헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΞιϝί2́09́

(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 9)

Αὐτὸσ δ’ ἀπὸ διαίτησ ὑπεχώρησε μὲν ὡσ κάμνων τῷ σώματι, τοὺσ φίλουσ ἔτι ἑστιᾶσθαι κελεύσασ, ἐπιθέμενοσ δ’ ἐσθῆτα ἰδιώτου καὶ ὀχήματοσ εὐθὺσ ἐπιβὰσ ἐξήλασεν ἐπὶ τὴν ναῦν ὡσ ὅδε ὢν ὁ πρὸσ τοῦ Καίσαροσ ἀπεσταλμένοσ· τά τε λοιπὰ διὰ τῶν θεραπόντων προσέτασσεν, ἐγκεκαλυμμένοσ τε καὶ ἐν νυκτὶ μάλιστα ἀγνοούμενοσ. χειμερίου δὲ τοῦ πνεύματοσ ὄντοσ θαρρεῖν ἐκέλευον οἱ θεράποντεσ τὸν κυβερνήτην ὡσ τῷδε μάλιστα λησόμενοι τοὺσ πολεμίουσ ἐγγὺσ ὄντασ. τὸν μὲν δὴ ποταμὸν ὁ κυβερνήτησ εἰρεσίᾳ βιαζόμενοσ ἔπλει· ὡσ δ’ ἐπὶ τὰσ ἐκβολὰσ ἀφίκετο καὶ ἡ θάλασσα σὺν κλυδωνίῳ καὶ πνεύματι τὸ ῥεῦμα ἀνέκοπτεν, ὁ μὲν ἐπισπερχόντων αὐτὸν τῶν θεραπόντων ἐβιάζετο καὶ ὡσ ἐσ οὐδὲν προκόπτων ἀπέκαμνε καὶ ἀπεγίνωσκεν, ὁ δὲ Καῖσαρ ἀποκαλυψάμενοσ ἐνεβόησεν αὐτῷ· "θαρρῶν ἴθι πρὸσ τὸν κλύδωνα· Καίσαρα φέρεισ καὶ τὴν Καίσαροσ τύχην. " ἐκπλαγέντων δὲ τῶν ἐρετῶν καὶ τοῦ κυβερνήτου προθυμία τε πᾶσιν ἐνίπιπτε καὶ ἡ ναῦσ ὑπὸ βίασ ἐξέπιπτε τοῦ ποταμοῦ. τὸ πνεῦμα δ’ αὐτὴν καὶ τὸ κῦμα μετέωρον ἐσ τὰσ ὄχθασ διερρίπτει, μέχρι πλησιαζούσησ ἡμέρασ οἱ μὲν ἐδεδοίκεσαν ὡσ ἐν φωτὶ κατάδηλοι τοῖσ πολεμίοισ ἐσόμενοι, ὁ δὲ Καῖσαρ, τῷ δαιμονίῳ χαλεψάμενοσ ὡσ φθονερῷ, ἐφῆκε τὴν ναῦν ἐπανιέναι. Ἡ μὲν δὴ πνεύματι ταχεῖ τὸν ποταμὸν ἀνέπλει, Καίσαρα δ’ οἱ μὲν ἐθαύμαζον τῆσ εὐτολμίασ, οἱ δ’ ἐπεμέμφοντο ὡσ στρατιώτῃ πρέπον ἔργον εἰργασμένον, οὐ στρατηγῷ. ὁ δ’ οὐκέτι λήσεσθαι προσδοκῶν Ποστούμιον ἀνθ’ ἑαυτοῦ προσέταξε διαπλεῦσαί τε καὶ φράσαι Γαβινίῳ τὸν στρατὸν εὐθὺσ ἄγειν διὰ θαλάσσησ· ἂν δ’ ἀπειθῇ ταῦτα π·

ροστάσσειν Ἀντωνίῳ καὶ τρίτῳ μετὰ τὸν Ἀντώνιον Καληνῷ. εἰ δ’ οἱ τρεῖσ ἀποκνοῖεν, ἐπιστολὴ πρὸσ τὸν στρατὸν αὐτὸν ἐγέγραπτο ἄλλη, τὸν βουλόμενον αὐτῶν ἐπὶ τὰσ ναῦσ ἕπεσθαι τῷ Ποστουμίῳ καὶ καταίρειν ἀναχθέντασ ἐσ χωρίον, ἐσ ὅ τι ὁ ἄνεμοσ ἐκφέρῃ, μηδὲν τῶν νεῶν φειδομένουσ· οὐ γὰρ νεῶν χρῄζειν Καίσαρα, ἀλλὰ ἀνδρῶν. Οὕτω μὲν ἀντὶ λογισμῶν ὁ Καῖσαρ ἐπεποίθει τῇ τύχῃ. τάδε οὖν ὁ Πομπήιοσ προλαβεῖν ἐπειγόμενοσ ἐσ μάχην διεσκευασμένοσ ἐπῄει. καὶ δύο αὐτοῦ στρατιωτῶν ἐν μέσῳ τὸν ποταμὸν ἐρευνωμένων, ᾗ μάλιστα εἰή διαβατόσ, τῶν τισ Καίσαροσ εἷσ ἐπιδραμὼν τοὺσ δύο ἀνεῖλε. καὶ ὁ Πομπήιοσ ἀνεζεύξεν, οὐκ αἴσιον τὸ συμβὰν ἡγούμενοσ. αἰτίαν δ’ εἶχε παρὰ πᾶσι καιρὸν ἄριστον ἐκλιπεῖν. Ποστούμιον δὲ διαπλεύσαντοσ ἐσ τὸ Βρεντέσιον, ὁ μὲν Γαβίνιοσ οὐχ ὑποστὰσ τὸ πρόσταγμα ἦγε τοὺσ βουλομένουσ διὰ τῆσ Ἰλλυρίδοσ, οὐδαμοῦ διαναπαύων·

καὶ ἀνῃρέθησαν ὑπὸ τῶν Ἰλλυριῶν σχεδὸν ἅπαντεσ, καὶ ὁ Καίσαρ ἤνεγκεν ὑπ’ ἀσχολίασ. ὁ δ’ Ἀντώνιοσ τοὺσ ἑτέρουσ ἐπὶ τὰσ ναῦσ ἐπιβήσασ Ἀπολλωνίαν μὲν παρέπλευσεν, ἱστίοισ μεστοῖσ ἐπιπνέοντοσ ἀνέμου· χαλάσαντοσ δὲ τοῦ πνεύματοσ περὶ μεσημβρίαν εἴκοσι τοῦ Πομπηίου νῆεσ, ἐπ’ ἔρευναν τῆσ θαλάσσησ ἀναχθεῖσαι, καθορῶσι τοὺσ πολεμίουσ καὶ ἐδίωκον. τοῖσ δὲ ὡσ ἐν γαλήνῃ δέοσ ἦν πολύ, μὴ σφᾶσ ἀνατρήσειαν ἢ καταδύσειαν αἱ μακραὶ τοῖσ ἐμβόλοισ· καὶ τὰ εἰκότα παρεσκεύαζοντο, σφενδόναι τε ἠφίεντο ἤδη καὶ βέλη. καὶ ὁ ἄνεμοσ ἄφνω μείζων ἢ πρότερον ἐπέρραξεν. αἱ μὲν δὴ μεγάλοισ αὖθισ ἱστίοισ ἐξ ἀέλπτου τὸ πνεῦμα ἐδέχοντο καὶ διέπλεον ἀδεῶσ· αἱ δ’ ἀπελείποντο, ῥοθίῳ καὶ πνεύματι καὶ θαλάσσῃ κοίλῃ κακοπαθοῦσαι. καὶ μόλισ ἐσ ἀλίμενα καὶ πετρώδη διερρίφησαν, δύο τινὰσ ἐσ τέλμα τῶν Καίσαροσ κατενεχθείσασ ἑλοῦσαι. Ἀντώνιοσ δὲ ταῖσ λοιπαῖσ ἐσ τὸ καλούμενον Νυμφαῖον κατήχθη. Καὶ τῷ Καίσαρι σύμπασ ὁ στρατὸσ ἤδη παρῆν, παρῆν δὲ καὶ Πομπηίῳ.

καὶ ἀντεστρατοπέδευον ἀλλήλοισ ἐπὶ λόφων ἐν φρουρίοισ πολλοῖσ, πεῖραί τε ἦσαν περὶ ἕκαστον φρούριον πυκναὶ περιταφρευόντων καὶ περιτειχιζόντων ἀλλήλουσ καὶ γιγνομένων ὁμοῦ καὶ ποιούντων ἐν ἀπόροισ. ἐν δὲ ταῖσδε ταῖσ πείραισ περί τι φρούριον ἡττωμένου τοῦ Καίσαροσ στρατοῦ λοχαγόσ, ᾧ Σκεῦασ ὄνομα ἦν, πολλὰ καὶ λαμπρὰ δρῶν ἐσ τὸν ὀφθαλμὸν ἐτρώθη βέλει καὶ προπηδήσασ κατέσεισεν ὡσ εἰπεῖν τι βουλόμενοσ. σιωπῆσ δ’ αὐτῷ γενομένησ, Πομπηίου λοχαγὸν ἐπὶ ἀνδρίᾳ γνώριμον ἐκάλει· "σῷζε τὸν ὅμοιον σεαυτῷ, σῷζε τὸν φίλον καὶ πέμπε μοι τοὺσ χειραγωγήσοντασ, ἐπεὶ τέτρωμαι. " προσδραμόντων δ’ ὡσ αὐτομολοῦντι δύο ἀνδρῶν, τὸν μὲν ἔφθασε κτείνασ, τοῦ δὲ τὸν ὦμον ἀπέκοψε. καὶ ὁ μὲν τάδε ἔπρασσεν ἀπογιγνώσκων ἑαυτοῦ καὶ τοῦ φρουρίου. τοῖσ δ’ ἄλλοισ αἰδὼσ ἐπὶ τῷ συμβεβηκότι καὶ ὁρμὴ προσέπιπτε, καὶ τὸ φρούριον περιεσώθη, πολλὰ καὶ τοῦ φρουράρχου Μινουκίου παθόντοσ, ᾧ γέ φασι τὴν μὲν ἀσπίδα ἑκατὸν καὶ εἴκοσιν ἀναδέξασθαι βέλη, τὸ δὲ σῶμα ἓξ τραύματα καὶ τὸν ὀφθαλμὸν ὁμοίωσ ἐκκοπῆναι. τούτουσ μὲν δὴ Καῖσαρ ἀριστείοισ πολλοῖσ ἐτίμησεν, αὐτὸσ δ’, ἐκ Δυρραχίου τινὸσ αὐτῷ πρασσομένησ προδοσίασ, ἧκε μέν, ὡσ συνέκειτο, νυκτὸσ σὺν ὀλίγοισ ἐπὶ πύλασ καὶ ἱερὸν Ἀρτέμιδοσ . . . Τοῦ δ’ αὐτοῦ χειμῶνοσ ἄλλην στρατιὰν ἐκ Συρίασ ἦγε Πομπηίῳ Σκιπίων ὁ κηδεστήσ· καὶ αὐτῷ Γάιοσ Καλουίσιοσ περὶ Μακεδονίαν συμβαλὼν ἡττᾶτο, καὶ τέλοσ ἓν αὐτοῦ κατεκόπη χωρὶσ ὀκτακοσίων ἀνδρῶν. Καίσαρι μὲν δὴ οὐδὲν ἦν ἐκ θαλάσσησ διὰ Πομπήιον ναυκρατοῦντα·

γίγνεται δ’ αὐτοῖσ ἀγὼν εἷσ μέγασ ἐν ᾧ Πομπήιοσ τρέπεταί τε τοὺσ Καίσαροσ πάνυ λαμπρῶσ καὶ ἐσ τὸ στρατόπεδον ἐδίωκε φεύγοντασ σημεῖά τε πολλὰ εἷλεν αὐτῶν, καὶ τὸν αἰετόν, ὃ δὴ κυριώτατόν ἐστι Ῥωμαίοισ, μόλισ ἔφθασεν ὁ φέρων ὑπὲρ τὸ χαράκωμα τοῖσ ἔνδον ῥῖψαι. ἐλίμαινεν οὖν ὁ στρατὸσ αὐτῷ καὶ τὴν πόαν ἠρτοποίουν, αὐτόμολοί τἐ Πομπηίῳ τοιούσδε ἄρτουσ προσήνεγκαν ὡσ εὐφρανοῦντεσ ἰδόντα. " ὁ δὲ οὐχ ἥσθη, ἀλλ’ εἶπεν, "οἱοίσ θηρίοισ μαχόμεθα. " ὁ μὲν δὴ Καῖσαρ ὑπ’ ἀνάγκησ τὸν στρατὸν ἅπαντα συνῆγεν ὡσ καὶ ἄκοντα Πομπήιον βιασόμενοσ ἐσ μάχην· ὁ δὲ αὐτοῦ τὰ πολλὰ τῶν φρουρίων ἐκ τοῦδε κεκενωμένα προσλαβὼν ἡσύχαζε. καὶ τῷδε μάλιστα ἀνιαθεὶσ ὁ Καίσαρ ἐπετόλμησεν ἔργῳ δυο χερεῖ τε καὶ παραλόγῳ, πάντα Πομπήιου τὰ στρατόπεδα ἑνὶ τείχει περιλαβὼν ἐκ θαλάσσησ ἐσ θάλασσαν ἀποτειχίσαι, ὡσ μεγάλην, εἰ καὶ διαμάρτοι, δόξαν οἰσόμενοσ ἐπὶ τῷ τολμήματι· στάδιοι γὰρ ἦσαν διακόσιοι καὶ χίλιοι. καὶ ὁ μὲν ἐνεχείρει τοσῷδε ἔργῳ, Πομπήιοσ δ’ αὐτὸν ἀνταπετάφρευε καὶ ἀντῳκοδόμει· καὶ μάταια τὰ ἔργα ἀλλήλοισ ἐποίουν. Γενομένησ δὲ τῆσ τροπῆσ λαμπρᾶσ ὁ Καῖσαρ ἑτέρωθεν ἦγεν ἄλλον στρατόν, οὕτω δή τι καὶ τοῦτον περίφοβον, ὡσ Πομπηίου μακρόθεν ἐπιφανέντοσ μήτε στῆναι περὶ τὰσ πύλασ ὄντασ ἤδη μήτε ἐσελθεῖν ἐν κόσμῳ μήτε πεισθῆναι τοῖσ προστάγμασιν, ἀλλὰ φεύγειν ἕκαστον, ὅπῃ τύχοιεν, ἀμεταστρεπτὶ χωρὶσ αἰδοῦσ καὶ παραγγέλματοσ καὶ λογισμοῦ.

Καίσαροσ δ’ αὐτοὺσ περιθέοντόσ τε καὶ σὺν ὀνείδει μακρὰν ἔτι τὸν Πομπήιον ὄντα ἐπεδεικνύοντοσ, καὶ ἐφορῶντοσ τὰ σημεῖα ἀπερρίπτουν καὶ ἔφευγον, οἱ δὲ μόλισ ὑπ’ αἰδοῦσ κατέκυπτον ἐσ τὴν γῆν ἄπρακτοι· τοσοῦτοσ αὐτοῖσ τάραχοσ ἐνεπεπτώκει. εἷσ δὲ καὶ στρέψασ τὸ σημεῖον ἀνέτεινε τὸν οὐρίαχον ἐσ τὸν αὐτοκράτορα. καὶ τόνδε μὲν οἱ Καίσαροσ ὑπασπισταὶ κατέκοπτον, οἱ δ’ ἐσελθόντεσ οὐδ’ ἐπὶ τὰσ φυλακὰσ ἀπήντων, ἀλλὰ μεθειμένα πάντα ἦν καὶ τὸ χαράκωμα ἀφύλακτον, ὥστε αὐτὸ δοκεῖ συνεσπεσὼν ἂν τότε ὁ Πομπήιοσ ἑλεῖν κατὰ κράτοσ καὶ τὸν πόλεμον ἑνὶ τῷδε ἔργῳ πάντα ἐξεργάσασθαι, εἰ μὴ Λαβιηνὸσ αὐτόν, θεοῦ παράγοντοσ, ἐπὶ τοὺσ φεύγοντασ ἔπειθε τραπῆναι· καὶ αὐτὸσ ἅμα ὤκνησεν, ἢ τὴν ἀφυλαξίαν τοῦ χαρακώματοσ ὡσ ἐνέδραν ὑφορώμενοσ ἢ ὡσ ἤδη κεκριμένου τοῦ πολέμου καταφρονήσασ. ἐπὶ δὲ τοὺσ ἔξω τραπεὶσ ἑτέρουσ τε ἔκτεινε πολλοὺσ καὶ σημεῖα τῆσ ἡμέρασ ἐκείνησ ἔλαβεν ἐν ταῖσ δύο μάχαισ ὀκτὼ καὶ εἴκοσιν καὶ δεύτερον τόνδε καιρὸν ἐντελοῦσ ἔργου μεθῆκεν. ὃ καὶ τὸν Καίσαρά φασιν εἰπεῖν, ὅτι σήμερον ἂν ὁ πόλεμοσ ἐξείργαστο τοῖσ πολεμίοισ, εἰ τὸν νικᾶν ἐπιστάμενον εἶχον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 9

(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 9)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION