Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 40

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 40)

Πορφυρίων. ὅτι καὶ τούτου Ἀριστοφάνησ μέμνηται δῆλον. πολέμων δ’ ἐν πέμπτῳ τῶν πρὸσ Ἀντίγονον καὶ Ἀδαῖον πορφυρίωνά φησι τὸν ὄρνιν διαιτώμενον κατὰ τὰσ οἰκίασ τὰσ ὑπάνδρουσ τῶν γυναικῶν τηρεῖν πικρῶσ καὶ τοιαύτην ἔχειν αἴσθησιν ἐπὶ τῆσ μοιχευομένησ, ὥσθ’ ὅταν τοῦθ’ ὑπονοήσῃ προσημαίνει τῷ δεσπότῃ, ἀγχόνῃ τὸ ζῆν περιγράψασ. οὐ πρότερόν τε, φησίν, τροφῆσ μεταλαμβάνει, εἰ μὴ περιπατήσει τόπον τινὰ ἐξευρὼν ἑαυτῷ ἐπιτήδειον μεθ’ ὃ κονισάμενοσ λούεται, εἶτα τρέφεται. Ἀριστοτέλησ δὲ σχιδανόποδά φησιν αὐτὸν εἶναι ἔχειν τε χρῶμα κυάνεον, σκέλη μακρά, ῥύγχοσ ἠργμένον ἐκ τῆσ κεφαλῆσ φοινικοῦν, μέγεθοσ ἀλεκτρυόνοσ, στόμαχον δ’ ἔχει λεπτὸν διὸ τῶν λαμβανομένων εἰσ τὸν πόδα ταμιεύεται μικρὰσ τὰσ ψωμίδασ. κάπτων δὲ πίνει.

πενταδάκτυλόσ τε ὢν τὸν μέσον ἔχει μέγιστον. Ἀλέξανδροσ δ’ ὁ Μύνδιοσ ἐν β’ περὶ τῆσ τῶν πτηνῶν ἱστορίασ Λίβυν εἶναί φησι τὸν ὄρνιν καὶ τῶν κατὰ τὴν Λιβύην θεῶν ἱερόν. Πορφυρίσ. Καλλίμαχοσ δ’ ἐν τῷ περὶ ὀρνίθων διεστάναι φησὶ πορφυρίωνα πορφυρίδοσ. ἰδίᾳ ἑκάτερον καταριθμούμενοσ· τὴν τροφήν τε λαμβάνειν τὸν πορφυρίωνα ἐν σκότῳ καταδυόμενον, ἵνα μή τισ αὐτὸν θεάσηται. ἐχθραίνει γὰρ τοὺσ προσιόντασ αὐτοῦ τῇ τροφῇ, τῆσ δὲ πορφυρίδοσ καὶ Ἀριστοφάνησ ἐν Ὄρνισιν μνημονεύει. Ἴβυκοσ δέ τινασ λαθιπορφυρίδασ ὀνομάζει διὰ τούτων τοῦ μὲν πετάλοισιν ἐπ’ ἀκροτάτοισ ἱζάνοισι ποικίλοι πανέλοπεσ, καἰολόδειροι λαθιπορφυρίδεσ καὶ ἀλκυόνεσ τανυσίπτεροι.

ἐν ἄλλοισ δέ φησιν αἰεὶ μ’, ὦ φίλε θυμέ, ὁ τανύπτεροσ ὡσ ὅκα πορφυρίσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION