Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 23

καὶ ὁ παρὰ τῷ Ἀλέξιδι δὲ ἐν Μιλησίοισ μάγειροσ οὐ μακρὰν τούτου ἐστὶ λέγων τοιάδε· οὐκ ἴστε ταῖσ πλείσταισι τῶν τεχνῶν ὅτι οὐχ ἁρχιτέκτων· κύριοσ τῆσ ἡδονῆσ μόνοσ καθέστηκ’, ἀλλὰ καὶ τῶν χρωμένων συμβάλλεταί τισ, ἂν καλῶσ χρῶνται, μερίσ; β. ποῖόν τι; δεῖ γὰρ κἀμὲ τὸν ξένον μαθεῖν. α. τὸν ὀψοποιὸν σκευάσαι χρηστῶσ μόνον δεῖ τοὔψον, ὁ ἄλλο δ’ οὐδέν. ἂν μὲν οὖν τύχῃ ὁ ταῦτα μέλλων ἐσθίειν τε καὶ κρινεῖν εἰσ καιρὸν ἐλθών, ὠφέλησε τὴν τέχνην ἂν δ’ ὑστερίζῃ τῆσ τεταγμένησ ἀκμῆσ, ὥστ’ ἢ προοπτήσαντα χλιαίνειν πάλιν, ἢ μὴ προοπτήσαντα συντελεῖν ταχύ, ἀπεστέρησε τῆσ τέχνησ τὴν ἡδονήν. β. εἰσ τοὺσ σοφιστὰσ τὸν μάγειρον ἐγγράφω. α.

ἑστήκαθ’ ὑμεῖσ· κάεται δ’ ἐμοὶ τὸ πῦρ· ἤδη πυκνοὶ δ’ ᾄττουσιν Ἡφαίστου κύνεσ κούφωσ πρὸσ αἴθραν, οἷσ τό γίνεσθαί θ’ ἅμα καὶ τὴν τελευτὴν τοῦ βίου συνῆψέ τισ μόνοισ ἀνάγκησ θεσμὸσ οὐχ ὁρώμενοσ.