Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 17

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 17)

ταῦτα μὲν ὁ Πολέμων πρὸσ ὃν ἀντιλέγων Δίδυμοσ ὁ γραμματικὸσ ‐ καλεῖ δὲ τοῦτον Δημήτριοσ ὁ Τροιζήνιοσ βιβλιολάθαν διὰ τὸ πλῆθοσ ὧν ἐκδέδωκε συγγραμμάτων ἐστὶ γὰρ τρισχίλια πρὸσ τοῖσ πεντακοσίοισ ‐ φησὶ τάδε· φησί, ἐν τοῖσ Λακωνικοῖσ ἱστορεῖ ὅτι τὴν μὲν τῶν Υἁκινθίων θυσίαν οἱ Λάκωνεσ ἐπὶ τρεῖσ ἡμέρασ συντελοῦσι καὶ διὰ τὸ πένθοσ τὸ γινόμενον περὶ τὸν Υἅκινθον οὔτε στεφανοῦνται ἐπὶ τοῖσ δείπνοισ οὔτε ἄρτον εἰσφέρουσιν οὔτε ἄλλα πέμματα καὶ τὰ τούτοισ ἀκόλουθα διδόασι καὶ τὸν εἰσ τὸν θεὸν παιᾶνα οὐκ ᾄδουσιν οὐδ’ ἄλλο τι τοιοῦτον εἰσάγουσιν οὐδὲν καθάπερ ἐν ταῖσ ἄλλαισ θυσίαισ ποιοῦσιν, ἀλλὰ μετ’ εὐταξίασ πολλῆσ δειπνήσαντεσ ἀπέρχονται, τῇ δὲ μέσῃ τῶν τριῶν ἡμερῶν γίνεται θέα ποικίλη καὶ πανήγυρισ ἀξιόλογοσ καὶ μεγάλη·

παῖδέσ τε γὰρ κιθαρίζουσιν ἐν χιτῶσιν ἀνεζωσμένοισ καὶ πρὸσ αὐλὸν ᾄδοντεσ πάσασ ἅμα τῷ πλήκτρῳ τὰσ χορδὰσ ἐπιτρέχοντεσ ἐν ῥυθμῷ μὲν ἀναπαίστῳ, μετ’ ὀξέοσ δὲ τόνου τὸν θεὸν ᾄδουσιν ἄλλοι δ’ ἐφ’ ἵππων κεκοσμημένων τὸ θέατρον διεξέρχονται·

χοροί τε νεανίσκων παμπληθεῖσ εἰσέρχονται καὶ τῶν ἐπιχωρίων τινὰ ποιημάτων ᾄδουσιν, ὀρχησταί τε ἐν τούτοισ ἀναμεμιγμένοι τὴν κίνησιν ἀρχαικὴν ὑπὸ τὸν αὐλὸν καὶ τὴν ᾠδὴν ποιοῦνται, τῶν δὲ παρθένων αἱ μὲν ἐπὶ κανάθρων φέρονται πολυτελῶσ κατεσκευασμένων , αἱ δ’ ἐφ’ ἁμίλλαισ ἁρμάτων ἐζευγμένων πομπεύουσιν, ἅπασα δ’ ἐν κινήσει καὶ χαρᾷ τῆσ θεωρίασ ἡ πόλισ καθέστηκεν. ἱερεῖά τε παμπληθῆ θύουσι τὴν ἡμέραν ταύτην καὶ δειπνίζουσιν οἱ πολῖται πάντασ τοὺσ γνωρίμουσ καὶ τοὺσ δούλουσ τοὺσ ἰδίουσ·

οὐδεὶσ δ’ ἀπολείπει τὴν θυσίαν, ἀλλὰ κενοῦσθαι συμβαίνει τὴν πόλιν πρὸσ τὴν θέαν. τῆσ δὲ κοπίδοσ μνημονεύει καὶ Ἀριστοφάνησ ἢ Φιλύλλιοσ ἐν ταῖσ Πόλεσιν, Ἐπίλυκόσ τε ἐν Κωραλίσκῳ λέγων οὕτωσ·

ποττὰν κοπίδ’, οἰῶ, σώμαι ἐν Ἀμυκλαῖον παρ’ Ἀπέλλω, εἷ βάρακεσ πολλαὶ κἄρτοι καὶ δωμὸσ τοι μάλα ἁδύσ, διαρρήδην λέγων μάζασ ἐν ταῖσ κοπίσι παρατίθεσθαι ‐ τοῦτο γὰρ αἱ βάρακεσ δηλοῦσιν, οὐχὶ τολύπασ, ὥσ φησι Λυκόφρων, ἢ τὰ προφυράματα τῶν μαζῶν, ὡσ Ἐρατοσθένησ ‐ καὶ ἄρτουσ δὲ καὶ ζωμόν τινα καθηδυσμένον περιττῶσ. τίσ δέ ἐστιν ἡ κοπὶσ σαφῶσ ἐκτίθεται Μόλπισ ἐν τῇ Λακεδαιμονίων πολιτείᾳ γράφων οὕτωσ ’ ποιοῦσι δὲ καὶ τὰσ καλουμένασ κοπίδασ· ἐστὶν δ’ ἡ κοπὶσ δεῖπνον, μᾶζα, ἄρτοσ, κρέασ, λάχανον ὠμόν, ‐ ζωμόσ, σῦκον, τράγημα, θέρμοσ ἀλλὰ μὴν οὐδ’ ὀρθαγορίσκοι λέγονται, ὥσ φησιν ὁ Πολέμων, οἱ γαλαθηνοὶ χοῖροι, ἀλλ’ ὀρθραγορίσκοι, ἐπεὶ πρὸσ τὸν ὄρθρον πιπράσκονται, ὡσ Περσαῖοσ ἱστορεῖ ἐν τῇ Λακωνικῇ πολιτείᾳ καὶ Διοσκουρίδησ ἐν β’ πολιτείασ καὶ Ἀριστοκλῆσ ἐν τῷ προτέρῳ καὶ οὗτοσ τῆσ Λακώνων πολιτείασ ἔτι φησὶν ὁ Πολέμων καὶ τὸ δεῖπνον ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων ἀίκλον προσαγορεύεσθαι, παραπλησίωσ ἁπάντων Δωριέων οὕτωσ αὐτὸ καλούντων.

Ἀλκμὰν μὲν γὰρ οὕτω φησί·

κἠπὶ τᾷ μύλᾳ δρυφῆται κἠπὶ ταῖσ συναικλίαισ, οὕτω τὰ συνδείπνια καλῶν. καὶ πάλιν ’ ἀίκλον Ἀλκμάων ἁρμόξατο ἀίκλον δ’ οὐ λέγουσιν οἱ Λάκωνεσ τὴν μετὰ τὸ δεῖπνον μοῖραν, ἀλλ’ οὐδὲ τὰ διδόμενα τοῖσ φιδίταισ μετὰ τὸ δεῖπνον ἄρτοσ γάρ ἐστι καὶ κρέασ, ἀλλ’ ἐπάικλα μὲν λέγεται ταῦτα, ὄντα οἱο͂ν ἐπιχορηγήματα τοῦ συντεταγμένου τοῖσ φιδίταισ ἀίκλον· παρὰ γὰρ τοῦτο οἶμαι τὴν φωνὴν πεποιῆσθαι.

καί ἐστιν ἡ παρασκευὴ τῶν λεγομένων ἐπαίκλων οὐχ ἁπλῆ, καθάπερ ὁ Πολέμων ὑπείληφεν, ἀλλὰ διττή· ἣν μὲν γὰρ τοῖσ παισὶ παρέχουσι πάνυ τισ εὔκολόσ ἐστι καὶ εὐτελήσ. ἄλφιτα γάρ ἐστιν ἐλαίῳ δεδευμένα, ἅ φησι Νικοκλῆσ ὁ Λάκων κάπτειν αὐτοὺσ μετὰ τὸ δεῖπνον ἐν φύλλοισ δάφνησ, παρὸ καὶ καμματίδασ μὲν προσαγορεύεσθαι τὰ φύλλα, αὐτὰ δὲ τὰ ψαιστὰ κάμματα. ὅτι δὲ ἔθοσ ἦν τοῖσ πάλαι καὶ φύλλα δάφνησ τραγηματίζεσθαι Καλλίασ ἢ Διοκλῆσ ἐν τοῖσ Κύκλωψί φησιν οὕτωσ ·

φυλλὰσ ἡ δείπνων κατάλυσισ ἥδε καθάπερ σχημάτων. ἣν δ’ εἰσ τὰ τῶν ἀνδρῶν φιδίτια κομίζουσι, σκευοποιεῖται ἔκ τινων ζῴων ὡρισμένων, παραχορηγοῦντοσ αὐτὰ τοῖσ φιδίταισ ἑνὸσ τῶν εὐπορούντων, ἔσθ’ ὅτε δὲ καὶ πλειόνων. ὁ δὲ Μόλπισ καὶ ματτύην φησὶ προσαγορεύεσθαι τὰ ἐπάικλα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION