Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 16

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 16)

λυθείσησ δὲ τῆσ ἐκκλησίασ περὶ δείλην ὀψίαν συνέρρεον ἐπὶ τοὺσ ἀποδειχθέντασ ἕκαστοι τόπουσ, ἀπογραφόμενοί τε πρὸσ τοὺσ ἡγεμόνασ τὰ ὀνόματα καὶ τὸν στρατιωτικὸν ὀμνύντεσ ὁρ́κον. ἐκείνην μὲν οὖν τὴν ἡμέραν καὶ τὴν ἐπιοῦσαν νύκτα ὅλην ἀμφὶ ταῦτα ἦσαν, τῇ δ’ ἑξῆσ ἡμέρᾳ λοχαγοί τε προσενέμοντο ὑπὸ τῶν ὑπάτων καὶ ἐπὶ τὰσ ἱερὰσ ἐτάττοντο σημείασ συνεπιρρέοντοσ καὶ τοῦ κατ’ ἀγροὺσ διατρίβοντοσ ὄχλου. γενομένων δὲ διὰ τάχουσ πάντων εὐτρεπῶν μερισάμενοι τὰσ δυνάμεισ οἱ ὕπατοι κλήρῳ διείλοντο τὰσ ἀρχάσ.

Κλαυδίῳ μὲν οὖν ὁ κλῆροσ ἀπέδωκε τὰ πρὸ τῶν τειχῶν διὰ φυλακῆσ ἔχειν, μή τισ ἔξωθεν ἐπέλθῃ στρατιὰ τοῖσ ἔνδον ἐπίκουροσ· ὑποψία γὰρ ἅπαντασ κατεῖχε μεγάλησ σφόδρα κινήσεωσ, καὶ τὸ ἀντίπαλον ἅπαν ὡσ ὁμοῦ συνεπιθησόμενον σφίσιν ἐφοβοῦντο·

Οὐαλερίῳ δὲ τὰ φρούρια πολιορκεῖν ὁ δαίμων ἐφῆκεν. ἐτάχθησαν δὲ καὶ ἐπὶ τοῖσ ἄλλοισ ἐρύμασιν ἡγεμόνεσ ὅσα τῆσ πόλεωσ ἐντὸσ ἦν καθέξοντεσ, καὶ κατὰ τὰσ ἐπὶ τὸ Καπιτώλιον ἀγούσασ ὁδοὺσ ἕτεροι κωλύσεωσ ἕνεκεν τῶν ἀποστησομένων πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ δούλων τε καὶ ἀπόρων, οὓσ παντὸσ μάλιστα ἐφοβοῦντο.

ἐπικουρικὸν δὲ αὐτοῖσ οὐδὲν ἔφθασε παρὰ τῶν συμμάχων ἀφικόμενον, ὅτι μὴ παρὰ Τυσκλάνων μόνον ἐν μιᾷ νυκτὶ ἀκουσάντων τε καὶ παρασκευασαμένων, οὓσ ἦγε Λεύκιοσ Μαμίλιοσ, ἀνὴρ δραστήριοσ, ἔχων τὴν μεγίστην ἐν τῇ πόλει τότε ἀρχήν· Οὐαλερίῳ μόνοι καὶ συνεξεῖλον τὰ φρούρια πᾶσαν εὔνοιαν καὶ προθυμίαν ἀποδειξάμενοι.

ἐγένετο δ’ ἡ προσβολὴ τοῖσ φρουρίοισ πανταχόθεν·

οἱ μὲν γὰρ ἀπὸ τῶν πλησίον οἰκιῶν ἀσφάλτου καὶ πίσσησ πεπυρωμένησ ἀγγεῖα σφενδόναισ ἐναρμόττοντεσ ἐπέβαλλον ὑπὲρ τὸν λόφον· οἱ δὲ συμφοροῦντεσ φακέλλουσ φρυγάνων καὶ παρὰ τοῖσ ἀποτόμοισ τῆσ πέτρασ βωμοὺσ ἐγείροντεσ ὑψηλοὺσ ὑφῆπτον ἀνέμῳ παραδιδόντεσ τὰσ φλόγασ ἐπιφόρῳ. ὅσοι δ’ ἦσαν ἀνδρειότατοι, πυκνώσαντεσ τοὺσ λόχουσ ἐχώρουν ἄνω κατὰ τὰσ χειροποιήτουσ ὁδούσ. ἦν δ’ αὐτοῖσ οὔτε τοῦ πλήθουσ, ᾧ παρὰ πολὺ τῶν ἀντιπάλων προεῖχον, ὄφελοσ οὐθὲν διὰ στενῆσ ἀνιοῦσιν ὁδοῦ καὶ πληθούσησ προβόλων ἄνωθεν ἐπικαταραττομένων, ἔνθα συνεξισωθήσεσθαι ἔμελλε τῷ πολλῷ τὸ ὀλίγον· εἶχον, οὐδεμία ὄνησισ πρὸσ ὀρθίουσ βιαζομένοισ σκοπάσ.

οὐ γὰρ συστάδην μαχομένουσ ἔδει τὸ εὔτολμον καὶ καρτερικὸν ἀποδείξασθαι, ἀλλ’ ἑκηβόλοισ χρῆσθαι μάχαισ. ἦσαν δὲ τῶν μὲν κάτωθεν ἐπὶ τὰ μετέωρα βαλλομένων βραδεῖαί τε καὶ ἀσθενεῖσ, εἰ καὶ τύχοιεν, ὥσπερ εἰκόσ, αἱ πληγαί·

τῶν δ’ ἀφ’ ὕψουσ κάτω ῥιπτουμένων ὀξεῖαι καὶ καρτεραὶ συνεργούντων τοῖσ βλήμασι καὶ τῶν ἰδίων βαρῶν. οὐ μὴν ἔκαμνόν γε οἱ προσβάλλοντεσ τοῖσ ἐρύμασιν, ἀλλὰ διεκαρτέρουν ἀναγκοφαγοῦντεσ τὰ δεινὰ οὔτε ἡμέρασ οὔτε νυκτὸσ ἀναπαυόμενοι τῶν πόνων. τέλοσ δ’ οὖν ὑπολιπόντων τοὺσ πολιορκουμένουσ τῶν βελῶν καὶ τῶν σωμάτων ἐξαδυνατούντων τρίτῃ τὰ φρούρια ἐξεπολιόρκησαν ἡμέρᾳ. ἐν ταύτῃ τῇ μάχῃ πολλοὺσ Ῥωμαῖοι καὶ ἀγαθοὺσ ἄνδρασ ἀπέβαλον, κράτιστον δέ, ὥσπερ πρὸσ ἁπάντων ὡμολόγητο, τὸν ὕπατον·

δεινῶν, ἑώσ ἐπικαταραγεὶσ αὐτῷ πέτροσ ὑπερμεγέθησ ἐπιβαίνοντι τοῦ περιτειχίσματοσ ἅμα τήν τε νίκην αὐτὸν ἀφείλετο καὶ τὴν ψυχήν.

ἁλισκομένων δὲ τῶν φρουρίων ὁ μὲν Ἑρδώνιοσ ‐ ἦν γὰρ καὶ ῥώμῃ σώματοσ διάφοροσ καὶ κατὰ χεῖρα γενναῖοσ ‐ ἄπιστόν τι χρῆμα περὶ αὑτὸν ποιήσασ νεκρῶν ὑπὸ πλήθουσ βελῶν ἀποθνήσκει, τῶν δὲ σὺν αὐτῷ τὰ φρούρια καταλαβομένων ὀλίγοι μέν τινεσ ζῶντεσ ἑάλωσαν, οἱ δὲ πλείουσ σφάττοντεσ ἑαυτοὺσ ἢ κατὰ τῶν κρημνῶν ὠθοῦντεσ διεφθάρησαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION