헬라어 문장 검색 - ΑτηενάΤηεΔειπ

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 71)

ἔτι δὲ τῶν τοιούτων περὶ ὧν Φαινίασ ὁ Ἐρέσιοσ ἐν τοῖσ περὶ φυτῶν τάδε γράφει· "πᾶσα γὰρ χεδροπώδησ ἥμεροσ φύσισ ἐνσπέρματοσ ἣ μὲν ἑψήσεωσ ἕνεκα σπείρεται, οἱο͂ν ὁ κύαμοσ, πισόσ· "ἐτνηρὸν γὰρ ἐκ τούτων ἕψημα γίνεται· "τὰ δὲ πάλιν αὖθισ λεκιθώδη, καθάπερ ἄρακοσ· "τὸ δὲ φακῆσ, οἱο͂ν ἀφάκη, φακόσ· "τὸ δὲ χόρτου ἕνεκα τῶν τετραπόδων ζῴων, οἱο͂ν ὄροβοσ μὲν ἀροτήρων βοῶν, ἀφάκη δὲ προβάτων. πισοῦ δὲ τοῦ ὀσπρίου μνημονεύει καὶ Εὔπολισ ἐν Χρυσῷ γένει. "ἑψήσεωσ ἐπινοηθείσησ οἱ μὲν παλαιοὶ πύανον, οἱ δὲ νῦν ὁλόπυρον προσαγορεύουσιν.

τοιούτων ἔτι πολλῶν λεγομένων ὁ Δημόκριτοσ ἔφη· καὶ ὁ Οὐλπιανὸσ ἔφη· "τίσ δ’ αὕτη ἡ λιθίνη βαλλητύσ; "Ἐλευσῖνι γὰρ τῇ ἐμῇ οἶδά τινα πανήγυριν ἀγομένην καὶ καλουμένην Βαλλητὺν περὶ ἧσ οὐκ ἄν τι εἴποιμι μὴ παρ’ ἑκάστου μισθὸν λαβών. "οὐκ ὢν ’λαβάργυροσ2ὡρολογητὴσ’ κατὰ τὸν Τίμωνοσ Πρόδικον λέξω τὰ περὶ τοῦ Ἡγήμονοσ.

"χαμαιλέων ὁ Ποντικὸσ ἐν ἕκτῳ περὶ τῆσ ἀρχαίασ κωμῳδίασ ι Ἡγήμων φησίν, ’ ὁ Θάσιοσ ὁ τὰσ παρῳδίασ γράψασ πρῶτοσ Φακῆ ἐπεκαλεῖτο καὶ ἐποίησεν ἔν τινι τῶν παρῳδιῶν ταῦτά μοι ὁρμαίνοντι παρίστατο Παλλὰσ Ἀθήνη, χρυσῆν ῥάβδον ἔχουσα, καὶ ἤλασεν εἶπέ τε μῦθον. "δεινὰ παθοῦσα, Φακῆ βδελυρή, χώρει ’σ τὸν ἀγῶνα. "καὶ τότ’ ἐγὼ ’ θάρσησα. "εἰσῆλθε δέ ποτε καὶ εἰσ τὸ θέατρον διδάσκων κωμῳδίαν λίθων ἔχων πλῆρεσ τὸ ἱμάτιον, οὓσ βάλλων εἰσ τὴν ὀρχήστραν διαπορεῖν ἐποίησε τοὺσ θεατάσ. καὶ ὀλίγον διαλιπὼν εἶπε· "λίθοι μὲν οἵδε· "βαλλέτω δ’ εἴ τισ θέλει· "ἀγαθὸν δὲ κἀν χειμῶνι κἀν θέρει φακῆ. εὐδοκίμει δ’· "ὁ ἀνὴρ μάλιστα ἐν ταῖσ παρῳδίαισ καὶ περιβόητοσ ἦν λέγων τὰ ἔπη πανούργωσ καὶ ὑποκριτικῶσ καὶ διὰ ταῦτα σφόδρα παρὰ τοῖσ Ἀθηναίοισ εὐδοκίμει. "ἐν δὲ τῇ Γιγαντομαχίᾳ οὕτω σφόδρα τοὺσ Ἀθηναίουσ ἐκήλησεν, ὡσ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ πλεῖστα αὐτοὺσ γελάσαι, καίτοι ἀγγελθέντων αὐτοῖσ ἐν τῷ θεάτρῳ τῶν γενομένων περὶ Σικελίαν ἀτυχημάτων. "οὐδεὶσ οὖν ἀνέστη καίτοι σχεδὸν πᾶσι τῶν οἰκείων ἀπολωλότων. "ἔκλαιον οὖν ἐγκαλυψάμενοι, οὐκ ἀνέστησαν δ’, ἵνα μὴ γένωνται διαφανεῖσ τοῖσ ἀπὸ τῶν ἄλλων πόλεων θεωροῦσιν ἀχθόμενοι τῇ συμφορᾷ· "διέμειναν δ’ ἀκροώμενοι καίτοι καὶ αὐτοῦ τοῦ Ἡγήμονοσ, ὡσ ἤκουσε, σιωπᾶν διεγνωκότοσ. "καθ’ ὃν δὲ χρόνον θαλασσοκρατοῦντεσ ’ͅ Ἀθηναῖο ι ἀνῆγον εἰσ ἄστυ τὰσ νησιωτικὰσ δίκασ γραψάμενόσ τισ καὶ τὸν Ἡγήμονα δίκην ἤγαγεν εἰσ τὰσ Ἀθήνασ, ὁ δὲ παραγενόμενοσ καὶ συναγαγὼν τοὺσ περὶ τὸν Διόνυσον τεχνίτασ προσῆλθε μετ’ αὐτῶν Ἀλκιβιάδῃ βοηθεῖν ἀξιῶν. ὁ δὲ θαρρεῖν παρακελευσάμενοσ εἰπών τε πᾶσιν ἕπεσθαι ἧκεν εἰσ τὸ Μητρῷον, ὅπου τῶν δικῶν ἦσαν αἱ γραφαί, καὶ βρέξασ τὸν δάκτυλον ἐκ τοῦ στόματοσ διήλειψε τὴν δίκην τοῦ Ἡγήμονοσ. "ἀγανακτοῦντεσ δ’ ὅ τε γραμματεὺσ καὶ ὁ ἄρχων τὰσ ἡσυχίασ ἤγαγον δι’ Ἀλκιβιάδην, φυγόντοσ δι’ εὐλάβειαν καὶ τοῦ τὴν δίκην γραψαμένου . ’ αὕτη παρ’ ἡμῶν, Οὐλπιανέ, ἡ βαλλητύσ. σὺ δ’ ὅταν βουληθῇσ ἐρεῖσ περὶ τῆσ Ἐλευσῖνι. καὶ ὁ Οὐλπιανόσ·

ἀλλά με ἀνέμνησασ, καλὲ Δημόκριτε, μνησθεὶσ χύτρασ ποθοῦντα μαθεῖν πολλάκισ τίσ ἡ Τηλεμάχου καλουμένη χύτρα καὶ τίσ ὁ Τηλέμαχοσ. καὶ ὁ Δημόκριτοσ ἔφη; Τιμοκλῆσ ὁ τῆσ κωμῳδίασ ποιητὴσ ἦν δὲ καὶ τραγῳδίασ ἐν μὲν δράματι Λήθῃ φησί· μετὰ τοῦτον αὐτῷ Τηλέμαχοσ συνετύγχανε. καὶ τοῦτον ἀσπασάμενοσ ἡδέωσ πάνυ ἔπειτα ’χρῆσόν μοι σύ, φησί, τὰσ χύτρασ ἐν αἷσιν ἕψεισ τοὺσ κυάμουσ καὶ ταῦτά γε ἔφη τε καὶ παριόντα Φείδιππον πάλιν τὸν Χαιρεφίλου πόρρωθεν ἀπιδὼν τὸν παχὺν ἐπόππυσ1’, εἶτ’ ἐκέλευσε πέμπειν σαργάνασ. ὅτι δὲ καὶ τῶν δήμων Ἀχαρνεὺσ ὁ Τηλέμαχοσ ὁ αὐτὸσ ποιητήσ φησιν ἐν Διονύσῳ οὕτωσ·

ὁ δ’ Ἀχαρνικὸσ Τηλέμαχοσ ἔτι δημηγορεῖ. οὗτοσ δ’ ἐοίκε τοῖσ νεωνήτοισ Σύροισ. β. πῶσ ἢ τί πράττων; βούλομαι γὰρ εἰδέναι. α. θάργηλον ἀγκάλῃ κυάμων χύτραν φέρει. ἐν δ’ Ἰκαρίοισ σατύροισ φησίν·

ὥστ’ ἔχειν οὐδὲν παρ’ ἡμῖν. νυκτερεύσασ δ’ ἀθλίωσ πρῶτα μὲν σκληρῶσ καθεῦδον, εἶτα Θούδιπποσ βδέων παντελῶσ ἔπνιξεν ἡμᾶσ, εἶθ’ ὁ λιμὸσ ἥπτετο. εἶτ’ ἐφερόμην πρὸσ Δίωνα τὸν διάπυρον· ἀλλὰ >, γὰρ οὐδ’ ἐκεῖνοσ οὐδὲν εἶχε. πρὸσ δὲ τὸν χρηστὸν δραμὼν Τηλέμαχον Ἀχαρνέα σωρόν τε κυάμων καταλαβὼν ἁρπάσασ τούτων ἐνέτραγον. ὁ δ’ ὄνοσ ἡμᾶσ ὡσ ὁρᾷ, ὡσπερεὶ ὁ Κηφισόδωροσ περὶ τὸ βῆμ’, ἐπέρδετο. ἐκ τούτων δῆλόν ἐστιν ὅτι Τηλέμαχοσ κυάμων χύτρασ ἀεὶ σιτούμενοσ ἦγε Πυανέψια πορδὴν ἑορτήν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 71

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 71)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION