Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 10

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 10)

ἐχρῶντο γὰρ οἱ παλαιοὶ καὶ τοῖσ εἰσ ἀναστόμωσιν βρώμασιν ὥσπερ ταῖσ ἁλμάσιν ἐλάαισ, ἃσ κολυμβάδασ καλοῦσιν· Ἀριστοφάνησ γοῦν ἐν Γήρᾳ φησίν ὦ πρεσβῦτα, πότερα φιλεῖσ τὰσ δρυπεπεῖσ ἑταίρασ ἢ σὺ τὰσ ὑποπαρθένουσ ἁλμάδασ ὡσ ἐλάασ στιφράσ;

Φιλήμων δ’ ἐν Μετιόντι ἢ Ζωμίῳ· ἰχθὺσ τί σοι ἐφαίνεθ’ οὑφθόσ; β. μικρὸσ ἦν, ἀκήκοασ; ἅλμη τε λευκὴ καὶ παχεῖ’ ὑπερβολῇ, κοὐχὶ λοπάδοσ προσῶζεν οὐδ’ ἡδυσμάτων. ἐβόων δ’ ἅπαντεσ, ὡσ ἀγαθὴν ἅλμην ποιεῖσ, ἤσθιον δὲ καὶ τέττιγασ καὶ κερκώπασ ἀναστομώσεωσ χάριν.

Ἀριστοφάνησ Ἀναγύρῳ· πρὸσ θεῶν, ἔραμαι τέττιγα φαγεῖν καὶ κερκώπην θηρευσαμένη καλάμῳ λεπτῷ. ἐστὶν δ’ ἡ κερκώπη ζῷον ὅμοιον τέττιγι καὶ τιτιγονίῳ,4 ὡσ Σπεύσιπποσ παρίστησιν ἐν δευτέρῳ Ὁμοίων, μνημονεύει αὐτῶν Ἐπίλυκοσ ἐν Κωραλίσκῳ. Ἄλεξισ ἐν Θράσωνί φησι· σοῦ δ’ ἐγὼ λαλιστέραν οὐπώποτ’ εἶδον οὔτε κερκώπην, γύναι, οὐ κίτταν, οὐκ ἀηδόν’, οὐ χελιδόνα,1 οὐ τρυγόν’, οὐ τέττιγα.

Νικόστρατοσ δ’ ἐν Ἅβρᾳ· πίναξ ὁ πρῶτοσ τῶν μεγάλων ἡγήσεται ἔχων ἐχῖνον, ὠμοτάριχον, κάππαριν, θρυμματίδα, τέμαχοσ, βολβὸν ἐν ὑποτρίμματι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION