Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 46

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 46)

ἐπεὶ δ’ ἐν τῷ περὶ τῶν περδίκων λόγῳ ἐμνήσθημεν ὅτι εἰσὶν ὀχευτικώτατοι, προσιστορήσθω ὅτι καὶ ἀλεκτρυὼν ἀφροδισιαστικὸν τὸ ὄρνεον. Ἀριστοτέλησ γοῦν φησιν ὅτι τῶν ἀνατιθεμένων ἐν τοῖσ ἱεροῖσ ἀλεκτρυόνων τὸν ἀνατεθέντα οἱ προόντεσ ὀχεύουσι μέχρι ἂν ἄλλοσ ἀνατεθῇ· εἰ δὲ μὴ ἀνατεθείη, μάχονται πρὸσ ἀλλήλουσ καὶ ὁ ἡττήσασ τὸν ἡττηθέντα διὰ παντὸσ ὀχεύει. ἱστορεῖται δὲ ὅτι καὶ ἀλεκτρυὼν εἰσιὼν οἱανδήποτε θύραν ἐπικλίνει τὸν λόφον καὶ ὅτι τῆσ ὀχείασ ἑτέρῳ δίχα μάχησ οὐ παραχωρεῖ, ὁ δὲ Θεόφραστοσ τοὺσ ἀγρίουσ φησὶν ὀχευτικωτέρουσ εἶναι τῶν ἡμέρων, λέγει δὲ καὶ τοὺσ ἄρρενασ εὐθὺσ ἐξ εὐνῆσ ἐθέλειν πλησιάζειν, τὰσ δὲ θηλείασ προβαινούσησ μᾶλλον τῆσ ἡμέρασ, καὶ οἱ στρουθοὶ δὲ εἰσιν ὀχευτικοί· διὸ καὶ Τερψικλῆσ τοὺσ ἐμφαγόντασ φησὶν στρουθῶν ἐπικαταφόρουσ πρὸσ ἀφροδίσια γίνεσθαι. μήποτε οὖν καὶ ἡ Σαπφὼ ἀπὸ τῆσ ἱστορίασ τὴν Ἀφροδίτην ἐπ’ αὐτῶν φησιν ὀχεῖσθαι·

καὶ γὰρ ὀχευτικὸν τὸ ζῷον καὶ πολύγονον. τίκτει γοῦν ὁ στρουθόσ, ὥσ φησιν Ἀριστοτέλησ, καὶ μέχρι ὀκτώ. Ἀλέξανδροσ δ’ ὁ Μύνδιοσ δύο γένη φησὶν εἶναι τῶν στρουθῶν, τὸ μὲν ἥμερον, τὸ δ’ ἄγριον τὰσ δὲ θηλείασ αὐτῶν ἀσθενεστέρασ τὰ τ’ ἄλλα εἶναι καὶ τὸ ῥύγχοσ κερατοειδὲσ μᾶλλον τὴν χρόαν, τὸ δὲ πρόσωπον οὔτε λίαν λευκὸν ἐχούσασ οὔτε μέλαν Ἀριστοτέλησ δέ φησι τοὺσ ἄρρενασ τῷ χειμῶνι ἀφανίζεσθαι, διαμένειν δὲ τὰσ θηλείασ, τεκμαιρόμενοσ ἐκ τῆσ χρόασ τὴν πιθανότητα· ἀλλάττεσθαι γὰρ ὡσ τῶν κοσσύφων καὶ φαλαρίδων, ἀπολευκαινομένων κατὰ καιρούσ.

Ἠλεῖοι δὲ καλοῦσι τοὺσ στρουθοὺσ δειρήτασ, ὡσ Νίκανδρόσ φησιν ὁ Κολοφώνιοσ ἐν τρίτῳ Γλωσσῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION