Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 2

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 2)

ἐν Μακεδονίᾳ, ὡσ ἔφην, τοῦ Καράνου γάμουσ ἑστιῶντοσ οἱ μὲν συγκεκλημένοι ἄνδρεσ ἦσαν εἴκοσιν· οἷσ καὶ κατακλιθεῖσιν εὐθέωσ ἐδόθησαν φιάλαι ἀργυραῖ ἑκάστῳ μία δωρεά, προεστεφανώκει δὲ καὶ ἕκαστον πρὶν εἰσελθεῖν στλεγγίδι χρυσῇ· πέντε χρυσῶν ἑκάστῃ δ’ ἦν τὸ τίμημα. ἐπεὶ δ’ ἐξέπιον τὰσ φιάλασ, ἐν χαλκῷ πίνακι τῶν Κορινθίων κατασκευασμάτων ἄρτοσ ἑκάστῳ ἰσόπλατυσ ἐδόθη, ὄρνεισ τε καὶ νῆσσαι, προσέτι δὲ καὶ φάτται καὶ χὴν καὶ τοιαύτη τισ ἄλλη ἀφθονία σεσωρευμένη, καὶ ἕκαστοσ λαβὼν αὐτῷ πίνακι τοῖσ κατόπιν διεδίδου παισίν.

ἄλλα δ’ ἐσθίειν περιεφέρετο πολλὰ καὶ ποικίλα, καὶ μετὰ ταῦτα ἀργυροῦσ πίναξ ἕτεροσ, ἐφ’ ᾧ πάλιν ἄρτοσ μέγασ καὶ χῆνεσ καὶ λαγωοὶ καὶ ἔριφοι καὶ ἕτεροι ἄρτοι πεπονημένοι καὶ περιστεραὶ καὶ τρυγόνεσ πέρδικέσ τε καὶ ὅσον ἄλλο πτηνῶν πλῆθοσ ἦν. "ἐπεδώκαμεν οὖν, φησί, καὶ ταῦτα τοῖσ δούλοισ καὶ ὡσ ἄδην εἴχομεν βρώσεωσ ἐχερνιψάμεθα.

"καὶ στέφανοι εἰσηνέχθησαν πολλοὶ παντοδαπῶν ἀνθέων ἐπὶ πᾶσί τε χρυσαῖ στλεγγίδεσ, ὁλκὴν ἴσαι τῷ πρώτῳ στεφάνῳ. ἐπὶ δὲ τούτοισ εἰπὼν ὁ Ἱππόλοχοσ ὡσ Πρωτέασ ἀπόγονοσ ἐκείνου Πρωτέου Λανίκησ υἱοῦ, ἥτισ ἐγεγόνει τροφὸσ Ἀλεξάνδρου τοῦ βασιλέωσ, ἔπιε πλεῖστον ἦν γὰρ πολυπότησ ὡσ καὶ ὁ πάπποσ αὐτοῦ Πρωτέασ ὁ συγγενόμενοσ Ἀλεξάνδρῳ καὶ ὅτι πᾶσι προὔπιεν, ἑξῆσ γράφει καὶ ταῦτα·

"ἤδη δὲ ἡμῶν ἡδέωσ ἀπηλλοτριωμένων τοῦ σωφρονεῖν ἐπεισβάλλουσιν αὐλητρίδεσ καὶ μουσουργοὶ καὶ σαμβυκίστριαί τινεσ Ῥόδιαι, ἐμοὶ μὲν γυμναὶ δοκῶ, πλὴν ἔλεγόν τινεσ αὐτὰσ ἔχειν χιτῶνασ, ἀπαρξάμεναί τε ἀπῆλθον. "καὶ ἐπεισῆλθον ἄλλαι φέρουσαι ληκύθουσ μύρου ἑκάστη δύο συνδεδεμένασ ἱμάντι χρυσῷ, τὴν μὲν ἀργυρᾶν, τὴν δὲ χρυσῆν, κοτυλιαίασ, καὶ ἑκάστῳ προσέδωκαν. "ἔπειτ’ εἰσφέρεται πλοῦτοσ ἀντὶ δείπνου, πίναξ ἀργυροῦσ ἐπὶ πάχοσ οὐκ ὀλίγον περίχρυσοσ, ὅσοσ δέξασθαι μέγεθοσ χοίρου τινὸσ ὀπτοῦ καὶ σφόδρα μεγάλου, ὃσ ὕπτιοσ ἐπέκειτο τὴν γαστέρα δεικνὺσ ἄνω πλήρη οὖσαν πολλῶν ἀγαθῶν ἦσαν γὰρ ἐν αὐτῷ συνωπτημέναι κίχλαι καὶ νῆτται καὶ συκαλλίδων πλῆθοσ ἄπειρον καὶ ᾠῶν ἐπικεχυμέναι λέκιθοι καὶ ὄστρεα καὶ κτένεσ· "καὶ ἑκάστῳ πεπυργωμένα αὐτοῖσ πίναξιν ἐδόθη. "μετὰ δὲ ταῦτα πιόντεσ ἐλάβομεν ἕκαστοσ ἔριφον ζέοντα ἐφ’ ἑτέρῳ πάλιν πίνακι τοιούτῳ σὺν μύστροισ χρυσοῖσ. ὁρῶν οὖν τὴν δυσχωρίαν ὁ Κάρανοσ κελεύει σπυρίδασ ἡμῖν καὶ ἀρτοφόρα διὰ ἱμάντων ἐλεφαντίνων πεπλεγμένα δοθῆναι, ἐφ’ οἷσ ἡσθέντεσ ἀνεκροταλίσαμεν τὸν νυμφίον ὡσ καὶ τῶν δοθέντων ἡμῖν ἀνασεσωσμένων. "ἔπειτα στέφανοι πάλιν καὶ διλήκυθον μύρου χρυσοῦν καὶ ἀργυροῦν ἰσόσταθμον τοῖσ προτέροισ. "ἡσυχίασ δὲ γενομένησ ἐπεισβάλλουσιν ἡμῖν οἱ κἂν τοῖσ Χύτροισ τοῖσ Ἀθήνησι λειτουργήσαντεσ. "μεθ’ οὓσ εἰσῆλθον ἰθύφαλλοι καὶ σκληροπαῖκται καί τινεσ καὶ θαυματουργοὶ γυναῖκεσ εἰσ ξίφη κυβιστῶσαι καὶ πῦρ ἐκ τοῦ στόματοσ ἐκριπίζουσαι γυμναί. ἐπεὶ δὲ καὶ τούτων ἀπηλλάγημεν, ἐκλαμβάνει πάλιν ἡμᾶσ θερμόσ τισ καὶ ζωρότεροσ πότοσ, οἴνων ὄντων ἡμῖν Θασίων καὶ Μενδαίων καὶ Λεσβίων, χρυσίδων πάνυ μεγάλων ἑκάστῳ προσενεχθεισῶν. καὶ μετὰ τὸν πότον ὑελοῦσ πίναξ, δίπηχύσ που τὴν διάμετρον , ἐν θήκῃ κατακείμενοσ ἀργυρᾷ, πλήρησ ἰχθύων ὀπτῶν πάντα γένη συνηθροισμένων, ἅπασί τε προσεδόθη καὶ ἀργυροῦν ἀρτοφόρον ἄρτων Καππαδοκίων, ὧν τὰ μὲν ἐφάγομεν, τὰ δὲ τοῖσ θεράπουσιν ἐπεδώκαμεν. "καὶ νιψάμενοι τὰσ χεῖρασ ἐστεφανούμεθα καὶ πάλιν στλεγγίδασ ἐλάβομεν χρυσᾶσ, διπλασίουσ τῶν πρότερον, καὶ ἄλλο διλήκυθον μύρου. "ἡσυχίασ δὲ γενομένησ ἐξαλλόμενοσ τῆσ κλίνησ ὁ Πρωτέασ αἰτεῖ σκύφον χοαῖον καὶ πληρώσασ οἴνου Θασίου ὀλίγον τι ἐπιρράνασ ὕδατοσ ἐξέπιεν ἐπειπών ὁ πλεῖστα πίνων πλεῖστα κεὐφρανθήσεται. "καὶ ὁ Κάρανοσ ἔφη· "’ ἐπεὶ πρῶτοσ ἔπιεσ, ἔχε πρῶτοσ καὶ τὸν σκύφον δῶρον τοῦτο δὲ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ὅσοι ἂν πίωσιν ἔσται γέρασ ἐφ’ οἷσ λεχθεῖσιν οἱ δ’ ἐννέα πάντεσ ἀνέσταν ἁρπάζοντεσ κἄλλοσ ἄλλον φθάνοντεσ. "εἷσ δὲ τῶν συνδειπνούντων ἡμῖν ἄθλιοσ οὐ δυνάμενοσ πιεῖν ἀνακαθίσασ ἔκλαιεν ἄσκυφοσ γενόμενοσ, καὶ ὁ Κάρανοσ αὐτῷ χαρίζεται κενὸν τὸ ἔκπωμα. "ἐπὶ τούτοισ χορὸσ εἰσῆλθεν ἀνθρώπων ἑκατὸν ἐμμελῶσ ᾀδόντων γαμικὸν ὕμνον, μεθ’ οὓσ ὀρχηστρίδεσ διεσκευασμέναι τρόπον Νηρηίδων, αἱ δὲ Νυμφῶν, τοῦ πότου δὴ προιόντοσ καὶ τῆσ ὡρ́ασ ὑποσκιαζούσησ ἀναπεταννύουσι τὸν οἶκον, ἐν ᾧ κύκλῳ ὀθόναισ διείληπτο πάντα λευκαῖσ · "καὶ ἀναπετασθεισῶν δᾷδεσ ἐφάνησαν λάθρᾳ κατὰ μηχανὰσ σχασθέντων τῶν φραγμάτων καὶ Ἔρωτεσ καὶ Ἀρτέμιδεσ καὶ Πᾶνεσ καὶ Ἑρμαῖ καὶ τοιαῦτα πολλὰ εἴδωλα ἀργυροῖσ δᾳδουχοῦντα λαμπτῆρσι. "θαυμαζόντων δ’ ἡμῶν τὴν τεχνιτείαν Ἐρυμάνθιοι τῷ ὄντι σύαγροι κατὰ πινάκων τετραγώνων χρυσομίτρων σιβύναισ ἀργυραῖσ διαπεπερονημένοι περιεφέροντο ἑκάστῳ. καὶ τὸ θαυμάσιον, ὅτι παρειμένοι καὶ καρηβαροῦντεσ ὑπὸ τῆσ μέθησ ὁπότε τι τῶν ἀγομένων θεασαίμεθα πάντεσ ἐξενήφομεν, ὀρθοὶ τὸ δὴ λεγόμενον ἀνιστάμενοι. "ἔναττον οὖν οἱ παῖδεσ εἰσ τὰσ εὐτυχεῖσ σπυρίδασ, ἑώσ ἐσάλπισε τὸ εἰωθὸσ τοῦ τελευταίου δείπνου σημεῖον οὕτω γὰρ τὸ Μακεδονικὸν οἶσθα ἔθοσ ἐν ταῖσ πολυανθρώποισ εὐωχίαισ γινόμενον. "καὶ ὁ Κάρανοσ ἄρξασ πότου μικροῖσ ἐκπώμασι περισοβεῖν ἐκέλευε τοῖσ παισίν, ἐπίνομεν οὖν εὐμαρῶσ ὥσπερ ἀντίδοτον ἐκ τῆσ προτέρασ ἀκρατοποσίασ λαμβάνοντεσ, ἐν τούτῳ δὲ ὁ γελωτοποιὸσ εἰσῆλθε Μανδρογένησ, ἐκείνου Στράτωνοσ τοῦ Ἀττικοῦ, ὥσ φασιν, ἀπόγονοσ καὶ πολλοὺσ κατέρρηξεν ἡμῖν γέλωτασ· "καὶ μετὰ ταῦτα ὠρχεῖτο μετὰ τῆσ γυναικὸσ ἔτη οὔσησ ὑπὲρ τὰ ὀγδοήκοντα. "καὶ τελευταῖαι ἐπεισῆλθον ἐπιδόρπιαι τράπεζαι, τραγήματὰ τ’ ἐν πλεκτοῖσ ἐλεφαντίνοισ ἐπεδόθη πᾶσι καὶ πλακοῦντεσ ἕκαστα γένη, Κρητικῶν καὶ τῶν σῶν, ἑταῖρε Λυγκεῦ, Σαμιακῶν καὶ Ἀττικῶν αὐταῖσ ταῖσ ἰδίαισ τῶν πεμμάτων θήκαισ. "μετὰ δὲ ταῦτα ἐξαναστάντεσ ἀπηλλαττόμεθα νήφοντεσ νὴ τοὺσ θεοὺσ διὰ τὸν φόβον τοῦ πλούτου ὃν ἐλάβομεν. "σὺ δὲ μᾶλλον,1 ἐν Ἀθήναισ μένων, εὐδαιμονίζεισ τὰσ Θεοφράστου θέσεισ ἀκούων, θύμα καὶ εὔζωμα καὶ τοὺσ καλοὺσ ἐσθίων στρεπτούσ, Λήναια καὶ Χύτρουσ θεωρῶν. ἡμεῖσ δ’ ἐκ τοῦ Καράνου δείπνου πλοῦτον ἀντὶ μερίδων εὐωχηθέντεσ νῦν ζητοῦμεν οἱ μὲν οἰκίασ, οἱ δὲ ἀγρούσ, οἱ δὲ ἀνδράποδ’ ὠνήσασθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION