헬라어 텍스트

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 81

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 81)

οὐδ’ ἀπὸ πασσαλόφιν κρέμασαν, ὅθι περ τετάνυστο σκινδαψὸσ τετράχορδοσ ἀνηλακάτοιο γυναικόσ. μνημονεύει αὐτοῦ καὶ Θεόπομποσ ὁ Κολοφώνιοσ ἐποποιὸσ ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Ἁρματίῳ· σκινδαψὸν λυρόεντα μέγαν χείρεσσι τινάσσων, οἰσύινον προμάλοιο τετυγμένον αἰζήεντοσ· καὶ Ἀναξίλασ ἐν Λυροποιῷ·

ἐγὼ δὲ βαρβίτουσ, τριχόρδουσ, πηκτίδασ, κιθάρασ, λύρασ, σκινδαψοὺσ ἐξηρτυόμαν. Σώπατροσ δ’ ὁ παρῳδὸσ ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Μυστάκου θητίῳ δίχορδον εἶναί φησι τὴν πηκτίδα λέγων οὕτωσ · πηκτὶσ δὲ Μούσῃ γαυριῶσα βαρβάρῳ δίχορδοσ εἰσ σὴν χεῖρά πωσ κατεστάθη. τῶν δὲ παριαμβίδων Ἐπίχαρμοσ ἐν Περιάλλῳ μνημονεύει οὕτωσ·

Σεμέλα δὲ χορεύει· καὶ ὑπαυλεῖ σφιν σοφὸσ κιθάρᾳ παριαμβίδασ· ἃ δὲ γεγάθει πυκινῶν κρεγμῶν ἀκροαζομένα. Τὸ δὲ ψαλτήριον, ὥσ φησιν Ιὄβασ, Ἀλέξανδροσ ὁ Κυθήριοσ συνεπλήρωσε χορδαῖσ καὶ ἐγγηράσασ τῇ Ἐφεσίων πόλει ὡσ σοφώτατον τῆσ ἑαυτοῦ τέχνησ τουτὶ τὸ εὑρ́ημα ἀνέθηκε ἐν Ἀρτέμιδοσ. μνημονεύει δ’ ὁ Ιὄβασ καὶ τοῦ λυροφοίνικοσ καὶ τοῦ ἐπιγονείου , ὃ νῦν εἰσ ψαλτήριον ὄρθιον μετασχηματισθὲν διασῴζει τὴν τοῦ χρησαμένου προσηγορίαν. ἦν δ’ ὁ Ἐπίγονοσ φύσει μὲν Ἀμβρακιώτησ, δημοποίητοσ δὲ Σικυώνιοσ·

μουσικώτατοσ δ’ ὢν κατὰ χεῖρα δίχα πλήκτρου ἔψαλλεν. τῇ πατρίδι ὑπαρχόντων.