헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΞιϝί2́07́

(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 7)

Καὶ τάδε μὲν ἦν ἀμφὶ τὸν Καίσαρα· Λιβύησ δὲ Οὐᾶροσ Ἄττιοσ ἐστρατήγει τῷ Πομπηίῳ, καὶ Ιὄβασ ὁ τῶν Μαυρουσίων Νομάδων βασιλεὺσ τῷ Οὐάρῳ συνεμάχει, Κουρίων δ’ ὑπὲρ Καίσαροσ αὐτοῖσ ἐκ Σικελίασ ἐπέπλει δύο τέλεσι στρατοῦ καὶ ναυσὶ δυώδεκα μακραῖσ καὶ ὁλκάσι πολλαῖσ.

Ἰτύκῃ δὲ προσσχὼν ἐν μέν τινι βραχείᾳ περὶ αὐτὴν ἱππομαχίᾳ τρέπεταί τινασ τῶν Νομάδων ἱππέασ καὶ ὑπὸ τῆσ στρατιᾶσ ἐν τοῖσ ὅπλοισ ἔτι οὔσησ αὐτοκράτωρ ὑπέστη προσαγορευθῆναι. ἔστι δὲ τιμὴ τοῖσ στρατηγοῖσ τόδε τὸ προσαγόρευμα παρὰ τῶν στρατῶν, καθάπερ αὐτοῖσ ἐπιμαρτυρούντων ἀξίωσ σφῶν αὐτοκράτορασ εἶναι· καὶ τήνδε τὴν τιμὴν οἱ στρατηγοὶ πάλαι μὲν ἐπὶ πᾶσι τοῖσ μεγίστοισ ἔργοισ προσίεντο, νῦν δ’ ὁρ́ον εἶναι τῇδε τῇ εὐφημίᾳ πυνθάνομαι τὸ μυρίουσ πεσεῖν. ἔτι δὲ τοῦ Κουρίωνοσ ἐπὶ πλέοντοσ ἐκ Σικελίασ, οἱ ἐν τῇ Λιβύῃ. νομίσαντεσ αὐτὸν διὰ δοξοκοπίαν ἀμφὶ τὸν χάρακα τὸν Σκιπίωνοσ κατὰ δόξαν τῆσ ἐκείνου μεγαλουργίασ στρατοπεδεύσειν, τὸ ὕδωρ ἐφάρμαξαν. καὶ ἐλπίδοσ οὐ διήμαρτον· ὅ τε γὰρ Κουρίων ἐστάθμευσεν ἐνταῦθα, καὶ ὁ στρατὸσ εὐθὺσ ἐνόσει, πιοῦσί τε τὸ βλέμμα ἀμαυρὸν ἦν ὥσπερ ἐν ὁμίχλῃ, καὶ ὕπνοσ ἐπεγίγνετο σὺν κάρῳ, μετὰ δ’ αὐτὸν ἔμετοι τροφῆσ ποικίλοι καὶ σπασμὸσ ὅλου τοῦ σώματοσ. ὧν δὴ χάριν ὁ Κουρίων παρ’ αὐτὴν Ἰτύκην μετεστρατοπέδευε, δι’ ἕλουσ ἰσχυροῦ τε καὶ μακροῦ τὸν στρατόν, ἀσθενῆ διὰ τὴν ἀρρωστίαν γεγονότα, ἄγων. ὡσ δέ σφισιν ἡ νίκη Καίσαροσ ἡ περὶ τὴν Ἰβηρίαν ἀπηγγέλθη, ἀνεθάρρησάν τε καὶ παρετάξαντο παρὰ τὴν θάλασσαν ἐν βραχεῖ χωρίῳ. μάχησ δὲ καρτερᾶσ γενομένησ Κουρίωνοσ μὲν εἷσ ἀνὴρ ἔπεσεν, Οὐάρου δὲ ἑξακόσιοι, καὶ κατετρώθησαν ἔτι πλείονεσ. Ιὄβα δ’ ἐπιόντοσ δόξα ψευδὴσ προεπήδησεν, ἀμφὶ τὸν Βαγράδαν ποταμὸν οὐ πολὺ διεστῶτα ὑπεστροφέναι τὸν Ιὄβαν, πορθουμένησ αὐτῷ τῆσ ἀρχῆσ ὑπὸ τῶν γειτόνων, Σαβούρραν στρατηγὸν σὺν ὀλίγοισ ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ καταλιπόντα.

καὶ τῷδε τῷ λόγῳ πίσυνοσ ὁ Κουρίων θέρουσ θερμοῦ περὶ τρίτην ὡρ́αν ἡμέρασ ἦγε τὸ κράτιστον τῆσ στρατιᾶσ ἐπὶ τὸν Σαβούρραν, ὁδὸν ψαμμώδη καὶ ἄνυδρον· εἰ γάρ τι καὶ νᾶμα χειμέριον ἦν, ἐξήραντο ὑπὸ τῆσ φλογὸσ τοῦ ἡλίου, καὶ ὁ ποταμὸσ ὑπό τε Σαβούρρα καὶ ὑπ’ αὐτοῦ παρόντοσ κατείχετο τοῦ βασιλέωσ. σφαλεὶσ οὖν τῆσ ἐλπίδοσ ὁ Κουρίων ἐσ λόφουσ ἀνέδραμεν ὑπό τε καμάτου καὶ πνίγουσ καὶ δίψησ ἐνοχλούμενοσ. ὡσ δὲ αὐτὸν κατεῖδον οὕτωσ ἔχοντα οἱ πολέμιοι, τὸν ποταμὸν ἐπέρων ἐσ μάχην ἐσκευασμένοι· καὶ ὁ Κουρίων κατέβαινεν ἀφρόνωσ μάλα καὶ καταφρονητικῶσ, ἀσθενῆ τὸν στρατὸν ἄγων. κυκλωσαμένων δ’ αὐτὸν τῶν Νομάδων ἱππέων ἐπὶ μέν τινα χρόνον ὑπεχώρει καὶ ἐσ βραχὺ συνεστέλλετο, ἐνοχλούμενοσ δὲ ἀνέφευγεν αὖθισ ἐσ τοὺσ λόφουσ. Ἀσίνιοσ μὲν δὴ Πολλίων ἀρχομένου τοῦ κακοῦ διέφυγεν ἐπὶ τὸ ἐν Ἰτύκῃ στρατόπεδον σὺν ὀλίγοισ, μή τισ ἐξ Οὐάρου γένοιτο πρὸσ τὴν δόξαν τῆσ ἐνταῦθα κακοπραγίασ ἐπίθεσισ· Κουρίων δὲ φιλοκινδύνωσ μαχόμενοσ σὺν ἅπασι τοῖσ παροῦσιν ἔπεσεν, ὡσ ἐπὶ τῷ Πολλίωνι μηδένα ἄλλον ἐπανελθεῖν ἐσ Ἰτύκην. Τοιοῦτο μὲν δὴ τὸ τέλοσ τῆσ ἀμφὶ τὸν Βαγράδαν ποταμὸν μάχησ ἐγένετο, καὶ ἡ κεφαλὴ τοῦ Κουρίωνοσ ἀποτμηθεῖσα ἐσ Ιὄβαν ἐφέρετο·

ἐν δὲ τῷ περὶ τὴν Ἰτύκην στρατοπέδῳ τοῦ κακοῦ φανεροῦ γενομένου, Φλάμμασ μὲν ὁ ναύαρχοσ αὐτίκα ἔφευγεν αὐτῷ στόλῳ, πρίν τινα τῶν ἐπὶ τῆσ γῆσ ἀναλαβεῖν, Ἀσίνιοσ δ’ ἐσ τοὺσ παρορμοῦντασ ἐμπόρουσ ἀκατίῳ διαπλεύσασ ἐδεῖτο αὐτῶν ἐπιπλεῦσαί τε καὶ τὸν στρατὸν ἀναλαβεῖν. καί τινεσ ἐσ τοῦτο νυκτὸσ ἐπέπλευσαν, ἀθρόων δ’ ἐσβαινόντων ἐκείνων τά τε σκάφη κατεδύετο, καὶ τῶν ἀναχθέντων οἱ ἔμποροι τοὺσ πολλοὺσ χρήματα φέροντασ ἕνεκα τῶν χρημάτων ἐσ τὴν θάλασσαν ἐρρίπτουν. καὶ τάδε μὲν ἦν ἀμφὶ τοὺσ ἀναχθέντασ, ἕτερα δ’ ἐν τῇ γῇ, νυκτὸσ ἔτι, περὶ τοὺσ ὑπολειφθέντασ ἐγίγνετο ὅμοια. καὶ μεθ’ ἡμέραν οἱ μὲν τῷ Οὐάρῳ σφᾶσ παρέδοσαν, ὁ δὲ Ιὄβασ ἐπελθὼν περιέστησεν αὐτοὺσ περὶ τὸ τεῖχοσ καὶ ὡσ λείψανα τῆσ ἑαυτοῦ νίκησ κατηκόντισεν, οὐδέν τι φροντίσασ οὐδὲ Οὐάρου παρακαλοῦντοσ. οὕτω μὲν δὴ τὰ σὺν Κουρίωνι ἐσ Αιβύην ἐπιπλεύσαντα Ῥωμαίων δύο τέλη διώλετο ἅπαντα καὶ ὅσοι μετ’ αὐτῶν ἦσαν ἱππέεσ τε καὶ ψιλοὶ καὶ ὑπηρέται τοῦ στρατοῦ· Ιὄβασ δ’ ἐσ τὰ οἰκεῖα ἀνέστρεφε, μέγιστον ἔργον τόδε Πομπηίῳ καταλογιζόμενοσ. Καὶ τῶν αὐτῶν ἡμερῶν Ἀντώνιόσ τε περὶ τὴν Ἰλλυρίδα ἡττᾶτο ὑπὸ Ὀκταουίου κατὰ Δολοβέλλα Πομπηίῳ στρατηγοῦντοσ, καὶ στρατιὰ Καίσαροσ ἄλλη περὶ Πλακεντίαν στασιάσασα τῶν ἀρχόντων κατεβόησεν, ὡσ ἔν τε τῇ στρατείᾳ βραδύνοντεσ καὶ τὰσ πέντε μνᾶσ οὐ λαβόντεσ, ἥν τινα δωρεὰν αὐτοῖσ ὁ Καῖσαρ ἔτι περὶ Βρεντέσιον ὑπέσχητο.

ὧν ὁ Καῖσαρ πυθόμενοσ ἐκ Μασσαλίασ ἐσ Πλακεντίαν ἠπείγετο συντόμωσ καὶ ἐσ ἔτι στασιάζοντασ ἐπελθὼν ἔλεγεν ὧδε· "τάχει μὲν ὅσῳ περὶ ἕκαστα χρῶμαι, σύνιστέ μοι· βραδύνει δ’ ὁ πόλεμοσ οὐ δι’ ἡμᾶσ, ἀλλὰ διὰ τοὺσ πολεμίουσ ὑποφεύγοντασ ἡμᾶσ. ὑμεῖσ δ’ ἔν τε Γαλατίᾳ πολλὰ τῆσ ἐμῆσ ἀρχῆσ ὀνάμενοι καὶ ἐσ τόνδε τὸν πόλεμον ὅλον, οὐκ ἐσ μέροσ αὐτοῦ μοι συνομόσαντεσ ἐν μέσοισ ἔργοισ ἡμᾶσ ἀπολείπετε καὶ τοῖσ ἄρχουσιν ἐπανίστασθε καὶ προστάττειν ἀξιοῦτε, παρ’ ὧν χρὴ προστάγματα λαμβάνειν. μαρτυράμενοσ οὖν ἐμαυτὸν τῆσ ἐσ ὑμᾶσ μέχρι δεῦρο φιλοτιμίασ χρήσομαι τῷ πατρίῳ νόμῳ καὶ τοῦ ἐνάτου τέλουσ, ἐπειδὴ μάλιστα τῆσ στάσεωσ κατῆρξε, τὸ δέκατον διακληρώσω θανεῖν. " θρήνου δὲ ἀθρόωσ ἐξ ἅπαντοσ τοῦ τέλουσ γενομένου, οἱ μὲν ἄρχοντεσ αὐτοῦ προσπεσόντεσ ἱκέτευον, ὁ δὲ Καῖσαρ μόλισ τε καὶ κατ’ ὀλίγον ἐνδιδοὺσ ἐσ τοσοῦτον ὅμωσ ὑφῆκεν, ὡσ ἑκατὸν καὶ εἴκοσι μόνουσ, οἳ κατάρξαι μάλιστα ἐδόκουν, διακληρῶσαι καὶ δυώδεκα αὐτῶν τοὺσ λαχόντασ ἀνελεῖν. τῶν δὲ δυώδεκα τῶνδε ἐφάνη τισ οὐδ’ ἐπιδημῶν, ὅτε ἡ στάσισ ἐγίγνετο· καὶ ὁ Καῖσαρ τὸν ἐμφήναντα λοχαγὸν ἔκτεινεν ἀντ’ αὐτοῦ. Ἡ μὲν δὴ περὶ Πλακεντίαν στάσισ οὕτωσ ἐλέλυτο, ὁ δὲ Καῖσαρ ἐσ Ῥώμην παρῆλθε, καὶ αὐτὸν ὁ δῆμοσ πεφρικὼσ ᾑρεῖτο δικτάτορα, οὔτε τι τῆσ βουλῆσ ψηφιζομένησ οὔτε προχειροτονοῦντοσ ἄρχοντοσ.

ὁ δέ, εἴτε παραιτησάμενοσ τὴν ἀρχὴν ὡσ ἐπίφθονον εἴτε οὐ χρῄζων, ἄρξασ ἐπὶ ἕνδεκα μόνασ ἡμέρασ ὡ̔͂δε γάρ τισι δοκεῖ̓ ὑπάτουσ ἐσ τὸ μέλλον ἀπέφηνεν ἑαυτόν τε καὶ Πούπλιον Ἰσαυρικόν. ἡγεμόνασ τε ἐσ τὰ ἔθνη περιέπεμπεν ἢ ἐνήλλαττεν, ἐφ’ ἑαυτοῦ καταλέγων. ἐσ μὲν Ἰβηρίαν Μᾶρκον Λέπιδον, ἐσ δὲ Σικελίαν Αὖλον Ἀλβῖνον, ἐσ δὲ Σαρδὼ Σέξστον Πεδουκαῖον, ἐσ δὲ τὴν νεόληπτον Γαλατίαν Δέκμον Βροῦτον. τῷ δὲ δήμῳ λιμώττοντι σῖτον ἐπέδωκε καὶ τοὺσ φυγάδασ δεομένῳ καταγαγεῖν συνεχώρησε, χωρὶσ Μίλωνοσ. αἰτοῦσι δ’ αὐτοῖσ καὶ χρεῶν ἀποκοπὰσ διά τε πολέμουσ καὶ στάσεισ καὶ τὴν ἐκ τῶνδε τοῖσ πιπρασκομένοισ ἐποῦσαν εὐωνίαν, τὰσ μὲν ἀποκοπὰσ οὐκ ἔδωκε, τιμητὰσ δὲ τῶν ὠνίων ἀπέφηνεν, ὧν ἔδει τοὺσ χρήστασ τοῖσ δανείσασιν ἀντὶ τῶν χρημάτων διδόναι. καὶ τάδε πράξασ περὶ χειμερίουσ τροπὰσ περιέπεμπε τὸν στρατὸν ἀπαντᾶν ἐσ τὸ Βρεντέσιον αὐτόσ τε ἐξῄει Δεκεμβρίου μηνὸσ Ῥωμαίοισ ὄντοσ, οὐκ ἀναμείνασ οὐδὲ τῆσ ἀρχῆσ ἕνεκα τὴν νουμηνίαν τοῦ ἔτουσ πλησιάζουσαν. ὁ δὲ δῆμοσ εἵπετο παρακαλῶν συμβῆναι Πομπηίῳ· οὐ γὰρ ἄδηλον ἦν ἐσ μοναρχίαν τὸν νικῶντα τρέψεσθαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 7

(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 7)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION