Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 48

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 48)

ἐπὶ τούτοισ γελάσαντοσ πάνυ ἔκλαμπρον τοῦ Πλουτάρχου οὐκ ἐνέγκασ ὁ κύων παροραθεῖσαν τὴν περὶ τῆσ φακῆσ πολυμάθειαν ἀλλ’ ὑμεῖσ γε, ἔφη, οἱ ἀπὸ τῆσ καλῆσ Ἀλεξανδρείασ, ὦ Πλούταρχε, σύντροφοί ἐστε τῷ φακίνῳ βρώματι καὶ πᾶσα ὑμῶν ἡ πόλισ πλήρησ ἐστὶ φακίνων ὧν καὶ Σώπατροσ ὁ Φάκιοσ παρῳδὸσ μέμνηται ἐν δράματι Βακχίδι λέγων οὕτωσ · οὐκ ἂν δυναίμην εἰσορῶν χαλκήλατον μέγαν κολοσσὸν φάκινον ἄρτον ἐσθίειν.

’ ἐπεὶ τί δεῖ βροτοῖσι κατὰ τὸν σὸν Εὐριπίδην, γραμματικώτατε, ’ πλὴν δυοῖν μόνον Δήμητροσ ἀκτῆσ πώματόσ θ’ ὑδρηχόου; ἅπερ πάρεστι καὶ πέφυχ’ ἡμᾶσ τρέφειν. ὧν οὐκ ἀπαρκεῖ πλησμονή· τρυφῇ γέ τοι ἄλλων ἐδεστῶν μηχανὰσ θηρεύομεν. κἀν ἄλλοισ δέ φησιν ὁ σκηνικὸσ οὗτοσ φιλόσοφοσ ‐ ἀρκεῖ μετρία βιοτά μοι σώφρονοσ τραπέζησ· τὸ δ’ ἄκαιρον ἅπαν ὑπερβάλλον τε μὴ προσείμαν.

καὶ ὁ Σωκράτησ δ’ ἔλεγεν τῶν ἄλλων ἀνθρώπων διαφέρειν καθ’ ὅσον οἱ μὲν ζῶσιν ἵν’ ἐσθίωσιν, αὐτὸσ δ’ ἐσθίει ἵνα ζῇ. Διογένησ τε πρὸσ τοὺσ ἐγκαλοῦντασ αὐτῷ ἀποτριβομένῳ ἔλεγεν ’ εἴθ’ ἠδυνάμην καὶ τὴν γαστέρα τρίψασ τῆσ πείνησ καὶ τῆσ ἐνδείασ παύσασθαι ὁ δ’ Εὐριπίδησ ἐν Ἱκέτισι περὶ τοῦ Καπανέωσ φησὶν Καπανεὺσ ὅδ’ ἐστὶν ᾧ βίοσ μὲν ἦν πολύσ, ἥκιστα δ’ ὄλβῳ γαῦροσ ἦν· φρόνημα δὲ οὐδέν τι μεῖζον εἶχεν ἢ πένησ ἀνήρ, ψέγων τραπέζαισ εἴ τισ ἐξογκοῖτ’ ἄγαν, τἀρκοῦν ἐπαινῶν οὐ γὰρ ἐν γαστρὸσ βορᾷ τὸ χρηστὸν εἶναι, μέτρια δ’ ἐξαρκεῖν ἔφη.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION