헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΞιϝί2́18́

(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 18)

Γιγνομένων δὲ τούτων διάγραμμα νυκτὸσ ἀνεγινώσκετο Ἀντωνίον τὴν βουλὴν συγκαλοῦντοσ ἔτι πρὸ ἡμέρασ ἐσ τὸ τῆσ Γῆσ ἱερόν, ἀγχοτάτω μάλιστα ὂν τῆσ οἰκίασ Ἀντωνίου· οὔτε γὰρ ἐσ τὸ βουλευτήριον ἐθάρρει κατελθεῖν, ὑποκείμενον τῷ Καπιτωλίῳ, τῶν μονομάχων ὄντων ἐκείνοισ συνεργῶν, οὔτε στρατιὰν ἐσαγαγὼν ἐσ τὴν πόλιν διαταράξαι· Λέπιδοσ δὲ ὅμωσ εἰσήγαγε. πλησιαζούσησ δὲ τῆσ ἡμέρασ οἵ τε ἄλλοι βουλευταὶ συνέθεον ἐσ τὸ τῆσ Γῆσ ἱερὸν καὶ Κίννασ ὁ στρατηγόσ, αὖθισ ἐπικείμενοσ τὴν στρατηγικὴν ἐσθῆτα, ἣν ἐχθὲσ ὡσ τυράννου δόντοσ ἐξερρίφει. θεασάμενοι δ’ αὐτόν τινεσ τῶν ἀδεκάστων καὶ τῶν ἐστρατευμένων τῷ Καίσαρι, δι’ ὀργῆσ ἔχοντεσ ὅτι πρῶτοσ ἐπὶ τῷ Καίσαρι, καίπερ οἰκεῖοσ ὢν αὐτοῦ, βλασφήμωσ ἐδημηγόρησε, λίθοισ ἔβαλλον καὶ ἐδίωκον· καὶ ἐσ οἰκίαν τινὰ συμφυγόντα, ξύλα συμφέροντεσ, ἐμπρήσειν ἔμελλον, εἰ μὴ Λέπιδοσ μετὰ στρατιᾶσ ἐπελθὼν ἐκώλυσε. Τοῦτο μὲν δὴ πρῶτον ἔργον παρρησίασ ἦρξεν ἐπὶ τῷ Καίσαρι, καὶ αὐτὸ κατέδεισαν οἵ τε μισθωτοὶ καὶ οἱ σφαγεῖσ αὐτοί· ἐν δὲ τῷ βουλευτηρίῳ βραχὺ μὲν ἦν τὸ καθαρεῦον σπουδῆσ βιαίου καὶ ἀγανακτοῦν, οἱ δὲ πλέονεσ σὺν παρασκευῇ ποικίλῃ τοῖσ ἀνδροφόνοισ συνήργουν.

καὶ πρῶτα μὲν αὐτοὺσ ἀξιοπίστωσ ἠξίουν καὶ παρεῖναι σφίσι καὶ συνεδρεύειν, ἐξ ὑπευθύνων ἐσ κριτὰσ μεταφέροντεσ. καὶ ὁ Ἀντώνιοσ οὐκ ἐκώλυεν, εἰδὼσ οὐκ ἐλευσομένουσ· οὐδὲ ἦλθον. εἶτα ἐπὶ διαπείρᾳ τῆσ βουλῆσ οἱ μὲν αὐτῶν μάλα θρασέωσ τὸ πεπραγμένον ἐπῄνουν ἄντικρυσ καὶ τοὺσ ἄνδρασ ἐκάλουν τυραννοκτόνουσ καὶ γεραίρειν ἐκέλευον, οἱ δὲ τὰ μὲν γέρα περιῄρουν, ὡσ οὐδὲ ἐκείνων δεομένων οὐδὲ ἐπὶ τῷδε αὐτὰ πραξάντων. εὐφημεῖν δὲ μόνον αὐτοὺσ ἐδικαίουν ὡσ εὐεργέτασ· οἱ δὲ καὶ τὴν εὐφημίαν ὑπανῄρουν καὶ φείδεσθαι μόνον αὐτῶν ἠξίουν. Καὶ οἱ μὲν τάδε ἐτέχναζον καὶ περιεώρων, ὅ τι πρῶτον αὐτῶν ἐνδεξαμένη μάλιστα ἡ βουλὴ πρὸσ τὰ λοιπὰ κατ’ ὀλίγον εὐεπιχείρητοσ αὑτοῖσ ἔσοιτο· οἱ δὲ καθαρώτεροι τὸ μὲν ἔργον ὡσ ἄγοσ ἀπεστρέφοντο, αἰδοῖ δὲ μεγάλων οἴκων περισῴζειν αὐτοὺσ οὐκ ἐκώλυον, ἠγανάκτουν δέ, εἰ καὶ τιμήσουσιν ὡσ εὐεργέτασ. οἱ δὲ ἀντέλεγον μὴ χρῆναι περισῴζοντασ φθονεῖν τῶν περισσῶν ἐσ ἀσφάλειαν. ὡσ δέ τισ εἶπε τὴν τούτων τιμὴν ὕβριν Καίσαρι φέρειν, οὐκ εἰών ἔτι τὸν τεθνεῶτα τῶν περιόντων προτιθέναι. ἑτέρου δὲ ἐγκρατῶσ εἰπόντοσ, ὅτι χρὴ δύο τῶνδε πάντωσ τὸ ἕτερον, ἢ Καίσαρα τύραννον προαποφαίνειν ἢ τούτουσ ἐξ ἐλέου περισῴζειν, τούτου μόνου δεξάμενοι τὸ λεχθὲν οἱ ἕτεροι ᾔτουν σφίσι ψῆφον ἀναδοθῆναι περὶ τοῦ Καίσαροσ ἐπὶ ὁρ́κῳ, καὶ εἰ καθαρῶσ ἐθέλουσι κρῖναι, μηδέν’ αὑτοῖσ ἐπιθεάσαι τὰ ἐξ ἀνάγκησ ἐψηφισμένα ἄρχοντι ἤδη, ὧν οὐδὲν ἑκόντασ οὐδὲ πρὶν ἢ δεῖσαι περὶ σφῶν αὐτῶν. ἀνῃρημένου τε Πομπηίου καὶ ἐπὶ Πομπηίῳ μυρίων ἄλλων, ψηφίσασθαι. Ὁ δὲ Ἀντώνιοσ ἐφορῶν αὐτοὺσ καὶ ἐφεδρεύων, ἐπειδὴ λόγων ὕλην οὐκ ἄπορον οὐδὲ ἀναμφίλογον εἶδεν ἐσφερομένην, ἔγνω τὸ ἐνθύμημα αὐτῶν οἰκείῳ φόβῳ καὶ φροντίδι περὶ σφῶν αὐτῶν διαχέαι.

καὶ τὰ λοιπὰ ἐποίσω. εἰδὼσ οὖν τῶν βουλευτῶν αὐτῶν πολὺ πλῆθοσ ἔσ τε τὰσ ἀρχὰσ τὰσ ἐν ἄστει καὶ ἐσ ἱερωσύνασ καὶ ἐθνῶν ἢ στρατοπέδων ἡγεμονίασ ὑπὸ τοῦ Καίσαροσ εἰσ τὸ μέλλον ᾑρημένουσ ὡ̔σ γὰρ ἐπὶ χρόνιον στρατείαν ἐξιὼν ἐπὶ πενταετὲσ ᾕρητὀ, σιωπὴν ὡσ ὕπατοσ ἐπικηρύξασ ἔφη· "τοῖσ αἰτοῦσι περὶ Καίσαροσ ψῆφον ἀνάγκη τάδε προειδέναι, ὅτι ἄρχοντοσ μὲν αὐτοῦ καὶ αἱρετοῦ προστάτου γενομένου τὰ πεπραγμένα καὶ δεδογμένα πάντα κύρια μενεῖ, δόξαντοσ δ’ ἐπὶ βίᾳ τυραννῆσαι τό τε σῶμα ἄταφον τῆσ πατρίδοσ ὑπερορίζεται καὶ τὰ πεπραγμένα πάντα ἀκυροῦται. ἔστι δέ, ὡσ ὁρ́ῳ περιλαβεῖν, ἐπὶ πᾶσαν ἀφικνούμενα γῆν καὶ θάλασσαν, καὶ τὰ πολλὰ αὐτῶν οὐδὲ βουλομένοισ ἡμῖν ὑπακούσεται· καὶ δείξω μετ’ ὀλίγον. ὃ δέ ἐστι μόνον ἐφ’ ἡμῖν, ὅτι καὶ περὶ μόνων ἐστὶν ἡμῶν, τοῦτο ὑμῖν προθήσω πρὸ τῶν ἄλλων, ὡσ ἂν ἐν τῷ εὐμαρεῖ τὴν εἰκόνα τῶν δυσχερεστέρων προλάβοιτε. ἡμεῖσ γὰρ αὐτοὶ σχεδὸν ἅπαντεσ οἱ μὲν ἤρξαμεν ὑπὸ τῷ Καίσαρι, οἱ δὲ ἔτι ἄρχομεν αἱρετοὶ πρὸσ ἐκείνου γενόμενοι, οἱ δὲ ἐσ τὸ μέλλον ἄρχειν κεχειροτονήμεθα· ἐσ γὰρ πενταετεσ, ὡσ ἴστε, καὶ τὰ ἀστικὰ ἡμῖν καὶ τὰ ἐτήσια τὰσ τῶν ἐθνῶν ἢ στρατοπέδων ἡγεμονίασ διετάξατο. εἰ δὴ ταῦτα ὑμεῖσ ἑκόντεσ ἀποθήσεσθε ἑ̓στὲ γὰρ ὑμεῖσ τοῦδε μάλιστα κύριοἰ, τόδε πρῶτον ὑμᾶσ ἀξιῶ κρῖναι· Ὁ μὲν δὴ τοιοῦτον αὐτοῖσ οὐ περ Καίσαροσ, ἀλλὰ περὶ σφῶν αὐτῶν δαλὸν ἐξάψασ ἡσύχαζεν·

τοῖσ δὲ ἥ τε ἐνέδρα κατεφαίνετο, καὶ οὐδὲ κυρίουσ ἔτι τῆσδε τῆσ χειροτονίασ ἐσομένουσ ᾔδεσαν. οἱ δ’ εὐθὺσ ἀνεπήδων ἀθρόοι μετὰ βοῆσ, οὐκ ἀξιοῦντεσ ἐπὶ χειροτονίαισ ἄλλαισ οὐδ’ ἐπὶ τῷ δήμῳ γενέσθαι μᾶλλον ἢ βεβαίωσ ἔχειν, ἃ ἔλαβον. τοῖσ δὲ καὶ ἡλικίασ τι νεώτερον ἢ ἄλλη πρὸσ χειροτονίαν ἐναντίωσισ ὑποῦσα ἀνηρέθιζε. καὶ τῶνδε αὐτὸσ ὁ ὕπατοσ ἐξῆρχε Δολοβέλλασ· οὐ γὰρ αὐτῷ δυνατὸν ἐφαίνετο κατ’ ἔννομον χειροτονίαν ὑπατεῦσαι, πέντε καὶ εἴκοσιν ἐνιαυτῶν ὄντι. ὀξεῖα δὴ τοῦ χθὲσ ὑποκριναμένου μετασχεῖν τῶν γεγονότων ἐγίγνετο μεταβολή, λοιδορουμένου τοῖσ πολλοῖσ, εἰ τοὺσ ἀνδροφόνουσ τιμᾶν ἀξιοῦντεσ τοὺσ ἄρχοντασ σφῶν ἀτιμώσουσιν ἐσ εὐπρέπειαν τῆσ ἐκείνων σωτηρίασ. οἱ δὲ αὐτόν τε τὸν Δολοβέλλαν καὶ τοὺσ ἄλλουσ ἐπήλπιζον χάριν ἐκ τοῦ δήμου λαβόντεσ ἐσ τὰσ αὐτὰσ ἀρχὰσ ἀποφανεῖν αὐτίκα καὶ οὐκ ἀρχόντων ἀλλαγήν, ἀλλὰ μόνησ ἔσεσθαι χειροτονίασ ἐπὶ τὸ νομιμώτερον ἐκ τοῦ μοναρχικοῦ· ὃ καὶ κόσμον αὐτοῖσ οἴσειν ἔν τε μοναρχίᾳ καὶ δημοκρατίᾳ τὰ ὅμοια προτιμωμένοισ. καὶ τούτων ἔτι λεγομένων ἔνιοι τῶν στρατηγῶν τὰσ ἐσθῆτασ ἐπὶ ἐνέδρᾳ τῶν ἀντιλεγόντων ἀπετίθεντο, ὡσ καὶ αὐτοὶ μετὰ τῶν ἄλλων αὐτὰσ ἀντιληψόμενοι νομιμώτερον. Ὧδε δὲ ἔτι ἐχόντων, ὁ Ἀντώνιοσ καὶ ὁ Λέπιδοσ ἐκ τοῦ βουλευτηρίου προῆλθον·

οὕτω δέ που καὶ Καῖσαρ αὐτόσ, οὓσ εἷλε πολέμῳ τῶν πολιτῶν, διὰ τὸ συμφέρον τῆσ πόλεωσ περισώσασ ὑπ’ αὐτῶν ἀπέθανε. καὶ γάρ τινεσ αὐτοὺσ ἐκ πολλοῦ συνδραμόντεσ ἐκάλουν ὡσ δὲ ὤφθησαν ἐκ μετεώρου καὶ σιγὴ κεκραγότων μόλισ ἐγίγνετο, εἷσ μέν τισ ἐβόησεν, εἴτε κατὰ γνώμην ἰδίαν εἴτε παρεσκευασμένοσ· "φυλάσσεσθε παθεῖν ὅμοια. " καὶ ὁ Ἀντώνιοσ αὐτῷ παραλύσασ τι τοῦ χιτωνίσκου θώρακα ἐντὸσ ἐπεδείκνυεν, ὑπερεθίζων ἄρα τοὺσ ὁρῶντασ ὡσ οὐκ ἐνὸν σῴζεσθαι χωρὶσ ὅπλων οὐδὲ ὑπάτοισ. ἐπιβοώντων δ’ ἑτέρων τὸ πεπραγμένον ἐπεξιέναι καὶ τῶν πλεόνων περὶ τῆσ εἰρήνησ παρακαλούντων, τοῖσ μὲν περὶ τῆσ εἰρήνησ ἔφη· "περὶ τούτου σκοποῦμεν, ὡσ ἔσται τε καὶ γενομένη διαμενεῖ· δυσεύρετον γὰρ ἤδη τὸ ἀσφαλὲσ αὐτῆσ, ὅτι μηδὲ Καίσαρα ὤνησαν ὁρ́κοι τοσοίδε καὶ ἀραί. " ἐσ δὲ τοὺσ ἐπεξιέναι παρακαλοῦντασ ἐπιστραφεὶσ ἐπῄνει μὲν ὡσ εὐορκότερα καὶ εὐσεβέστερα αἱρουμένουσ καί "αὐτὸσ ἄν," ἔφη, "συνετασσόμην ὑμῖν καὶ τὰ αὐτὰ πρῶτοσ ἐβόων, εἰ μὴ ὕπατοσ ἦν, ᾧ τοῦ λεγομένου συμφέρειν μᾶλλον ἢ τοῦ δικαίου μέλει· ὧδε γὰρ ἡμῖν οἱ ἔνδον παραινοῦσιν. Τοιαῦτα τοῦ Ἀντωνίου παρὰ μέροσ τεχνάζοντοσ οἱ ἀμύνειν τοῖσ γεγονόσιν ἀξιοῦντεσ Λέπιδον ἠξίουν ἀμύνειν.

Λεπίδου δέ τι μέλλοντοσ λέγειν, οἱ πόρρω συνεστῶτεσ κατελθεῖν αὐτὸν εἰσ τὴν ἀγορὰν ἠξίουν, ἵνα ὁμαλῶσ ἅπαντεσ ἐπακούσειαν. καὶ ὁ μὲν εὐθὺσ ᾔει, νομίζων ἤδη τὸ πλῆθοσ τρέπεσθαι, καὶ ἐπὶ τὰ ἔμβολα παρελθὼν ἔστενε καὶ ἔκλαιεν ἐν περιόπτῳ μέχρι πολλοῦ, ἀνενεγκὼν δέ ποτε εἶπεν· "ἐνταῦθα χθὲσ μετὰ Καίσαροσ ἱστάμην, ἔνθα νῦν ἀναγκάζομαι ζητεῖν περὶ Καίσαροσ ἀνῃρημένου, τί βούλεσθε. " ἀναβοησάντων δὲ πολλῶν· "ἀμύνειν σε τῷ Καίσαρι," ἀντανεβόησαν οἱ μισθωτοί. "τὴν εἰρήνην τῇ πόλει. " ὁ δὲ τούτοισ μὲν ἔφη· "βουλόμεθα. ἀλλὰ ποίαν λέγετε εἰρήνην; ἢ ποίοισ ὁρ́κοισ ἀσφαλὴσ ἔσται; τοὺσ μὲν γὰρ πατρίουσ πάντασ ὠμόσαμεν Καίσαρι καὶ κατεπατήσαμεν, οἱ τῶν ὀμωμοκότων ἄριστοι εἶναι λεγόμενοι. " πρὸσ δὲ τοὺσ ἀμύνειν ἀξιοῦντασ ἐπιστραφείσ "ὁ μὲν Καῖσαρ ἡμῶν," ἔφη, "μεθέστηκεν, ἱερὸσ τῷ ὄντι καὶ τίμιοσ ἀνήρ, τὴν δὲ πόλιν τοὺσ ὑπολοίπουσ αἰδούμεθα βλάψαι. καὶ τάδε," ἔφη, "σκοποῦσιν ἡμῶν οἱ πρόβουλοι, καὶ δοκεῖ τοῖσ πλέοσιν. " ἀνακραγόντων δὲ αὖθισ· "ἐπέξιθι μόνοσ," "βούλομαι," εἶπε, "καὶ εὐόρκόν ἐστί μοι καὶ μόνῳ. ἀλλ’ οὐκ ἐμὲ καὶ ὑμᾶσ βούλεσθαι δεῖ μόνουσ οὐδὲ μόνουσ ἀντιτιθέναι. Τοιαῦτα καὶ τοῦτον τεχνάζοντα οἱ μισθωτοὶ φιλότιμον εἰδότεσ ἐπῄνουν καὶ ᾑροῦντο ἐπὶ τὴν Καίσαροσ ἱερωσύνην.

τοῦ δὲ ἥψατο μὲν ἡ ἡδονή, "μέμνησθε," δὲ ἔφη, "μοι τοῦδε καὶ ὕστερον, ἂν ἄξιοσ εἶναι δοκῶ. " μᾶλλον οὖν ἔτι παρρησίᾳ διὰ τὴν ἱερωσύνην ὑπὲρ τῆσ εἰρήνησ τῶν μισθωτῶν ἐνισταμένων, "ἀσεβὲσ μέν," ἔφη, "καὶ παράνομον, ἐργάσομαι δὲ ὅμωσ, ὃ βούλεσθε. " καὶ εἰπὼν ἐσ τὸ βουλευτήριον ἀνέτρεχεν, ἐν ᾧ πάντα τὸν χρόνον τόνδε ὁ Δολοβέλλασ ὑπὲρ τῆσ ἀρχῆσ ἐνίστατο ἀσχημόνωσ. καὶ ὁ Ἀντώνιοσ, ἀναμένων ἅμα τὰ ἐν τῷ δήμῳ γιγνόμενα, σὺν γέλωτι αὐτὸν ἐφεώρα· καὶ γὰρ ἤστην διαφόρω. ὡσ δὲ ἅλισ ἔσχε τῆσ ὄψεωσ καὶ οὐδ’ ἐν τῷ δήμῳ τι γεγένητο θερμότερον, τοὺσ μὲν οὖν ἄνδρασ ἔγνω περισῴζειν ὑπὸ ἀνάγκησ, ἐπικρύπτων τὴν ἀνάγκην καὶ ὡσ ἐν βαρυτάτῃ χάριτι περισῴζων, τὰ δὲ τῷ Καίσαρι πεπραγμένα κυροῦν συμβόλῳ καὶ τὰ βεβουλευμένα συντελεῖν. Σιωπήν τε κατακηρύξασ αὖθισ ἔλεγεν·

καὶ τοῦδε μὲν ὑμῖν καὶ ἡ παρελθοῦσα νὺξ τὴν εἰκόνα ἔδειξε. "ἐγὼ περὶ μὲν τῶν ἁμαρτόντων πολιτῶν, ὦ ἄνδρεσ ὁμότιμοι, σκεπτομένοισ ὑμῖν οὐδὲν ἐπεφθεγγόμην· περὶ δὲ Καίσαροσ ἀντ’ ἐκείνων ψῆφον αἰτοῦσιν ἓν ἐκ τῶν Καίσαροσ ἔργων προύθηκα μέχρι νῦν, καὶ τοσούτουσ ἡμῖν τὸ ἓν ἀγῶνασ ἤγειρεν, οὐκ ἀλόγωσ· εἰ γὰρ ἀποθησόμεθα τὰσ ἀρχάσ, ὁμολογήσομεν ἄνδρεσ τοσοίδε καὶ τοιοίδε ἀναξίωσ αὐτῶν τετυχηκέναι. ὅσα δ’ οὖν μηδὲ ἐπακούσεται ῥᾳδίωσ, ἐπισκέψασθε νῦν αὐτὰ καὶ συναριθμεῖτε κατά τε πόλεισ καὶ κατὰ ἔθνη καὶ βασιλέασ καὶ δυνάστασ. πάντα γὰρ δὴ σχεδὸν εἰπεῖν, ὅσα ἐξ ἠοῦσ ἐπὶ δύσιν ὁ Καῖσαρ ἡμῖν ἐχειρώσατο δυνάμει καὶ κράτει, συνεστήσατο, νόμοισ καὶ χάρισι καὶ φιλανθρωπίαισ βεβαιωσάμενοσ· ὧν τίνασ ὑποστήσεσθαι δοκεῖτε ἀφαιρουμένουσ, ἃ ἔλαβον, εἰ μὴ πάντα ἐμπλῆσαι πολέμων ἐθέλετε, οἳ τῇ πατρίδι ὡσ ἀσθενεστάτῃ μάλιστα οὔσῃ τοὺσ ἐναγεῖσ περισῴζειν ἀξιοῦτε; "Καὶ τὰ μὲν πορρωτέρω τοῖσ τε δεινοῖσ ἔτι καὶ τοῖσ φόβοισ ἀφεστηκότα ἐάσω· ἃ δὲ οὐκ ἀγχοῦ μόνον ἐστὶν ἡμῖν, ἀλλὰ σύνοικα ἀνὰ τὴν Ἰταλίαν αὐτήν, τοὺσ τὰ νικητήρια λαβόντασ καὶ κατὰ πλῆθοσ ἅμα τοῖσ ὅπλοισ, ὡσ ἐστρατεύοντο, ὑπὸ τῇ αὐτῇ συντάξει συνῳκισμένουσ ὑπὸ Καίσαροσ, ὧν ἔτι πολλαὶ μυριάδεσ εἰσὶν ἐν τῇ πόλει, τί νομίζετε πράξειν ἀφαιρουμένουσ, ὧν εἰλήφασιν ἢ προσδοκῶσι λήψεσθαι πόλεών τε καὶ χωρίων; "Δεομένοισ γὰρ ὑμῖν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτόντων ἀντιπαρέθεον ἐκεῖνοι μετὰ ἀπειλῆσ·

τὸ δὲ σῶμα τοῦ Καίσαροσ συρόμενον καὶ αἰκιζόμενον καὶ ἄταφον ῥιπτούμενον ̔καὶ γὰρ ταῦτα ἐκ τῶν νόμων τοῖσ τυράννοισ ἐπιτέτακταἰ περιόψεσθαι νομίζετε τοὺσ ἐστρατευμένουσ αὐτῷ; καὶ τὰ Κελτῶν καὶ Βρεττανῶν νομιεῖν, ἃ εἰλήφασιν, ἕξειν βέβαια τοῦ δόντοσ ὑβριζομένου; τί δὲ τὸν δῆμον αὐτὸν ἐργάσεσθαι; τί δὲ τοὺσ Ἰταλιώτασ; πόσον δὲ ὑμῖν ἔσεσθαι φθόνον παρά τε ἀνδρῶν καὶ θεῶν, ἐνυβρίζουσιν ἐσ τὸν ὑμῖν τὴν ἡγεμονίαν μέχρισ ὠκεανοῦ, ἐπὶ τὴν ἄγνωστον προαγαγόντα; καὶ οὐκ ἐν αἰτίᾳ καὶ καταγνώσει μᾶλλον ἔσεσθαι τὴν τοσήνδε ἡμῶν ἀνωμαλίαν, εἰ τοὺσ μὲν ὕπατον ἐν βουλευτηρίῳ καὶ ἱερὸν ἄνδρα ἐν ἱερῷ χωρίῳ, βουλῆσ ἀγηγερμένησ, ὑπὸ ὄψεσι θεῶν κατακανόντασ τιμᾶν ἀξιώσομεν, ἀτιμοῦν δὲ τὸν καὶ τοῖσ πολεμίοισ δι’ ἀρετὴν τίμιον; τούτων μὲν οὖν ὡσ οὔτε ὁσίων οὔτε ἐφ’ ἡμῖν ὄντων προλέγω πάμπαν ἀπέχεσθαι· γνώμην δὲ ἐσφέρω τὰ μὲν πεπραγμένα καὶ βεβουλευμένα τῷ Καίσαρι πάντα κυροῦν, τοὺσ δὲ ἁμαρτόντασ ἐπαινεῖν μὲν οὐδενὶ τρόπῳ οὑ̓ γὰρ ὅσιον οὐδὲ δίκαιον, οὐδὲ σύμφωνον ἔτι τῷ κυροῦν τὰ Καίσαρι πεπραγμένἀ, περισῴζειν δὲ ἐξ ἐλέου μόνον, εἰ ἐθέλοιτε, διὰ τοὺσ οἰκείουσ αὐτῶν καὶ φίλουσ, εἰ δὴ καὶ τόδε αὐτὸ οἵδε λαμβάνειν ὑπὲρ ἐκείνων ὁμολογοῖεν ἐν χάριτοσ μέρει. Τοιαῦτα εἰπόντοσ τοῦ Ἀντωνίου σὺν ἀνατάσει τε καὶ ὁρμῇ βαρυτέρᾳ, γίγνεται δόγμα, ἡσυχαζόντων ἤδη καὶ ἀγαπώντων ἁπάντων, φόνου μὲν οὐκ εἶναι δίκασ ἐπὶ τῷ Καίσαρι, κύρια δὲ εἶναι τὰ πεπραγμένα αὐτῷ πάντα καὶ ἐγνωσμένα, "ἐπεὶ τῇ πόλει συμφέρει.

" ἐβιάσαντο γὰρ τόδε ἐσ ἀσφάλειαν οἱ τῶν περισῳζομένων οἰκεῖοι προστεθῆναι μάλιστα, ὡσ οὐ δικαίωσ φυλασσόμενα μᾶλλον ἢ διὰ χρείαν. καὶ ὁ Ἀντώνιοσ αὐτοῖσ ἐσ τοῦτο ἐνέδωκεν. ἐψηφισμένων δὲ τούτων, ὅσοι τῶν κληρούχων ἡγεμόνεσ ἦσαν, ἠξίουν ἴδιον περὶ σφῶν ἐπὶ τῷ κοινῷ δόγμα ἕτερον γενέσθαι, βεβαιοῦν αὐτῶν τὰσ κληρουχίασ. καὶ οὐκ ἐκώλυεν ὁ Ἀντώνιοσ, ἐπιδεικνὺσ τῇ βουλῇ τὸν φόβον. γίγνεται μὲν δὴ καὶ τοῦτο καὶ ἕτερον αὖ περὶ τῶν ἐξιόντων ἐπὶ τὰσ ἀποικίασ ὅμοιον· Λεύκιον δὲ Πείσωνα, ὅτῳ τὰσ διαθήκασ ὁ Καῖσαρ παρετίθετο, τοῦτον ἤδη τὸν τρόπον τῆσ βουλῆσ διαλελυμένησ τινὲσ περιστάντεσ παρεκάλουν μήτε τὰσ διαθήκασ προφέρειν μήτε θάπτειν τὸ σῶμα φανερῶσ, μή τι νεώτερον ἕτερον ἐκ τούτων γένοιτο. καὶ οὐ πειθόμενον ἠπείλουν ἐσαγγέλλειν, ὅτι τὸν δῆμον οὐσίαν τηλικαύτην ἀφαιροῖτο γιγνομένην κοινήν, αὖθισ ἄρα ἐνσημαινόμενοι τὴν τυραννίδα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 18

(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 18)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION