Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 17 10:

(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 17 10:)

τὸ δὲ δημηγορεῖν χαλεπώτερον τοῦ δικάζεσθαι, εἰκότωσ, διότι περὶ τὸ μέλλον, ἐκεῖ δὲ περὶ τὸ γεγονόσ, ὃ ἐπιστητὸν ἤδη καὶ τοῖσ μάντεσιν, ὡσ ἔφη Ἐπιμενίδησ ὁ Κρήσ ἐκεῖνοσ γὰρ περὶ τῶν ἐσομένων οὐκ ἐμαντεύετο, ἀλλὰ περὶ τῶν γεγονότων μὲν ἀδήλων δέ, καὶ ὁ νόμοσ ὑπόθεσισ ἐν τοῖσ δικανικοῖσ· ἔχοντα δὲ ἀρχὴν ῥᾷον εὑρεῖν ἀπόδειξιν. καὶ οὐκ ἔχει πολλὰσ διατριβάσ, οἱο͂ν πρὸσ ἀντίδικον ἢ περὶ αὑτοῦ, ἢ παθητικὸν ποιεῖν, ἀλλ’ ἥκιστα πάντων, ἐὰν μὴ ἐξιστῇ. δεῖ οὖν ἀποροῦντα τοῦτο ποιεῖν ὅπερ οἱ Ἀθήνησι ῥήτορεσ ποιοῦσι καὶ Ἰσοκράτησ· καὶ γὰρ συμβουλεύων κατηγορεῖ, οἱο͂ν Λακεδαιμονίων μὲν ἐν τῷ πανηγυρικῷ, Χάρητοσ δ’ ἐν τῷ συμμαχικῷ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION