Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 52

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 52)

μετὰ παρρησίασ γὰρ ἐρῶ πρὸσ αὐτούσ εἰ αὐτάρκειαν ἀσπάζῃ, φιλόσοφε, τί οὐ τοὺσ Πυθαγορικοὺσ ἐκείνουσ ζηλοῖσ περὶ ὧν φησιν Ἀντιφάνησ μὲν ἐν Μνήμασι τάδε· τῶν Πυθαγοριστῶν δ’ ἔτυχον ἄθλιοί τινεσ ἐν τῇ χαράδρᾳ τρώγοντεσ ἅλιμα καὶ κακὰ τοιαῦτα συλλέγοντεσ ἐν τῷ κωρύκῳ.

κἀν τῷ κυρίωσ Κωρύκῳ δ’ ἐπιγραφομένῳ φησί πρῶτον μὲν ὥσπερ πυθαγορίζων ἐσθίει ἔμψυχον οὐδέν, τῆσ δὲ πλείστησ τοὐβολοῦ μάζησ μελαγχρῆ μερίδα λαμβάνων λέπει. Ἄλεξισ δ’ ἐν Ταραντίνοισ·

οἱ πυθαγορίζοντεσ γάρ, ὡσ ἀκούομεν, οὔτ’ ὄψον ἐσθίουσιν οὔτ’ ἄλλ’ οὐδὲ ἓν ἔμψυχον, οἶνὸν τ’ οὐχὶ πίνουσιν μόνοι. β. Ἐπιχαρίδησ μέντοι κύνασ κατεσθίει, τῶν Πυθαγορείων εἷσ. α. ἀποκτείνασ γέ που· οὐκ ἔτι γάρ ἐστ’ ἔμψυχον. προελθών τέ φησι· πυθαγορισμοὶ καὶ λόγοι λεπτοὶ διεσμιλευμέναι τε φροντίδεσ τρέφουσ1’ ἐκείνουσ, τὰ δὲ καθ’ ἡμέραν τάδε· ἄρτοσ καθαρὸσ εἷσ ἑκατέρῳ, ποτήριον ὕδατοσ·

τοσαῦτα ταῦτα. β. δεσμωτηρίου λέγεισ δίαιταν πάντεσ οὕτωσ οἱ σοφοὶ διάγουσι καὶ τοιαῦτα κακοπαθοῦσί που; α. τρυφῶσιν οὗτοι πρὸσ ἑτέρουσ, ἆρ’ οἶσθ’ ὅτι Μελανιππίδησ ἑταῖρόσ ἐστι καὶ Φάων καὶ Φυρόμαχοσ καὶ Φᾶνοσ, οἳ δι’ ἡμέρασ δειπνοῦσι πέμπτησ ἀλφίτων κοτύλην μίαν; καὶ ἐν Πυθαγοριζούσῃ· ἡ δ’ ἑστίασισ ἰσχάδεσ καὶ στέμφυλα καὶ τυρὸσ ἔσται· ταῦτα γὰρ θύειν νόμοσ τοῖσ Πυθαγορείοισ.

β. νὴ Δί’, ἱερεῖον μὲν οὖν ὁποῖον ἂν κάλλιστον, ὦ βέλτιστ’, ἔχῃ. καὶ μετ’ ὀλίγα· ἔδει θ’ ὑπομεῖναι μικροσιτίαν, ῥύπον, ῥῖγοσ, σιωπήν, στυγνότητ’,1 ἀλουσίαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION