Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 13 3:

(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 13 3:)

νῦν δὲ διαιροῦσι γελοίωσ· διήγησισ γάρ που τοῦ δικανικοῦ μόνου λόγου ἐστίν, ἐπιδεικτικοῦ δὲ καὶ δημηγορικοῦ πῶσ ἐνδέχεται εἶναι διήγησιν οἱάν λέγουσιν, ἢ τὰ πρὸσ τὸν ἀντίδικον, ἢ ἐπίλογον τῶν ἀποδεικτικῶν; προοίμιον δὲ καὶ ἀντιπαραβολὴ καὶ ἐπάνοδοσ ἐν ταῖσ δημηγορίαισ τότε γίνεται ὅταν ἀντιλογία ᾖ. καὶ γὰρ ἡ κατηγορία καὶ ἡ ἀπολογία πολλάκισ, ἀλλ’ οὐχ ἡ συμβουλή· ἀλλ’ ὁ ἐπίλογοσ ἔτι οὐδὲ δικανικοῦ παντόσ, οἱο͂ν ἐὰν μικρὸσ ὁ λόγοσ ἢ τὸ πρᾶγμα εὐμνημόνευτον· συμβαίνει γὰρ τοῦ μήκουσ ἀφαιρεῖσθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION