Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 27

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 27)

̔ Ἡρόδοτοσ δέ φησιν ἐν τῇ ζ ὡσ οἱ ὑποδεχόμενοι Ἑλλήνων τὸν βασιλέα καὶ δειπνίζοντεσ Ξέρξην ἐσ πᾶν κακοῦ ἀφίκοντο οὕτωσ ὥστε ἐκ τῶν οἴκων ἀνάστατοι ἐγίνοντο· ὅκου Θασίοισιν ὑπὲρ τῶν ἐν τῇ ἠπείρῳ πολίων τῶν σφετέρων δεξαμένοισ τὴν Ξέρξεω στρατιὰν καὶ δειπνίσασι τετρακόσια τάλαντα ἀργυρίου Ἀντίπατροσ τῶν ἀστῶν ἀνὴρ δόκιμοσ ἐδαπάνησε· καὶ γὰρ ἐκπώματα ἀργυρᾶ καὶ χρυσᾶ καὶ κρατῆρασ παρετίθεντο, καὶ ταῦτα μετὰ τὸ δεῖπνον εἰ δὲ Ξέρξησ δὶσ ἐσιτέετο μεταλαμβάνων καὶ ἄριστον, ἀνάστατοι ἂν ἐγεγόνεσαν αἱ πόλεισ.

καὶ ἐν τῇ θ δὲ τῶν ἱστοριῶν φησι· "βασιλήιον δεῖπνον βασιλεὺσ προτίθεται, τοῦτο δὲ παρασκευάζεται ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐν ἡμέρῃ τῇ ἐγένετο ὁ βασιλεύσ, οὔνομα δὲ τῷ δείπνῳ Περσιστὶ μὲν τυκτά, Ἑλληνιστὶ δὲ τέλειον. "τότε καὶ τὴν κεφαλὴν σμᾶται μοῦνον καὶ Πέρσαισ δωρέεται. ὁ δὲ μέγασ Ἀλέξανδροσ δειπνῶν ἑκάστοτε μετὰ τῶν φίλων, ὡσ ἱστορεῖ Ἔφιπποσ ὁ Ὀλύνθιοσ ἐν τῷ περὶ τῆσ Ἀλεξάνδρου καὶ Ἡφαιστίωνοσ μεταλλαγῆσ, ἀνήλισκε τῆσ ἡμέρασ μνᾶσ ἑκατόν, δειπνούντων ἴσωσ ἑξήκοντα ἢ ἑβδομήκοντα φίλων, ὁ δὲ Περσῶν βασιλεύσ, ὥσ φησι Κτησίασ καὶ Δίνων ἐν τοῖσ Περσικοῖσ, ἐδείπνει μὲν μετὰ ἀνδρῶν μυρίων πεντακισχιλίων, καὶ ἀνηλίσκετο εἰσ τὸ δεῖπνον τάλαντα τετρακόσια.

γίνεται δὲ ταῦτα Ἰταλικοῦ νομίσματοσ ἐν μυριάσι διακοσίαισ τεσσαράκοντα, αὗται δὲ εἰσ μυρίουσ πεντακισχιλίουσ μεριζόμεναι ἑκάστῳ ἀνδρὶ γίνονται ἀνὰ ἑκατὸν ἑξήκοντα Ἰταλικοῦ νομίσματοσ.

ὥστ’ εἰσ ἴσον καθίστασθαι τῷ τοῦ Ἀλεξάνδρου ἀναλώματι· ἑκατὸν γὰρ μνᾶσ ἀνήλισκεν, ὡσ ὁ Ἔφιπποσ ἱστόρησε. Μένανδροσ δ’ ἐν Μέθῃ τοῦ μεγίστου δείπνου δαπάνημα τάλαντον τίθησι λέγων οὕτωσ· εἶτ’ οὐχ ὅμοια πράττομεν καὶ θύομεν ὅπου γε τοῖσ θεοῖσ μὲν ἠγορασμένον δραχμῶν ἄγω προβάτιον ἀγαπητὸν δέκα, αὐλητρίδασ δὲ καὶ μύρον καὶ ψαλτρίασ, Μενδαῖον,1 Θάσιον, ἐγχέλεισ, τυρόν, μέλι μικροῦ ταλάντου, γίνεταί τε κατὰ λόγον ὡσ γὰρ ὑπερβολῆσ τινοσ ἀναλώματοσ τάλαντον ὠνόμασε. καὶ ἐν Δυσκόλῳ δέ φησιν οὕτωσ·

ὡσ θύουσι δ’ οἱ τοιχωρύχοι, κίστασ φέροντεσ σταμνία τ’ οὐχὶ τῶν θεῶν ἕνεκ’, ἀλλ’ ἑαυτῶν. ὁ λιβανωτὸσ εὐσεβὲσ καὶ τὸ πόπανον· τοῦτ’ ἔλαβεν ὁ θεὸσ ἐπὶ τὸ πῦρ ἅπαν ἐπιτεθέν.

οἱ δὲ τὴν ὀσφὺν ἄκραν καὶ τὴν χολήν, ὅτι ἔστ’ ἄβρωτα,5 τοῖσ θεοῖσ ἐπιθέντεσ αὐτοὶ τἄλλα καταπίνουσι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION