헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΞιϝί4́05́

(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 5)

Περὶ μὲν δὴ τοὺσ ἄνδρασ τοιάδε ἐγίγνετο, ἥψατο δὲ καὶ ὀρφανῶν διὰ πλοῦτον ἡ τότε τύχη. καὶ ὁ μὲν ἐσ διδασκάλου φοιτῶν αὐτῷ παιδαγωγῷ συνανῃρέθη, τὸν παῖδα περισχομένῳ τε καὶ οὐ μεθιέντι· Ἀτίλιοσ δὲ ἄρτι τὴν τῶν τελείων περιθέμενοσ στολὴν ᾔει μέν, ὡσ ἔθοσ ἐστί, σὺν πομπῇ φίλων ἐπὶ θυσίασ ἐσ τὰ ἱερά, ἄφνω δὲ ἐγγραφέντοσ αὐτοῦ τοῖσ πίναξιν οἱ φίλοι καὶ οἱ θεράποντεσ διεδίδρασκον. ὁ δὲ μόνοσ καὶ ἔρημοσ ἐκ δαψιλοῦσ παραπομπῆσ ἐσ τὴν μητέρα ἐχώρει· οὐ δεξαμένησ δὲ αὐτὸν οὐδὲ ἐκείνησ ὑπὸ δέουσ, οὐκ ἀξιώσασ ἔτι ἐσ πεῖραν ἐλθεῖν ἑτέρου μετὰ μητέρα, ἐσ ὄροσ ἔφυγεν· ὅθεν ὑπὸ λιμοῦ ἐσ τὰ πεδινὰ κατελθὼν ἐλήφθη πρὸσ ἀνδρὸσ λῃστεύειν τοὺσ παροδεύοντασ καὶ ἐπὶ ἔργῳ καταδεῖν εἰθισμένου. οἱᾶ δὲ παῖσ ἐκ τρυφῆσ τὸν πόνον οὐκ ἐνεγκὼν ἐσ τὴν ἁμαξιτὸν αὐταῖσ χοινικίσι διέδρα καὶ παροδεύουσι λοχαγοῖσ ἑαυτὸν ἐμήνυσέ τε καὶ ἀνῃρέθη. Γιγνομένων δὲ τούτων Λέπιδοσ ἐπὶ Ἴβηρσιν ἐθριάμβευε, καὶ προυτέθη διάγραμμα οὕτωσ ἔχον·

"ἀγαθῇ τύχῃ προειρήσθω πᾶσι καὶ πάσαισ θύειν καὶ εὐωχεῖσθαι τὴν ἡμέραν τὴν παροῦσαν· ὃσ δ’ ἂν μὴ φαίνηται ταῦτα ποιῶν, ἐν τοῖσ προγεγραμμένοισ ἔσται. " ὁ μὲν δὴ τὸν θρίαμβον ἐσ τὰ ἱερὰ ἀνῆγε, παραπεμπόντων αὐτὸν ἁπάντων μετὰ σχήματοσ ἱλαροῦ καὶ γνώμησ δυσμενοῦσ· τῶν δὲ προγεγραμμένων τὰ μὲν ἐν ταῖσ οἰκίαισ διεφορεῖτο, καὶ οὐ πολὺσ ἦν ὁ τὰ χωρία ὠνούμενοσ, οἱ μὲν ἐπιβαρεῖν τοῖσ ἠτυχηκόσιν αἰδούμενοι καὶ οὐκ ἐν αἰσίῳ σφίσι τὰ ἐκείνων ἔσεσθαι νομίζοντεσ οὐδὲ ἀσφαλὲσ ὅλωσ χρυσίον ἢ ἀργύριον ἔχοντασ ὁρᾶσθαι οὐδὲ τὰσ ἐπικτήσεισ νῦν ἀκινδύνουσ, πολὺ δὲ μᾶλλον τὰ ὄντα ἐπικίνδυνα. μόνοι δὲ οἱ διὰ θρασύτητα προσιόντεσ, ἅτε μόνοι, βραχυτάτου πάμπαν ὠνοῦντο. ὅθεν τοῖσ ἄρχουσιν, ἐλπίσασιν ἐσ τὰσ τοῦ πολέμου παρασκευὰσ τάδε ἀρκέσειν, ἐνέδει μυριάδων ἔτι δισμυρίων. Καὶ τοῦτο ἐσ τὸν δῆμον εἰπόντεσ προύγραφον χιλίασ καὶ τετρακοσίασ γυναῖκασ, αἳ μάλιστα πλούτῳ διέφερον·

καὶ αὐτὰσ ἔδει, τὰ ὄντα τιμωμένασ, ἐσφέρειν ἐσ τὰσ τοῦ πολέμου χρείασ, ὅσον ἑκάστην οἱ τρεῖσ δοκιμάσειαν. ἐπέκειτό τε ταῖσ ἀποκρυψαμέναισ τι τῶν ὄντων, ἢ τιμησαμέναισ κακῶσ ἐπιτίμια καὶ τοῖσ ταῦτα μηνύουσιν ἐλευθέροισ τε καὶ δούλοισ μήνυτρα. αἱ δὲ γυναῖκεσ ἔκριναν τῶν προσηκουσῶν τοῖσ ἄρχουσι γυναικῶν δεηθῆναι. τῆσ μὲν δὴ Καίσαροσ ἀδελφῆσ οὐκ ἀπετύγχανον, οὐδὲ τῆσ μητρὸσ Ἀντωνίου· Φουλβίασ δέ, τῆσ γυναικὸσ Ἀντωνίου, τῶν θυρῶν ἀπωθούμεναι χαλεπῶσ τὴν ὕβριν ἤνεγκαν, καὶ ἐσ τὴν ἀγορὰν ἐπὶ τὸ βῆμα τῶν ἀρχόντων ὠσάμεναι, διισταμένων τοῦ τε δήμου καὶ τῶν δορυφόρων, ἔλεγον, Ὁρτησίασ ἐσ τοῦτο προκεχειρισμένησ· "ὃ μὲν ἡρ́μοζε δεομέναισ ὑμῶν γυναιξὶ τοιαῖσδε, ἐπὶ τὰσ γυναῖκασ ὑμῶν κατεφύγομεν· ὃ δὲ οὐχ ἡρ́μοζεν, ὑπὸ Φουλβίασ παθοῦσαι, ἐσ τὴν ἀγορὰν συνεώσμεθα ὑπ’ αὐτῆσ. ὑμεῖσ δ’ ἡμᾶσ ἀφείλεσθε μὲν ἤδη γονέασ τε καὶ παῖδασ καὶ ἄνδρασ καὶ ἀδελφοὺσ ἐπικαλοῦντεσ, ὅτι πρὸσ αὐτῶν ἠδίκησθε· εἰ δὲ καὶ τὰ χρήματα προσαφέλοισθε, περιστήσετε ἐσ ἀπρέπειαν ἀναξίαν γένουσ καὶ τρόπων καὶ φύσεωσ γυναικείασ. εἰ μὲν δή τι καὶ πρὸσ ἡμῶν, οἱο͂ν ὑπὸ τῶν ἀνδρῶν, ἠδικῆσθαί φατε, προγράψατε καὶ ἡμᾶσ ὡσ ἐκείνουσ. εἰ δὲ οὐδένα ὑμῶν αἱ γυναῖκεσ οὔτε πολέμιον ἐψηφισάμεθα οὔτε καθείλομεν οἰκίαν ἢ στρατὸν διεφθείραμεν ἢ ἐπηγάγομεν ἕτερον ἢ ἀρχῆσ ἢ τιμῆσ τυχεῖν ἐκωλύσαμεν, τί κοινωνοῦμεν τῶν κολάσεων αἱ τῶν ἀδικημάτων οὐ μετασχοῦσαι; "Τί δὲ ἐσφέρωμεν αἱ μήτε ἀρχῆσ μήτε τιμῆσ μήτε στρατηγίασ μήτε τῆσ πολιτείασ ὅλωσ, τῆσ ὑμῖν ἐσ τοσοῦτον ἤδη κακοῦ περιμαχήτου, μετέχουσαι;

ὅτι φατὲ πόλεμον εἶναι; καὶ πότε οὐ γεγόνασι πόλεμοι; καὶ πότε γυναῖκεσ συνεισήνεγκαν; ἃσ ἡ μὲν φύσισ ἀπολύει παρὰ ἅπασιν ἀνθρώποισ, αἱ δὲ μητέρεσ ἡμῶν ὑπὲρ τὴν φύσιν ἐσήνεγκάν ποτε ἅπαξ, ὅτε ἐκινδυνεύετε περὶ τῇ ἀρχῇ πάσῃ καὶ περὶ αὐτῇ τῇ πόλει, Καρχηδονίων ἐνοχλούντων. καὶ τότε δὲ ἐσήνεγκαν ἑκοῦσαι, καὶ οὐκ ἀπὸ γῆσ ἢ χωρίων ἢ προικὸσ ἢ οἰκιῶν, ὧν χωρὶσ ἀβίωτόν ἐστιν ἐλευθέραισ, ἀλλὰ ἀπὸ μόνων τῶν οἴκοι κόσμων, οὐδὲ τούτων τιμωμένων οὐδὲ ὑπὸ μηνυταῖσ ἢ κατηγόροισ οὐδὲ πρὸσ ἀνάγκην ἢ βίαν, ἀλλ’ ὅσον ἐβούλοντο αὐταί. τίσ οὖν καὶ νῦν ἐστιν ὑμῖν περὶ τῆσ ἀρχῆσ ἢ περὶ τῆσ πατρίδοσ φόβοσ; ἴτω τοίνυν ἢ Κελτῶν πόλεμοσ ἢ Παρθυαίων, καὶ οὐ χείρουσ ἐσ σωτηρίαν ἐσόμεθα τῶν μητέρων. ἐσ δὲ ἐμφυλίουσ πολέμουσ μήτε ἐσενέγκαιμέν ποτε μήτε συμπράξαιμεν ὑμῖν κατ’ ἀλλήλων. οὐδὲ γὰρ ἐπὶ Καίσαροσ ἢ Πομπηίου συνεφέρομεν, οὐδὲ Μάριοσ ἡμᾶσ οὐδὲ Κίννασ ἠνάγκασεν οὐδὲ Σύλλασ, ὁ τυραννήσασ τῆσ πατρίδοσ· ὑμεῖσ δέ φατε καὶ καθίστασθαι τὴν πολιτείαν. Τοιαῦτα τῆσ Ὁρτησίασ λεγούσησ, οἱ τρεῖσ ἠγανάκτουν, εἰ γυναῖκεσ ἀνδρῶν ἡσυχαζόντων θρασυνοῦνταί τε καὶ ἐκκλησιάσουσι, καὶ τὰ δρώμενα τοῖσ ἄρχουσιν ἐξετάσουσι, καὶ τῶν ἀνδρῶν στρατευομένων αὐταὶ οὐδὲ χρήματα ἐσοίσουσιν·

ἐκέλευόν τε τοῖσ ὑπηρέταισ ἐξωθεῖν αὐτὰσ ἀπὸ τοῦ βήματοσ, μέχρι βοῆσ ἔξωθεν ἐκ τοῦ πλήθουσ γενομένησ οἵ τε ὑπηρέται τὸ ἔργον ἐπέσχον καὶ οἱ ἄρχοντεσ ἔφασαν ἐσ τὴν ὑστεραίαν ἀνατίθεσθαι. τῇ δ’ ὑστεραίᾳ τετρακοσίασ μὲν ἀντὶ χιλίων καὶ τετρακοσίων προύγραφον ἀποτιμᾶσθαι τὰ ὄντα, τῶν δὲ ἀνδρῶν πάντα τὸν ἔχοντα πλείουσ δέκα μυριάδων, ἀστὸν ὁμοῦ καὶ ξένον καὶ ἀπελεύθερον καὶ ἱερέα καὶ πανταεθνῆ, μηδενὸσ ἀφιεμένου, καὶ τούσδε μεθ’ ὁμοίου φόβου τῶν ἐπιτιμίων καὶ ὑπὸ μηνύμασιν ὁμοίοισ, ἵνα πεντηκοστὴν μὲν τῶν ὄντων αὐτίκα δανείσαιεν αὑτοῖσ, ἐνιαυτοῦ δὲ φόρον ἐσ τὸν πόλεμον ἐσενέγκαιεν. Ἐκ μὲν δὴ τῶν προσταγμάτων τοιαῦτα Ῥωμαίουσ ἐπεῖχεν, ὁ δὲ στρατὸσ σὺν καταφρονήσει χείρονα ἐποίουν.

ὡσ γὰρ τῶν ἀρχόντων ἐπὶ τοιοῖσδε ἔργοισ ἐν σφίσι μόνον τὸ ἀσφαλὲσ ἐχόντων, οἱ μὲν αὐτοὺσ ᾐτοῦντο τῶν δεδημευμένων οἰκίαν ἢ ἀγρὸν ἢ ἔπαυλιν ἢ ὅλον κλῆρον, οἱ δ’ αὖ παῖδασ ἀνδράσι θετοὺσ γενέσθαι· οἱ δὲ ἀφ’ ἑαυτῶν ἕτερα ἔδρων, κτιννύντεσ τε τοὺσ οὐ προγεγραμμένουσ καὶ οἰκίασ οὐδὲν ὑπαιτίων διαφοροῦντεσ. ὥστε καὶ τοὺσ ἄρχοντασ προγράψαι τῶν ὑπάτων τὸν ἕτερον ἐπιστροφήν τινα ποιήσασθαι τῶν ὑπὲρ τὸ πρόσταγμα γιγνομένων. ὁ δὲ τῶν μὲν ὁπλιτῶν ἔδεισεν ἅψασθαι, μὴ σφᾶσ ἐφ’ ἑαυτὸν παροξύνῃ, τῶν δὲ θεραπόντων τινάσ, οἳ σχήματι στρατιωτῶν συνεξημάρτανον ἐκείνοισ, λαβὼν ἐκρέμασε.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Civil Wars, book 4, chapter 5

(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 5)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION