Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 47

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 47)

τραγικὸν γὰρ ἡ φακῆ ’στιν, ἦσ καὶ φασιν Ἀγάθαρχὸν ποτὲ γεγραφέναι ῥοφοῦντ’ ’ Ὀρέστην τῆσ νόσου πεπαυμένον, φησὶ Σώφιλοσ ὁ κωμῳδιοποιόσ. στωικὸν δὲ δόγμα ἐστὶν ὅτι τε πάντα εὖ ποιήσει ὁ σοφὸσ καὶ φακῆν φρονίμωσ ἀρτύσει. διὸ καὶ Τίμων ὁ Φλιάσιοσ ἔφη· ὡσ οὐκ ἄλλωσ δυναμένησ ἑψηθῆναι φακῆσ εἰ μὴ κατὰ τὴν Ζηνώνειον ὑφήγησιν, ὃσ ἔφη ·

εἰσ δὲ φακῆν ἔμβαλλε δυωδέκατον κοριάννου. καὶ Κράτησ δ’ ὁ Θηβαῖοσ ἔλεγεν μὴ πρὸ φακῆσ λοπάδ’ αὔξων εἰσ στάσιν ἄμμε βάλῃσ. Χρύσιππόσ τε ἐν τῷ περὶ τοῦ καλοῦ γνώμασ τινὰσ ἡμῖν εἰσφέρων φησί· μηδέποτ’ ἐλαίαν ἔσθι’, ἀκαλήφην ἔχων. χειμῶνοσ ὡρ́ᾳ βολβοφακῆν, βαβαί, βαβαί. βολβοφακῆ δ’ οἱο͂ν ἀμβροσίη ψύχουσ κρυόεντοσ. ὁ χαρίεισ τε Ἀριστοφάνησ ἐν Γηρυτάδῃ ἔφη·

πτισάνην διδάσκεισ αὐτὸν ἕψειν ἢ φακῆν; καὶ ἐν Ἀμφιαράῳ· ὅστισ φακῆν ἥδιστον ὄψων λοιδορεῖσ, Ἐπίχαρμοσ δὲ ἐν Διονύσοισ· χύτρα δὲ φακέασ ἥψετο. Ἀντιφάνησ Ὁμοίαισ· εὖ δ’ ἐγίνεθ’ εἰ φακῆν ἕψειν μ’ ἐδίδασκε τῶν ἐπιχωρίων τισ εἷσ. ἄλλοι τινὲσ Καλλιστὼ ὀνομάζουσιν, ὡσ ἱστορεῖν Μνασέαν τὸν Πατρέα ἐν τρίτῳ Εὐρωπιακῶν φησιν Λυσίμαχοσ ἐν τρίτῳ Νόστων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION