헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΞιϝί2́05́

(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 5)

Ὁ δ’ ἄρτι τὸν ὠκεανὸν ἐκ Βρεττανῶν διεπεπλεύκει καὶ ἀπὸ Κελτῶν τῶν ἀμφὶ τὸν Ῥῆνον τὰ ὄρη τὰ Ἄλπεια διελθὼν σὺν πεντακισχιλίοισ πεζοῖσ καὶ ἱππεῦσι τριακοσίοισ κατέβαινεν ἐπὶ Ῥαβέννησ, ἣ συναφήσ τε ἦν τῇ Ἰταλίᾳ καὶ τῆσ Καίσαροσ ἀρχῆσ τελευταία. φιλοφρονησάμενοσ δὲ τὸν Κουρίωνα καὶ χάριν ὑπὲρ τῶν γεγονότων ὁμολογήσασ ἐσκόπει περὶ τῶν παρόντων. Κουρίωνι μὲν δὴ συγκαλεῖν ἐδόκει τὸν στρατὸν ἅπαντα ἤδη καὶ ἄγειν ἐπὶ Ῥώμησ, Καίσαρι δ’ ἔτι πειρᾶσθαι διαλύσεων. τοὺσ οὖν φίλουσ ἐκέλευεν ὑπὲρ αὑτοῦ συμβῆναι, τὰ μὲν ἄλλα αὐτὸν ἔθνη καὶ στρατόπεδα ἀποθήσεσθαι, μόνα δ’ ἕξειν δύο τέλη καὶ τὴν Ἰλλυρίδα μετὰ τῆσ ἐντὸσ Ἄλπεων Γαλατίασ, ἑώσ ὕπατοσ ἀποδειχθείη. καὶ Πομπηίῳ μὲν ἀρκεῖν ἐδόκει, κατακωλυόντων δὲ τῶν ὑπάτων ὁ Καῖσαρ ἐπέστελλε τῇ βουλῇ, καὶ τὴν ἐπιστολὴν ὁ Κουρίων, τρισὶν ἡμέραισ τριακοσίουσ ἐπὶ δισχιλίοισ σταδίουσ διαδραμών, ἐπέδωκε τοῖσ νέοισ ὑπάτοισ ἐσιοῦσιν ἐσ τὸ βουλευτήριον τῇ νουμηνίᾳ τοῦ ἔτουσ. περιεῖχε δ’ ἡ γραφὴ κατάλογόν τε σεμνὸν ὧν ἐξ ἀρχῆσ ὁ Καῖσαρ ἐπεπράχει, καὶ πρόκλησιν, ὅτι θέλοι Πομπηίῳ συναποθέσθαι, ἄρχοντοσ δ’ ἔτι ἐκείνου οὔτε ἀποθήσεσθαι καὶ τιμωρὸσ αὐτίκα τῇ τε πατρίδι καὶ ἑαυτῷ κατὰ τάχοσ ἀφίξεσθαι. ἐφ’ ᾧ δὴ σφόδρα πάντεσ ἀνέκραγον, ὡσ ἐπὶ πολέμου καταγγελίᾳ, διάδοχον εἶναι Λεύκιον Δομίτιον. καὶ ὁ Δομίτιοσ εὐθὺσ ἐξῄει μετὰ τετρακισχιλίων ἐκ καταλόγου. Ἀντωνίου δὲ καὶ Κασσίου δημαρχούντοιν μετὰ Κουρίωνα καὶ τὴν Κουρίωνοσ γνώμην ἐπαινούντοιν, ἡ βουλὴ φιλονικότερον ἔτι τὴν Πομπηίου στρατιὰν φύλακα σφῶν ἡγοῦντο εἶναι, τὴν δὲ Καίσαροσ πολεμίαν.

καὶ οἱ ὕπατοι, Μάρκελλόσ τε καὶ Λέντλοσ, ἐκέλευον τοῖσ ἀμφὶ τὸν Ἀντώνιον ἐκστῆναι τοῦ συνεδρίου, μή τι καὶ δημαρχοῦντεσ ὅμωσ πάθοιεν ἀτοπώτερον. ἔνθα δὴ μέγα βοήσασ ὁ Ἀντώνιοσ ἀνά τε ἔδραμε τῆσ ἕδρασ σὺν ὀργῇ καὶ περὶ τῆσ ἀρχῆσ ἐπεθείαζεν αὐτοῖσ, ὡσ ἱερὰ καὶ ἄσυλοσ οὖσα ὑβρίζοιτο, καὶ περὶ σφῶν, ὅτι γνώμην ἐσφέροντεσ, ἣν δοκοῦσι συνοίσειν, ἐξαλαύνοιντο σὺν ὕβρει, μήτε τινὰ σφαγὴν μήτε μύσοσ ἐργασάμενοι. ταῦτα δ’ εἰπὼν ἐξέτρεχεν ὥσπερ ἔνθουσ, πολέμουσ καὶ σφαγὰσ καὶ προγραφὰσ καὶ φυγὰσ καὶ δημεύσεισ καὶ ὅσα ἄλλα αὐτοῖσ ἔμελλεν ἔσεσθαι, προθεσπίζων ἀράσ τε βαρείασ τοῖσ τούτων αἰτίοισ ἐπαρώμενοσ. συνεξέθεον δ’ αὐτῷ Κουρίων τε καὶ Κάσσιοσ· καὶ γάρ τισ ἤδη στρατὸσ ἑωρᾶτο ἐκ Πομπηίου περιιστάμενοσ τὸ βουλευτήριον. οἵδε μὲν δὴ τάχει πολλῷ πρὸσ Καίσαρα, νυκτὸσ αὐτίκα, λαθόντεσ ἐχώρουν ἐπὶ ὀχήματοσ μισθωτοῦ, θεραπόντων ἐσθῆτασ ἐνδύντεσ. καὶ αὐτοὺσ ἔτι ὧδε ἔχοντασ ὁ Καῖσαρ ἐπεδείκνυ τῷ στρατῷ καὶ ἠρέθιζε λέγων, ὅτι καὶ σφᾶσ τοσάδε ἐργασαμένουσ ἡγοῦνται πολεμίουσ καὶ τοιούσδε ἄνδρασ ὑπὲρ αὐτῶν τι φθεγξαμένουσ οὕτωσ ἐξελαύνουσιν αἰσχρῶσ. Ὁ μὲν δὴ πόλεμοσ ἑκατέρωθεν ἀνέῳκτο καὶ κεκήρυκτο ἤδη σαφῶσ, ἡ δὲ βουλὴ νομίζουσα Καίσαρι τὸν στρατὸν ἀπὸ Κελτῶν σὺν χρόνῳ παρέσεσθαι καὶ οὔποτε αὐτὸν ὁρμήσειν ἐπὶ τηλικοῦτον ἔργον σὺν ὀλίγοισ προσέτασσε Πομπηίῳ τρισκαίδεκα μυριάδασ Ἰταλῶν ἀγείρειν, καὶ μάλιστα αὐτῶν τοὺσ ἐστρατευμένουσ ὡσ ἐμπειροπολέμουσ, ξενολογεῖν δὲ καὶ ἐκ τῶν περιοίκων ἐθνῶν ὅσα ἄλκιμα.

χρήματα δ’ ἐσ τὸν πόλεμον αὐτῷ τά τε κοινὰ πάντα αὐτίκα ἐψηφίζοντο καὶ τὰ ἰδιωτικὰ σφῶν ἐπὶ τοῖσ κοινοῖσ, εἰ δεήσειεν, εἶναι στρατιωτικά· ἔσ τε τὰσ πόλεισ ἐφ ἕτερα περιέπεμπον σύν τε ὀργῇ καὶ φιλονικίᾳ, σπουδῆσ οὐδὲν ἀπολείποντεσ ὀξυτάτησ. ὁ δὲ Καῖσαρ ἐπὶ μὲν τὸν ἑαυτοῦ στρατὸν περιεπεπόμφει, χαίρων δ’ ἀεὶ ταχυεργίασ τε ἐκπλήξει καὶ φόβῳ τόλμησ μᾶλλον ἢ παρασκευῆσ δυνάμει, μετὰ τῶν πεντακισχιλίων ἔγνω προεπιχειρεῖν τοσῷδε πολέμῳ καὶ φθάσαι τὰ εὔκαιρα τῆσ Ἰταλίασ. Τοὺσ οὖν λοχαγοὺσ αὐτῶν σὺν ὀλίγοισ τοῖσ μάλιστα εὐτολμοτάτοισ, εἰρηνικῶσ ἐσταλμένοισ, προύπεμπεν ἐσελθεῖν ἐσ Ἀρίμινον καὶ τὴν πόλιν ἄφνω καταλαβεῖν·

φυγαί τε καὶ μεταναστάσεισ ἦσαν ἐκ πάντων χωρίων ὡσ ἐν ἐκπλήξει καὶ δρόμοσ ἀσύντακτοσ μετ’ οἰμωγῆσ, τό τε ἀκριβὲσ οὐκ εἰδότεσ καὶ τὸν Καίσαρα νομίζοντεσ μετ’ ἀπείρου στρατοῦ κατὰ κράτοσ ἐλαύνειν. ἡ δ’ ἐστὶν Ἰταλίασ πρώτη μετὰ τὴν Γαλατίαν. αὐτὸσ δὲ περὶ ἑσπέραν, ὡσ δὴ τὸ σῶμα ἐνοχλούμενοσ, ὑπεχώρησε τοῦ συμποσίου, τοὺσ φίλουσ ἀπολιπὼν ἔτι ἑστιᾶσθαι καὶ ζεύγουσ ἐπιβὰσ ἤλαυνεν ἐσ τὸ Ἀρίμινον, ἑπομένων οἱ τῶν ἱππέων ἐκ διαστήματοσ. δρόμῳ δ’ ἐλθὼν ἐπὶ τὸν Ῥουβίκωνα ποταμόν, ὃσ ὁρίζει τὴν Ἰταλίαν, ἔστη τοῦ δρόμου καὶ ἐσ τὸ ῥεῦμα ἀφορῶν περιεφέρετο τῇ γνώμῃ, λογιζόμενοσ ἕκαστα τῶν ἐσομένων κακῶν, εἰ τόνδε τὸν ποταμὸν σὺν ὅπλοισ περάσειε. καὶ πρὸσ τοὺσ παρόντασ εἶπεν ἀνενεγκών· "ἡ μὲν ἐπίσχεσισ, ὦ φίλοι, τῆσδε τῆσ διαβάσεωσ ἐμοὶ κακῶν ἄρξει, ἡ δὲ διάβασισ πᾶσιν ἀνθρώποισ. " καὶ εἰπὼν οἱᾶ́ τισ ἔνθουσ ἐπέρα σὺν ὁρμῇ, τὸ κοινὸν τόδε ἐπειπών· "ὁ κύβοσ ἀνερρίφθω. " δρόμῳ δ’ ἐντεῦθεν ἐπιὼν Ἀρίμινόν τε αἱρεῖ περὶ ἑώ καὶ ἐσ τὸ πρόσθεν ἐχώρει, φρούρια τοῖσ ἐπικαίροισ ἐφιστὰσ καὶ τὰ ἐν ποσὶν ἢ βίᾳ χειρούμενοσ ἢ φιλανθρωπίᾳ. Ὧν οἱ ὕπατοι πυνθανόμενοι τὸν Πομπήιον οὐκ εἰών ἐπὶ τῆσ ἑαυτοῦ γνώμησ ἐμπειροπολέμωσ εὐσταθεῖν, ἀλλ’ ἐξώτρυνον ἐκπηδᾶν ἐσ τὴν Ἰταλίαν καὶ στρατολογεῖν ὡσ τῆσ πόλεωσ καταληφθησομένησ αὐτίκα.

ἥ τε ἄλλη βουλή, παρὰ δόξαν αὐτοῖσ ὀξείασ τῆσ ἐσβολῆσ τοῦ Καίσαροσ γενομένησ, ἐδεδοίκεσαν ἔτι ὄντεσ ἀπαράσκευοι καὶ σὺν ἐκπλήξει μετενόουν οὐ δεξάμενοι τὰσ Καίσαροσ προκλήσεισ, τότε νομίζοντεσ εἶναι δικαίασ, ὅτε σφᾶσ ὁ φόβοσ ἐσ τὸ εὔβουλον ἀπὸ τοῦ φιλονίκου μετέφερε. τέρατά τε αὐτοῖσ ἐπέπιπτε πολλὰ καὶ σημεῖα οὐράνια· αἷμά τε γὰρ ἔδοξεν ὁ θεὸσ ὗσαι καὶ ξόανα ἱδρῶσαι καὶ κεραυνοὶ πεσεῖν ἐπὶ νεὼσ πολλοὺσ καὶ ἡμίονοσ τεκεῖν· ἄλλα τε πολλὰ δυσχερῆ προεσήμαινε τὴν ἐσ ἀεὶ τῆσ πολειτείασ ἀναίρεσίν τε καὶ μεταβολήν. εὐχαὶ δὲ ὡσ ἐπὶ φοβεροῖσ προυγράφοντο, καὶ ὁ δῆμοσ ἐν μνήμῃ τῶν Μαρίου καὶ Σύλλα κακῶν γιγνόμενοσ ἐκεκράγει Καίσαρα καὶ Πομπήιον ἀποθέσθαι τὰσ δυναστείασ ὡσ ἐν τῷδε μόνῳ τοῦ πολέμου λυθησομένου, Κικέρων δὲ καὶ πέμπειν ἐσ Καίσαρα διαλλακτάσ. Ἀντιπραττόντων δ’ ἐσ ἅπαντα τῶν ὑπάτων, Φαώνιοσ μὲν Πομπήιον ἐπισκώπτων τοῦ ποτὲ λεχθέντοσ ὑπ’ αὐτοῦ, παρεκάλει τὴν γῆν πατάξαι τῷ ποδὶ καὶ τὰ στρατόπεδα ἐξ αὐτῆσ ἀναγαγεῖν·

ὁ δὲ "ἕξετε," εἶπεν, "ἂν ἐπακολουθῆτέ μοι καὶ μὴ δεινὸν ἡγῆσθε τὴν Ῥώμην ἀπολιπεῖν, καὶ εἰ τὴν Ἰταλίαν ἐπὶ τῇ Ῥώμῃ δεήσειεν. " οὐ γὰρ τὰ χωρία καὶ τὰ οἰκήματα τὴν δύναμιν ἢ τὴν ἐλευθερίαν εἶναι τοῖσ ἀνδράσιν, ἀλλὰ τοὺσ ἄνδρασ, ὅπῃ ποτ’ ἂν ὦσιν, ἔχειν ταῦτα σὺν ἑαυτοῖσ· ἀμυνομένουσ δ’ ἀναλήψεσθαι καὶ τὰ οἰκήματα. ὁ μὲν δὴ τοσάδε εἰπὼν καὶ ἀπειλήσασ τοῖσ ἐπιμένουσιν, εἰ φειδοῖ χωρίων ἢ κατασκευῆσ ἀπολελείψονται τῶν ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ ἀγώνων, ἐξῄει τῆσ τε βουλῆσ καὶ τῆσ πόλεωσ αὐτίκα ἐσ τὴν ἐν Καπύῃ στρατιάν, καὶ οἱ ὕπατοι συνείποντο αὐτῷ· τοὺσ ἄλλουσ δ’ ἀπορία τε ἐσ πολὺ κατεῖχε, καὶ διενυκτέρευον ἐν τῷ βουλευτηρίῳ μετ’ ἀλλήλων. ἅμα δ’ ἡμέρᾳ τὸ πλέον ὅμωσ ἐξῄει καὶ ἐδίωκε τὸν Πομπήιον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 5

(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 5)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION