰσ δὲ τοὐπιὸν ἔτοσ ὕπατοι μὲν ἀπεδείχθησαν Λεύκιοσ Μενήνιοσ καὶ Πόπλιοσ Σήστιοσ· ἡ δὲ νόσοσ εἰσ τέλοσ ἐλώφησε. καὶ μετὰ τοῦτο θυσίαι τε χαριστήριοι θεοῖσ ἐπετελοῦντο δημοσίᾳ, καὶ ἀγῶνεσ ἐπιφανεῖσ λαμπραῖσ πάνυ χορηγούμενοι δαπάναισ, ἐν εὐπαθείαισ τε καὶ θαλίαισ ἡ πόλισ ἦν ὥσπερ εἰκόσ· καὶ πᾶσ ὁ χειμέριοσ χρόνοσ ἀμφὶ ταῦτα ἐδαπανήθη.

ἀρχομένου δ’ ἐάροσ σῖτόσ τε πολὺσ καὶ ἐκ πολλῶν ἤχθη χωρίων, ὁ μὲν πλείων δημοσίᾳ συνωνηθείσ, ὁ δέ τισ καὶ ὑπ’ ἰδιωτῶν ἐμπόρων κομιζόμενοσ.

ἔκαμνε γὰρ οὐχ ἥκιστα ἐν τῇ σπάνει τῆσ τροφῆσ ὁ λαὸσ χέρσου τῆσ γῆσ ἀφειμένησ διὰ τὰσ νόσουσ καὶ τὸν ὄλεθρον τῶν γεωργῶν. ἐν δὲ τῷ αὐτῷ καιρῷ παρεγένοντο ἀπό τ’ Ἀθηνῶν καὶ τῶν ἐν Ἰταλοῖσ Ἑλληνίδων πόλεων οἱ πρέσβεισ φέροντεσ τοὺσ νόμουσ.

καὶ μετὰ τοῦτο προσῄεσαν οἱ δήμαρχοι τοῖσ ὑπάτοισ ἀξιοῦντεσ ἀποδεῖξαι κατὰ τὸ ψήφισμα τῆσ βουλῆσ τοὺσ νομοθέτασ. καὶ οὐκ ἀξιοῦντεσ ἐπὶ τῆσ αὑτῶν ἀρχῆσ καταλῦσαι τὴν ἀριστοκρατίαν πρόφασιν εὐπρεπῆ προὐβάλοντο λέγοντεσ ἐν χερσὶν εἶναι τὸν τῶν ἀρχαιρεσίων καιρόν, καὶ δέον αὐτοὺσ τοὺσ ὑπάτουσ πρῶτον ἀποδεῖξαι, ποιῆσαι δὲ τοῦτ’ οὐκ εἰσ μακράν, ἀποδειχθέντων δὲ τῶν ὑπάτων μετ’ ἐκείνων ἀνοίσειν τῷ συνεδρίῳ τὴν περὶ τῶν νομοθετῶν διάγνωσιν.

συγχωρούντων δὲ τῶν δημάρχων προθέντεσ ἀρχαιρέσια πολλῷ τάχιον ἢ τοῖσ προτέροισ ἔθοσ ἦν ὑπάτουσ ἀπέδειξαν Ἄππιον Κλαύδιον καὶ Τίτον Γενύκιον, καὶ μετὰ τοῦτο πᾶσαν ἀποθέμενοι τὴν περὶ τῶν κοινῶν φροντίδα, ὡσ ἑτέρουσ ἤδη δέον ὑπὲρ αὐτῶν σκοπεῖν, οὐδὲν ἔτι τοῖσ δημάρχοισ προσεῖχον, ἀλλὰ διακλέψαι τὸν λοιπὸν χρόνον τῆσ ὑπατείασ διενοοῦντο.

ἔτυχε δὲ τὸν ἕτερον αὐτῶν Μενήνιον ἀρρωστία τισ καταλαβοῦσα χρόνιοσ.

ἤδη δέ τινεσ ἔφασαν ὑπὸ λύπησ καὶ ἀθυμίασ ἐμπεσούσησ τῷ ἀνδρὶ τηκεδόνα δυσαπάλλακτον ἐργάσασθαι νόσον.

ταύτην δὲ προσλαβὼν τὴν πρόφασιν ὁ Σήστιοσ ὡσ οὐδὲν οἱο͂́σ τ’ ἦν πράττειν μόνοσ ἀπεωθεῖτο τὰσ τῶν δημάρχων δεήσεισ καὶ πρὸσ τοὺσ νέουσ ἄρχοντασ ἠξίου τρέπεσθαι. οἱ δ’ οὐκ ἔχοντεσ, ὅ τι πράττωσιν, ἕτερον ἐπὶ τοὺσ περὶ τὸν Ἄππιον οὔπω τὴν ἐξουσίαν παρειληφότασ ἠναγκάζοντο καταφεύγειν, τὰ μὲν ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ δεόμενοι, τὰ δὲ καταμόνασ συντυγχάνοντεσ·

καὶ τέλοσ ἐξειργάσαντο τοὺσ ἄνδρασ μεγάλασ ὑποτείνοντεσ ἐλπίδασ αὐτοῖσ, εἰ τὰ τοῦ δήμου πράγματα ἕλοιντο, τιμῆσ καὶ δυναστείασ. εἰσῆλθε γάρ τισ τὸν Ἄππιον ἐπιθυμία ξένην ἀρχὴν περιβαλέσθαι καὶ νόμουσ καταστήσασθαι τῇ πατρίδι ὁμονοίασ τε καὶ εἰρήνησ καὶ τοῦ μίαν ἅπαντασ ἡγεῖσθαι τὴν πόλιν ἄρξαι τοῖσ συμπολιτευομένοισ.

οὐ μέντοι καὶ διέμεινέ γε χρηστὸσ ἀρχῇ κοσμηθεὶσ μεγάλῃ, ἀλλ’ ἐξέπεσε τελευτῶν εἰσ φιλαρχίαν ἀπαραχώρητον ὑπὸ μεγέθουσ ἐξουσίασ διαφθαρεὶσ καὶ ὀλίγου ἐδέησεν ἐπὶ τυραννίδα ἐλάσαι. περὶ ὧν κατὰ τὸν οἰκεῖον διαλέξομαι καιρόν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION