헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΞιϝί2́12́

(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 12)

Ὁ δὲ Πομπήιοσ ἐκ Λαρίσσησ ὁμοίῳ δρόμῳ μέχρι θαλάσσησ ἐπειχθεὶσ σκάφουσ ἐπέβη σμικροῦ καὶ νεὼσ παραπλεούσησ ἐπιτυχὼν ἐσ Μιτυλήνην διέπλευσεν· ὅθεν τὴν γυναῖκα Κορνηλίαν ἀναλαβὼν καὶ τριήρων τεσσάρων ἐπιβάσ, αἳ αὐτῷ παρά τε Ῥοδίων καὶ Τυρίων ἀφίκοντο, Κερκύρασ μὲν καὶ τότε καὶ Λιβύησ ὑπερεῖδεν, ἔνθα αὐτῷ στρατὸσ ἦν ἄλλοσ πολὺσ καὶ ναυτικὸν ἀκραιφνέσ, ἐπὶ δὲ τὴν ἑώ φερόμενοσ ἐπὶ τὸν Παρθυαῖον ὡσ δι’ ἐκείνου πάντα ἀναληψόμενοσ τὸ ἐνθύμημα ἐπέκρυπτε, μέχρι περὶ τὴν Κιλικίαν μόλισ ἐξέφερε τοῖσ φίλοισ. οἱ δὲ αὐτὸν ἠξίουν φυλάσσεσθαι τὸν Παρθυαῖον, ἐπιβεβουλευμένον τε ἔναγχοσ ὑπὸ Κράσσου καὶ θυμούμενον ἔτι τῇ Κράσσου συμφορᾷ, μηδ’ ἐσ ἀκρατεῖσ βαρβάρουσ ἄγειν εὐπρεπῆ γυναῖκα Κορνηλίαν, Κράσσου μάλιστα γεγενημένην. δεύτερα δ’ αὐτοῦ προθέντοσ περί τε Αἰγύπτου καὶ Ιὄβα, Ιὄβα μὲν ὑπερεώρων ὡσ ἀδόξου, ἐσ δὲ τὴν Αἴγυπτον αὐτῷ συνεφρόνουν, ἐγγύσ τε οὖσαν καὶ μεγάλην ἀρχήν, ἔτι δὲ καὶ εὐδαίμονα καὶ δυνατὴν ναυσὶ καὶ σίτῳ καὶ χρήμασι· τούσ τε βασιλεύοντασ αὐτῆσ, εἰ καὶ παῖδέσ εἰσι, πατρικοὺσ εἶναι τῷ Πομπηίῳ φίλουσ. Ὁ μὲν δὴ διὰ τάδε ἐσ τὴν Αἴγυπτον ἔπλει·

ἅμα δὲ ταῦτ’ ἐγίγνετο, καὶ ὁ στρατὸσ ὥσπερ ἐπὶ τιμῇ τοῦ Πομπηίου παρὰ τὸν αἰγιαλὸν ἐξετάσσετο ἅπασ, καὶ ὁ βασιλεὺσ ἐν μέσῳ τῇ φοινικίδι κατάδηλοσ ἦν περικειμένῃ. ἄρτι δ’ ἐκπεσούσησ ἀπ’ Αἰγύπτου Κλεοπάτρασ, ἣ τῷ ἀδελφῷ συνῆρχε, καὶ στρατὸν ἀμφὶ τὴν Συρίαν ἀγειρούσησ, Πτολεμαῖοσ ὁ τῆσ Κλεοπάτρασ ἀδελφὸσ ἀμφὶ τὸ Κάσσιον τῆσ Αἰγύπτου ταῖσ Κλεοπάτρασ ἐσβολαῖσ ἐφήδρευε, καί πωσ κατὰ δαίμονα ἐσ τὸ Κάσσιον τὸ πνεῦμα τὸν Πομπήιον κατέφερε. θεασάμενοσ δὲ στρατὸν ἐπὶ τῆσ γῆσ πολὺν ἔστησε τὸν πλοῦν καὶ εἴκασεν, ὅπερ ἦν, παρεῖναι τὸν βασιλέα. πέμψασ τε ἔφραζε περὶ ἑαυτοῦ καὶ τῆσ τοῦ πατρὸσ φιλίασ. ὁ δὲ ἦν μὲν περὶ τρισκαίδεκα ἔτη μάλιστα γεγονώσ, ἐπετρόπευον δ’ αὐτῷ τὴν μὲν στρατιὰν Ἀχιλλᾶσ, τὰ δὲ χρήματα Ποθεινὸσ εὐνοῦχοσ· οἳ βουλὴν προυτίθεντο περὶ τοῦ Πομπηίου. καὶ παρὼν ὁ Σάμιοσ Θεόδοτοσ ὁ ῥήτωρ, διδάσκαλοσ ὢν τοῦ παιδόσ, ἀθέμιστον εἰσηγεῖτο ἔργον, ἐνεδρεῦσαι καὶ κτεῖναι Πομπήιον ὡσ χαριουμένουσ Καίσαρι. κυρωθείσησ δὲ τῆσ γνώμησ σκάφοσ εὐτελὲσ ἐπ’ αὐτὸν ἐπέμπετο, ὡσ τῆσ θαλάσσησ οὔσησ ἁλιτενοῦσ καὶ μεγάλαισ ναυσὶν οὐκ εὐχεροῦσ, ὑπηρέται τέ τινεσ τῶν βασιλικῶν ἐνέβαινον ἐσ τὸ σκάφοσ. καὶ Σεμπρώνιοσ, ἀνὴρ Ῥωμαῖοσ τότε μὲν τῷ βασιλεῖ, πάλαι δὲ αὐτῷ Πομπηίῳ στρατευσάμενοσ, δεξιὰν ἔφερε παρὰ τοῦ βασιλέωσ τῷ Πομπηίῳ καὶ ἐκέλευεν ὡσ ἐσ φίλον τὸν παῖδα διαπλεῦσαι. Ὁ δὲ Πομπήιοσ ὑπώπτευε μὲν ἅπαντα, καὶ τὴν παράταξιν τοῦ στρατοῦ καὶ τὴν τοῦ σκάφουσ εὐτέλειαν καὶ τὸ μὴ τὸν βασιλέα αὐτόν οἱ παραγενέσθαι μηδὲ τῶν ἐπιφανῶν τινασ πέμψαι·

τοσοῦτο δ’ ἐκ τῶν Σοφοκλέουσ ἰαμβείων πρὸσ ἑαυτὸν ἀνενεγκών· "ὅστισ γὰρ ὡσ τύραννον ἐμπορεύεται, κείνου ̓στὶ δοῦλοσ, κἂν ἐλεύθεροσ μόλῃ," ἐνέβαινεν ἐσ τὸ σκάφοσ. καὶ ἐν τῷ διάπλῳ σιωπώντων ἁπάντων ἔτι μᾶλλον ὑπώπτευε· καὶ τὸν Σεμπρώνιον εἴτε ἐπιγινώσκων Ῥωμαῖον ὄντα καὶ ἐστρατευμένον ἑαυτῷ, εἴτε τοπάζων ἐκ τοῦ μόνον ἑστάναι, κατὰ δὴ τὴν στρατιωτικὴν ἄρα διδασκαλίαν οὐ συνεδρεύοντα αὐτοκράτορι, ἐπιστραφεὶσ ἐσ αὐτὸν εἶπεν· "ἆρά σε γινώσκω, συστρατιῶτα; καὶ ὃσ αὐτίκα μὲν ἐπένευσεν, ἀποστραφέντα δ’ εὐθὺσ ἐπάταξε πρῶτοσ, εἶθ’ ἕτεροι. καὶ τὸ μὲν γύναιον τοῦ Πομπηίου καὶ οἱ φίλοι ταῦτα μακρόθεν ὁρῶντεσ ἀνῴμωζόν τε καὶ χεῖρασ ἐσ θεοὺσ ἐκδίκουσ σπονδῶν ἀνίσχοντεσ ἀπέπλεον τάχιστα ὡσ ἐκ πολεμίασ. Πομπηίου δὲ τὴν μὲν κεφαλὴν ἀποτεμόντεσ οἱ περὶ Ποθεινὸν ἐφύλασσον Καίσαρι ὡσ ἐπὶ μεγίσταισ ἀμοιβαῖσ ὁ̔ δὲ αὐτοὺσ ἠμύνατο ἀξίωσ τῆσ ἀθεμιστίασ̓, τὸ δὲ λοιπὸν σῶμά τισ ἔθαψεν ἐπὶ τῆσ ἠϊόνοσ καὶ τάφον ἤγειρεν εὐτελῆ·

καὶ ἐπίγραμμα ἄλλοσ ἐπέγραψε· "τῷ ναοῖσ βρίθοντι πόση απάνισ ἔπλετο τύμβου. " Χρόνῳ δὲ τὸν τάφον τόνδε ἐπικρυφθέντα ὅλον ὑπὸ ψάμμου καὶ εἰκόνασ, ὅσασ ἀπὸ χαλκοῦ τῷ Πομπηίῳ περὶ τὸ Κάσσιον ὕστερον οἱ προσήκοντεσ ἀνέθηκαν, λελωβημένα πάντα καὶ ἐσ τὸ ἄδυτόν του ἱεροῦ κατενεχθέντα ἐζήτησε καὶ εὑρ͂εν ἐπ’ ἐμοῦ Ῥωμαίων βασιλεὺσ Ἁδριανὸσ ἐπιδημῶν, καὶ τὸν τάφον ἀνεκάθηρε γνώριμον αὖθισ εἶναι καὶ τὰσ εἰκόνασ αὐτοῦ Πομπηίου διωρθώσατο. Τόδε μὲν δὴ τοῦ βίου τέλοσ ἦν Πομπηίῳ τῷ μεγίστουσ πολέμουσ ἀνύσαντι καὶ μέγιστα τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν ὠφελήσαντι καὶ Μεγάλῳ διὰ ταῦτα ὀνομασθέντι καὶ οὐχ ἡττηθέντι ποτὲ πρότερον, ἀλλὰ ἀηττήτῳ καὶ εὐτυχεστάτῳ ἐξέτι νέου γενομένῳ· ἀπὸ γὰρ τριῶν καὶ εἴκοσιν ἐτῶν οὐ διέλιπεν ἐσ ὀκτὼ καὶ πεντήκοντα τῇ μὲν ἰσχύι μοναρχικῶσ δυναστεύων, τῇ δε δόξῃ διὰ τὸν Καίσαροσ ζῆλον δημοτικῶσ νομιζόμενοσ ἄρχειν. Λεύκιοσ δὲ Σκιπίων, ὁ κηδεστὴσ τοῦ Πομπηίου, καὶ ὅσοι ἄλλοι τῶν ἐπιφανῶν ἐκ τοῦ κατὰ Φάρσαλον ἔργου διεπεφεύγεσαν, ἐπὶ Κερκύρασ ἠπείγοντο πρὸσ Κάτωνα, ἑτέρου στρατοῦ καὶ τριακοσίων τριήρων ἄρχειν ὑπολελειμμένον, εὐβουλότερον οἵδε τοῦ Πομπηίου.

καὶ αὐτῶν οἱ περιφανέστατοι νειμάμενοι τὸ ναυτικόν, Κάσσιοσ μὲν ἐσ τὸν Πόντον ἔπλει πρὸσ Φαρνάκην ὡσ ἀναστήσων αὐτὸν ἐπὶ Καίσαρα, Σκιπίων δὲ καὶ Κάτων ἐσ Λιβύην ἔπλεον, Οὐάρῳ τε πίσυνοι καὶ τῷ μετὰ Οὐάρου στρατῷ καὶ Ιὄβᾳ Νομάδων βασιλεῖ συμμαχοῦντι. Πομπήιοσ δ’, ὁ τοῦ Πομπηίου πρεσβύτεροσ υἱόσ, καὶ Λαβιηνὸσ σὺν αὐτῷ καὶ Σκάπλασ τὸ μέροσ ἔχοντεσ ἠπείγοντο ἐσ Ἰβηρίαν καὶ αὐτὴν ἀποστήσαντεσ ἀπὸ τοῦ Καίσαροσ στρατὸν ἄλλον ἐξ αὐτῶν Ἰβήρων τε καὶ Κελτιβήρων καὶ θεραπόντων συνέλεγον ἔν τε παρασκευῇ μείζονι ἐγίγνοντο. τηλικαῦται δυνάμεισ τῆσ Πομπηίου παρασκευῆσ ἦσαν ὑπόλοιποι, καὶ αὐτῶν ὑπὸ θεοβλαβείασ ὑπεριδὼν ὁ Πομπήιοσ ἔφυγε. τῶν δ’ ἐν Λιβύῃ Κάτωνα σφῶν στρατηγεῖν αἱρουμένων, ὁ Κάτων οὐχ ὑπέστη παρόντων ἀνδρῶν ὑπάτων, οἳ κατ’ ἀξίωσιν ἐπρέσβευον αὐτοῦ μόνην ἀρχὴν ἄρξαντοσ ἐν Ῥώμῃ τὴν στρατηγίδα. γίγνεται μὲν δὴ Λεύκιοσ Σκιπίων αὐτοκράτωρ, καὶ στρατὸσ κἀνταῦθα πολὺσ ἠθροίζετο καὶ ἐγυμνάζετο. καὶ δύο αἵδε μάλιστα ἀξιόλογοι παρασκευαί, περὶ Λιβύην καὶ Ἰβηρίαν, ἐπὶ Καίσαρα συνεκροτοῦντο.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 12

(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 12)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION