Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 62

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 62)

Τρύφων δέ φησι· "τὸν λαγὼν ἐπ’ αἰτιατικῆσ ἐν Δαναίσιν Ἀριστοφάνησ ὀξυτόνωσ καὶ μετὰ τοῦ λέγει· "λύσασ ἴσωσ ἂν τὸν λαγὼν ξυναρπάσειεν ὑμῶν. καὶ ἐν Δαιταλεῦσιν ἀπόλωλα· "τίλλων τὸν λαγὼν ὀφθήσομαι. "Ξενοφῶν δ’ ἐν Κυνηγετικῷ χωρὶσ τοῦ ν λαγῶ καὶ περισπωμένωσ, ἐπεὶ τὸ καθ’ ἡμᾶσ ἐστι λαγόσ. ὥσπερ δὲ ναὸν λεγόντων ἡμῶν ἐκεῖνοί φασιν νεὼν καὶ λαὸν λεών, οὕτω λαγὸν ὀνομαζόντων ἐκεῖνοι λαγὼν ἐροῦσι. "τῇ δὲ τὸν λαγὸν ἑνικῇ αἰτιατικῇ ἀκόλουθόσ ἐστιν ἡ παρὰ Σοφοκλεῖ ἐν Ἀμύκῳ σατυρικῷ πληθυντικὴ ὀνομαστική· "γέρανοι, χελῶναι, γλαῦκεσ, ἰκτῖνοι, λαγοί. τῇ δὲ λαγὼν ἡ διὰ τοῦ ω παραπλησίωσ προσαγορευομένη λαγῲ παρ’ Εὐπόλιδι ἐν Κόλαξιν ’ ἵνα πάρα μὲν βατίδεσ καὶ λαγῲ καὶ γυναῖκεσ εἱλίποδεσ εἰσὶν δ’ οἳ καὶ ταῦτ’ ἀλόγωσ κατὰ τὴν τελευτῶσαν συλλαβὴν περισπωμένωσ προφέρονται, δεῖ δὲ ὀξυτονεῖν τὴν λέξιν, ἐπειδὴ τὰ εἰσ οσ λήγοντα τῶν ὀνομάτων ὁμότονά ἐστι, κἂν μεταληφθῇ εἰσ τὸ ω παρ’ Ἀττικοῖσ· "ναὸσ νεώσ, κάλοσ κάλωσ. "οὕτωσ δ’ ἐχρήσατο τῷ ὀνόματι καὶ Ἐπίχαρμοσ καὶ Ἡρόδοτοσ καὶ ὁ τοὺσ Εἵλωτασ ποιήσασ. "εἶτά ἐστι τὸ μὲν Ιἀκὸν λαγόσ· "λαγὸν ταράξασ πῖθι τὸν θαλάσσιον, τὸ δὲ λαγὼσ Ἀττικόν. λέγουσι δὲ καὶ Ἀττικοὶ λαγόσ, ὡσ Σοφοκλῆσ· "γέρανοι, κορῶναι, γλαῦκεσ, ἰκτῖνοι, λαγοί. τὸ μέντοι ἢ πτῶκα λαγωὸν ’ εἰ μέν ἐστιν Ιὠνικόν, πλεονάζει τὸ ω, εἰ δ’ Ἀττικόν, τὸ ο. λαγῷα δὲ λέγεται κρέα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION