헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΞιϝί4́06́

(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 6)

Καὶ τὰ μὲν ἐσ τέλοσ τῶν συμφορῶν τοῖσ προγεγραμμένοισ ἀπαντῶντα τοιάδε μάλιστα ἦν· ὅσα δὲ ἐκ παραλόγου τισὶν ἐγίγνετο ἔσ τε τὴν σωτηρίαν αὐτίκα καὶ ἐσ ἀξίωσιν ὕστερον, ἐμοί τε ἥδιον εἰπεῖν καὶ τοῖσ ἀκούουσιν ὠφελιμώτερον ἐσ μηδὲν ἀποκάμνοντασ ἐλπίζειν περιέσεσθαι. αἱ μὲν οὖν φυγαὶ τοῖσ δυναμένοισ ἦσαν ἐσ Κάσσιον ἢ Βροῦτον ἢ ἐσ Λιβύην ἐπὶ Κορνιφίκιον, καὶ τόνδε τῆσ δημοκρατίασ μεταποιούμενον· ὁ δὲ πολὺσ ἐσ Σικελίαν ᾔει, γειτονεύουσαν τῆσ Ἰταλίασ, καὶ Πομπηίου σφᾶσ προθύμωσ ὑποδεχομένου. λαμπροτάτην γὰρ δὴ σπουδὴν ἐσ τοὺσ ἀτυχοῦντασ ὁ Πομπήιοσ ἐν καιρῷ τότε ἔδειξε, κήρυκάσ τε περιπέμπων, οἳ πάντασ ἐσ αὐτὸν ἐκάλουν, καὶ τοῖσ περισῴζουσιν αὐτοὺσ ἐλευθέροισ τε καὶ θεράπουσι προλέγων διπλάσια τῶν διδομένων τοῖσ αἱροῦσι· λέμβοι τε αὐτοῦ καὶ στρογγύλα ὑπήντα τοῖσ πλέουσι, καὶ τριήρεισ τουσ αἰγιαλοὺσ ἐπέπλεον, σημεῖά τε ἀνίσχουσαι τοῖσ ἀλωμένοισ, καὶ τὸν ἐντυγχάνοντα περισῳζουσαι. αὐτόσ τε τοῖσ ἀφικνουμένοισ ἀπήντα καὶ ἐσθῆτοσ αὐτίκα καὶ κατασκευῆσ ἐμερίζετο· τοῖσ δὲ ἀξίοισ καὶ ἐσ στρατηγίασ ἢ ναυαρχίασ ἐχρῆτο. σπονδῶν τέ οἱ πρὸσ τοὺσ τρεῖσ γιγνομένων ὕστερον, οὐ συνέθετο, πρὶν καὶ τούσδε τοὺσ εἰσ αὐτὸν διαφυγόντασ ἐσ ταύτασ περιλαβεῖν. ὁ μὲν δὴ χρησιμώτατοσ οὕτωσ ἀτυχούσῃ τῇ πατρίδι ἐγίγνετο, καὶ δόξαν ἐκ τοῦδε ἀγαθήν, ἴδιον ἐπὶ τῇ πατρῴᾳ καὶ οὐχ ἥσσονα τήνδε ἐκείνησ, προσελάμβανεν· ἕτεροι δὲ ἑτέρωσ φυγόντεσ ἢ κρυπτόμενοι μέχρι τῶν σπονδῶν, οἱ μὲν ἐν χωρίοισ ἢ τάφοισ, οἱ δὲ ἐν αὐτῷ ἄστει, σὺν ἐπινοίαισ οἰκτραῖσ διεγένοντο. φιλανδρίαι τε παράδοξοι γυναικῶν ὤφθησαν καὶ παίδων ἐσ πατέρασ εὔνοιαι καὶ θεραπόντων ὑπὲρ φύσιν ἐσ δεσπότασ. καὶ τῶνδε ὅσα παραδοξότατα, ἀναγράψω. Παῦλοσ, ὁ ἀδελφὸσ Λεπίδου, τῶν λοχαγῶν αὐτὸν ὡσ ἀδελφὸν αὐτοκράτοροσ αἰδουμένων, ἐπὶ ἀδείασ ἐξέπλευσεν ἐσ Βροῦτον καὶ ἐσ Μίλητον μετὰ Βροῦτον·

ὅθεν οὐδὲ εἰρήνησ ὕστερον γενομένησ καλούμενοσ ἐπανελθεῖν ἠξίωσε. Λεύκιον δέ, τὸν Ἀντωνίου θεῖον, ἡ Ἀντωνίου μήτηρ ἀδελφὸν ὄντα εἶχεν οὐδ’ ἐπικρύπτουσα, αἰδουμένων ἐσ πολὺ καὶ τήνδε τῶν λοχαγῶν ὡσ μητέρα αὐτοκράτοροσ. βιαζομένων δ’ ὕστερον ἐξέθορεν ἐσ τὴν ἀγορὰν καὶ προκαθημένῳ τῷ Ἀντωνίῳ μετὰ τῶν συνάρχων ἔφη· "ἐμαυτήν, ὦ αὐτοκράτορ, μηνύω σοι Λεύκιον ὑποδεδέχθαι τε καὶ ἔχειν ἔτι καὶ ἕξειν, ἑώσ ἂν ἡμᾶσ ὁμοῦ κατακάνῃσ· τὰ γὰρ ὅμοια καὶ τοῖσ ὑποδεδεγμένοισ ἐπικεκήρυκται. " ὁ δὲ αὐτὴν ἐπιμεμψάμενοσ ὡσ ἀδελφὴν μὲν ἀγαθήν, μητέρα δὲ οὐκ εὐγνώμονα οὑ̓ γὰρ νῦν χρῆναι περισῴζειν Λεύκιον, ἀλλὰ κωλύειν. ὅτε σου τὸν υἱὸν εἶναι πολέμιον ἐψηφίζετὀ, παρεσκεύασεν ὅμωσ Πλάγκον ὑπατεύοντα κάθοδον τῷ Λευκίῳ ψηφίσασθαι. Μεσσάλασ δὲ ἐπιφανὴσ καὶ νέοσ ἐσ Βροῦτον ἔφυγε, καὶ αὐτοῦ δείσαντεσ οἱ τρεῖσ τὸ φρόνημα προύγραψαν οὕτωσ·

"ἐπεὶ Μεσσάλαν ἀπέφηναν ἡμῖν οἱ προσήκοντεσ αὐτῷ μηδὲ ἐπιδημεῖν, ὅτε Γάιοσ Καῖσαρ ἀνῃρεῖτο, ἐξῃρήσθω τῶν προγραφέντων ὁ Μεσσάλασ. " ὁ δὲ τὴν μὲν συγγνώμην οὐκ ἐδέξατο, Βρούτου δὲ καὶ Κασσίου περὶ Θρᾴκην πεσόντων καὶ τοῦ στρατοῦ πολλοῦ τε ἔτι ὄντοσ καὶ ναῦσ καὶ χρήματα καὶ ἐλπίδασ ἔχοντοσ οὐκ ἀσθενεῖσ, ἄρχειν σφῶν τὸν Μεσσάλαν αἱρουμένων οὐκ ἀνασχόμενοσ, ἔπεισεν αὐτοὺσ ἐνδόντασ ἐπιβαρούσῃ τῇ τύχῃ μεταστρατεύσασθαι τοῖσ ἀμφὶ τὸν Ἀντώνιον. οἰκειότεροσ δὲ ὢν Ἀντωνίῳ συνῆν, μέχρι κρατούσησ Ἀντωνίου Κλεοπάτρασ ἐπιμεμψάμενοσ ἐσ Καίσαρα μετῆλθεν. ὁ δὲ αὐτὸν ὕπατόν τε ἀπέφηνεν ἀντὶ αὐτοῦ Ἀντωνίου, ἀποχειροτονηθέντοσ, ὅτε αὖθισ ἐψηφίζετο εἶναι πολέμιοσ, καὶ περὶ Ἄκτιον ναυαρχήσαντα κατὰ τοῦ Ἀντωνίου στρατηγὸν ἔπεμψεν ἐπὶ Κελτοὺσ ἀφισταμένουσ καὶ νικήσαντι ἔδωκε θριαμβεῦσαι. Βύβλοσ δὲ ἐσπείσατο ἅμα τῷ Μεσσάλᾳ καὶ ἐναυάρχησεν Ἀντωνίῳ διαλλαγάσ τε πολλάκισ Ἀντωνίῳ καὶ Καίσαρι ἐσ ἀλλήλουσ ἐπόρθμευσε καὶ στρατηγὸσ ἀπεδείχθη Συρίασ ὑπὸ Ἀντωνίου καὶ στρατηγῶν ἔτι αὐτῆσ ἀπέθανεν. Ἀκίλιοσ δὲ ἔφευγε μὲν τῆσ πόλεωσ λαθών, οἰκέτου δ’ αὐτὸν ἐμφήναντοσ ὁπλίταισ, τοὺσ ὁπλίτασ ἔπεισεν ἐλπίδι χρημάτων πλεόνων πέμψαι τινὰσ ἀπὸ σφῶν πρὸσ τὴν γυναῖκα μετὰ συμβόλων ὧν αὐτὸσ ἐδίδου.

ἡ δὲ τοῖσ ἐλθοῦσιν τὸν κόσμον αὑτῆσ ἅπαντα προθεῖσα ἔφη διδόναι μὲν ὡσ ἀντιδώσουσιν, ἃ ὑπέσχοντο, οὐκ εἰδέναι δέ, εἰ ἀντιδώσουσιν. οὐ μὴν ἐψεύσθη τῆσ φιλανδρίασ· οἱ γὰρ ὁπλῖται καὶ ναῦν ἐμίσθωσαν τῷ Ἀκιλίῳ καὶ προύπεμψαν ἐσ Σικελίαν. Λέντλοσ δέ, ἀξιούσησ αὐτῷ συμφεύγειν τῆσ γυναικὸσ καὶ ἐσ τοῦτο αὐτὸν ἐπιτηρούσησ, οὐκ ἐθέλων αὐτὴν συγκινδυνεύειν ἑαυτῷ, λαθὼν ἔφυγεν ἐσ Σικελίαν, στρατηγὸσ δὲ ἀποδειχθεὶσ ὑπὸ Πομπηίου ἐσήμηνεν, ὅτι σῴζοιτο καὶ στρατηγοίη. ἡ δ’, ὅποι γῆσ ἐστιν ὁ ἀνήρ, ἐπιγνοῦσα τὴν μητέρα φυλάσσουσαν ἐξέφυγε καὶ ἥδε σὺν θεράπουσι δύο· μεθ’ ὧν ὥδευεν ἐπιμόχθωσ καὶ εὐτελῶσ οἱᾶ θεράπαινα, μέχρι διέπλευσεν ἐσ Μεσσήνην ἀπὸ Ῥηγίου περὶ ἑσπέραν. καὶ οὐ δυσχερῶσ τὴν στρατηγίδα σκηνὴν μαθοῦσα, εὑρ͂ε τὸν Λέντλον οὐχ οἱᾶ στρατηγόν, ἀλλ’ ἐν χαμευνίῳ καὶ κόμῃ καὶ διαίτῃ πονηρᾷ πόθῳ τῆσ γυναικόσ. Ἀπουληίῳ δὲ ἠπείλησεν ἡ γυνὴ καταμηνύσειν αὐτόν, εἰ μόνοσ φεύγοι·

καὶ ὁ μὲν ἄκων αὐτὴν ἐπήγετο, συνήνεγκε δὲ ἐσ τὴν φυγὴν αὐτῷ τὸ ἀνύποπτον, ἅμα γυναικὶ καὶ θεράπουσι καὶ θεραπαίναισ ὁδεύοντι φανερῶσ. Ἄντιον δὲ ἡ γυνὴ στρωματοδέσμῳ κατείλησε καὶ ἐπέθηκε τοῖσ μισθοῦ φέρουσι καὶ διήνεγκεν ἀπὸ τῆσ οἰκίασ ἐπὶ θάλασσαν, ὅθεν ἔφυγεν ἐσ Σικελίαν. Ῥηγῖνον δὲ ἡ γυνὴ νυκτὸσ ἐσ ὑπόνομον λυμάτων καθῆκεν, ἐσ ὃν ἡμέρασ οὐχ ὑποστάντων ἐμβῆναι τῶν ὁπλιτῶν διὰ δυσοδμίαν, νυκτὸσ ἄλλησ εἰσ ἀνθρακέα ἐσκεύασε καὶ ὄνον ἄνθρακασ φέροντα ἐλαύνειν ἔδωκεν· αὐτὴ δὲ ἐκ βραχέοσ διαστήματοσ ἡγεῖτο φορείῳ φερομένη. τῶν δὲ ἀμφὶ τὰσ πύλασ ὁπλιτῶν τινοσ τὸ φορεῖον ὑπονοήσαντόσ τε καὶ ἐρευνωμένου, δείσασ ὁ Ῥηγῖνοσ ἐπέδραμε καὶ ὡσ ὁδῷ χρώμενοσ ἠξίου τὸν ὁπλίτην φείδεσθαι γυναικῶν. ὁ δὲ αὐτὸν ὡσ ἀνθρακέα μετ’ ὀργῆσ ἀμειβόμενοσ ἐγνώρισεν ἑ̓στράτευτο γὰρ ὑπ’ αὐτῷ ποτε ἐν Συρίᾀ καὶ "ἄπιθι χαίρων," εἶπεν, "αὐτοκράτορ· τοῦτο γάρ μοι προσήκει καὶ νῦν καλεῖν σε. " Κοπώνιον δὲ τὸ γύναιον ᾔτησε παρὰ Ἀντωνίου, σώφρων μὲν οὖσα τέωσ, ἀτυχήματι δὲ τὸ ἀτύχημα ἰωμένη. Γέταν δὲ ὁ υἱὸσ ἐν εὐρυχώρῳ τῆσ οἰκίασ ἔδοξε καίειν ὡσ ἀπαγξάμενον καὶ λαθὼν ἐν ἀγρῷ νεωνήτῳ κατέλιπεν, ἔνθα ὁ πρεσβύτησ μεταμορφῶν ἑαυτὸν ἐπεδήσατο διφθέραν ἐσ τὸν ἕτερον ὀφθαλμόν.

καὶ τῶν σπονδῶν γενομένων ἔλυσε τὴν διφθέραν, καὶ ὁ ὀφθαλμὸσ ὑπὸ τῆσ ἀργίασ δεδαπάνητο. Ὄππιον δὲ ὁ υἱόσ, ὑπὸ γήρωσ ἀσθενεστάτου μένειν ἐθέλοντα, ἔφερεν ἐπὶ τοῦ σώματοσ, ἑώσ ἐξήγαγέ τε διὰ τῶν πυλῶν καὶ τὸ λοιπὸν μέχρι Σικελίασ ἄγων ἢ φέρων ἐκόμισεν, οὐδενὸσ ἄρα τὸ σχῆμα ὑπονοήσαντοσ ἢ ἐνυβρίσαντοσ, οἱο͂́ν που καὶ τὸν Αἰνείαν γράφουσιν αἰδέσιμον τοῖσ πολεμίοισ γενέσθαι φέροντα τὸν πατέρα. καὶ τὸν νεανίαν ὁ δῆμοσ ἐπαινῶν ὕστερον ἀπέφηνεν ἀγορανόμον· δεδημευμένησ δ’ αὐτῷ τῆσ οὐσίασ οὐκ ἔχοντι τῆσ ἀρχῆσ τὸ δαπάνημα οἵ τε χειροτέχναι τὰ ἐσ τὴν ἀρχὴν ἀμισθὶ συνειργάσαντο, καὶ τῶν θεωμένων ἕκαστοσ ἐπὶ τὴν ὀρχήστραν ὅσον ἐβούλετο νόμισμα ἐρρίπτει, ἑώσ τὸν ἄνδρα κατεπλούτισαν. Ἀρριανοῦ δὲ καὶ ἐν τῇ στήλῃ κεκόλαπτο ἐκ διαθηκῶν· "τὸν ἐνθάδε κείμενον υἱὸσ οὐ προγραφεὶσ προγραφέντα ἔκρυψέ τε καὶ συνέφυγε καὶ περιέσωσε. Μετέλλω δὲ ἤστην υἱόσ τε καὶ πατήρ·

καὶ αὐτοῖν ὁ μὲν πατὴρ στρατηγῶν Ἀντωνίῳ περὶ Ἄκτιον αἰχμάλωτοσ ἑάλω καὶ ἠγνοεῖτο, ὁ δὲ υἱὸσ τῷ Καίσαρι συνεστρατεύετο καὶ ἐστρατηγήκει καὶ ὅδε περὶ τὸ Ἄκτιον. ἐν δὲ Σάμῳ διακρίνοντι τῷ Καίσαρι τοὺσ αἰχμαλώτουσ ὁ μὲν παῖσ συνήδρευεν, ὁ δὲ πρεσβύτησ ἤγετο κόμησ τε ἔμπλεωσ καὶ δύησ καὶ ῥύπου καὶ τῆσ ἐκ τῶνδε μεταμορφώσεωσ. ὡσ δὲ ἐν τῇ τάξει τῶν αἰχμαλώτων ὑπὸ τοῦ κήρυκοσ ἀνεκλήθη, ἀνέθορεν ὁ υἱὸσ ἐκ τοῦ συνεδρίου καὶ μόλισ ἐπιγνοὺσ τὸν πατέρα ἠσπάζετο σὺν οἰμωγῇ· ἐπισχὼν δέ ποτε τοῦ θρήνου πρὸσ τὸν Καίσαρα ἔφη· "οὗτοσ μέν σοι πολέμιοσ γέγονεν, ὦ Καῖσαρ, ἐγὼ δὲ σύμμαχοσ· καὶ χρὴ τοῦτον μέν σοι δοῦναι δίκην, ἐμὲ δὲ γέρασ εὑρέσθαι. αἰτῶ δή σε τὸν πατέρα σῴζειν δι’ ἐμὲ ἢ δι’ ἐκεῖνον ἐμὲ συγκατακανεῖν. " οἴκτου δὲ ἐξ ἁπάντων γενομένου μεθῆκε σῴζεσθαι τὸν Μέτελλον ὁ Καῖσαρ, καίτοι πολεμιώτατον αὐτῷ γενόμενον καὶ δωρεῶν πολλῶν, εἰ μεταθοῖτο πρὸσ αὐτὸν ἀπ’ Ἀντωνίου, πολλάκισ ὑπεριδόντα. Μᾶρκον δὲ οἱ θεράποντεσ σὺν εὐνοίᾳ καὶ τύχῃ πάντα τὸν τῆσ προγραφῆσ χρόνον διεφύλαξαν ἔνδον ἐπὶ τῆσ οἰκίασ, μέχρι τῆσ ἀδείασ δοθείσησ ὁ Μᾶρκοσ ἐξῄει τῆσ οἰκίασ ὡσ ἀπὸ φυγῆσ.

Ἵρτιοσ δὲ σὺν τοῖσ οἰκέταισ ἐκφυγὼν τῆσ πόλεωσ διώδευε τὴν Ἰταλίαν, ἐκλύων τε δεσμώτασ καὶ συνάγων τοὺσ ἀποδιδράσκοντασ καὶ πολίχνια δῃῶν, ὀλίγα πρῶτον, εἶτα καὶ μείζω, μέχρι χειρὸσ ἱκανῆσ ἐκράτησε καὶ τὸ Βρεττίων ἔθνοσ ἐχειρώσατο καί, στρατοῦ πεμφθέντοσ ἐπ’ αὐτόν, ἐσ Πομπήιον μεθ’ ὅσων εἶχε διέπλευσε. Ῥεστίωνι δὲ οἰομένῳ μόνῳ φεύγειν οἰκέτησ εἵπετο λανθάνων, ἀνάθρεπτοσ μὲν αὐτοῦ Ῥεστίωνοσ καὶ πολλὰ πρότερον εὖ παθών, διὰ δὲ μοχθηρίαν ὕστερον ἐστιγμένοσ. ἀναπαυομένῳ δὲ ἐν ἕλει τῷ Ῥεστίωνι ἐπιστὰσ ὁ θεράπων ἐξέπληξε μὲν αὐτίκα ὀφθείσ, δεδοικότι δὲ ἔφη οὐ τῶν παρόντων στιγμάτων αἰσθάνεσθαι μᾶλλον ἢ μνημονεύειν τῶν πρότερον εὐεργετημάτων. καὶ αὐτὸν εἴσ τι σπήλαιον ἀναπαύσασ εἰργάζετο καὶ τροφὰσ αὐτῷ συνέλεγεν, ὡσ ἐδύνατο. ὑπονοίασ δέ τινοσ ἀμφὶ τὸ σπήλαιον τοῖσ ἐγγὺσ ὁπλίταισ περὶ τοῦ Ῥεστίωνοσ γενομένησ καὶ χωρούντων ἐπ’ αὐτόν, ὁ οἰκέτησ εἵπετο συνεὶσ καί τινα πρεσβύτην προοδεύοντα προδραμὼν ἀπέκτεινε καὶ τὴν κεφαλὴν ἀπέτεμεν. ἐκπλαγέντων δὲ τῶν ὁπλιτῶν καὶ ὡσ ἀνδροφόνον ὁδοιπόρου περισχόντων, "Ῥεστίωνα," ἔφη, "ἔκτεινα, τὸν ἐμαυτοῦ δεσπότην, τάδε μοι τὰ στίγματα ἐγχαράξαντα. " οἱ μὲν δὴ τὴν κεφαλὴν αὐτὸν ἀφελόμενοι διὰ τὸ γέρασ, ἠπείγοντο μάτην ἐσ τὸ ἄστυ, ὁ δὲ τὸν δεσπότην ἀναστήσασ διέπλευσεν ἐσ Σικελίαν. Ἄππιον δὲ ἀναπαυόμενον ἐν ἐπαύλει, τῶν ὁπλιτῶν ἐπιθεόντων, οἰκέτησ τὴν ἑαυτοῦ ἐσθῆτα ἐνέδυσε, καὶ αὐτὸσ εἰσ τὴν εὐνὴν οἱᾶ δεσπότησ ἀνακλιθεὶσ ἑκὼν ἀπέθανεν ἀντὶ τοῦ δεσπότου, παρεστῶτοσ ὡσ οἰκέτου.

ἐκεῖ δὲ αὐτὸν ὁ Λουκρήτιοσ περιμείνασ τε καὶ τῆσ ἑαυτοῦ μερισάμενοσ ἐσθῆτοσ, ἧκε πρὸσ τὴν γυναῖκα καὶ ὑπ’ αὐτῆσ ἐκρύπτετο ἐπὶ διπλῆσ ὀροφῆσ μεταξύ, μέχρι τινὲσ αὐτὸν ἐρρύσαντο παρὰ τῶν προγραψάντων καὶ ὕστερον ἐπὶ εἰρήνησ ὑπάτευσεν. Μενηνίου δὲ τὴν οἰκίαν καταλαβόντων ὁπλιτῶν, θεράπων ἐσ τὸ τοῦ δεσπότου φορεῖον ἐνέβη καὶ ὑπὸ τῶν ὁμοδούλων συνεργούντων ἐξεφέρετο, ἑώσ ὅδε μὲν ὡσ Μενήνιοσ ἑκὼν ἀνῄρητο, Μενήνιοσ δὲ ἐσ Σικελίαν διέφυγεν. Οὐίνιον δὲ ἀπελεύθεροσ αὐτοῦ Οὐινίου, Φιλήμων, οἰκίαν κεκτημένοσ λαμπράν, ἐν τῷ μεσαιτάτῳ τῆσ οἰκίασ ἔκρυψεν ἐν λάρνακι, ἃσ ἀπὸ σιδήρου ἐσ χρημάτων ἢ βιβλίων ἔχουσι φυλακήν· καὶ νυκτὸσ ἔτρεφε μέχρι τῶν σπονδῶν. ἕτεροσ δὲ ἀπελεύθεροσ, τάφον δεσπότου φυλάσσων, τὸν δεσπόσυνον προγραφέντα ἐφύλασσεν ἐν τῷ τάφῳ μετὰ τοῦ πατρόσ. Λουκρήτιοσ ἀλώμενοσ σὺν δυσὶ θεράπουσιν ἀγαθοῖσ ὑπὸ ἀπορίασ τῶν τροφῶν ᾔει πρὸσ τὴν γυναῖκα, φορείῳ φερόμενοσ ὑπὸ τῶν οἰκετῶν οἱᾶ́ τισ ἄρρωστοσ, ἐσ τὴν πόλιν. ἑνὸσ δὲ τῶν φερόντων τὸ σκέλοσ συντρίβεντοσ τῷ ἑτέρῳ τὴν χεῖρα ἐπιθεὶσ ᾔει. παρὰ δὲ ταῖσ πύλαισ γενόμενοσ, ἔνθα αὐτοῦ καὶ ὁ πατὴρ ὑπὸ Σύλλα προγραφεὶσ ἑαλώκει, εἶδε λόχον ὁπλιτῶν ἐκτρέχοντα καὶ πρὸσ τὸ συγκύρημα τοῦ τόπου καταπλαγεὶσ συνεκρύφθη μετὰ τοῦ θεράποντοσ ἐν τάφῳ. τυμβωρύχων δὲ τοὺσ τάφουσ ἐρευνωμένων, ὁ θεράπων ἑαυτὸν τοῖσ τυμβωρύχοισ παρέσχε περιδύειν, μέχρι Λουκρήτιον ἐπὶ τὰσ πύλασ διαφυγεῖν. Σέργιοσ δὲ ἐκρύφθη παρ’ αὐτῷ Ἀντωνίῳ, μέχρι Πλάγκον ὑπατεύοντα ὁ Ἀντώνιοσ ἔπεισε κάθοδον αὐτῷ ψηφίσασθαι.

καὶ ἐπὶ τῷδε ὁ Σέργιοσ ὕστερον, ἐν τῇ Καίσαροσ καὶ Ἀντωνίου στάσει, τῆσ βουλῆσ ψηφιζομένησ εἶναι πολέμιον τὸν Ἀντώνιον, μόνοσ τὴν ἀπολύουσαν ἔφερε φανερῶσ. Καὶ οἵδε μὲν οὕτωσ ἐσῴζοντο, Πομπώνιοσ δὲ εἰσ στρατηγοῦ σχῆμα κοσμήσασ ἑαυτὸν καὶ τοὺσ θεράποντασ ἐσ ὑπηρέτασ σκευάσασ τὴν πόλιν ὡσ στρατηγὸσ ὑπὸ ῥαβδούχοισ διῆλθεν, ἐπιθλιβόντων αὐτὸν τῶν ὑπηρετῶν, ἵνα μὴ γνωσθείη πρὸσ ἑτέρου, καὶ παρὰ ταῖσ πύλαισ ὀχημάτων τε δημοσίων ἐπέβη καὶ τὴν Ἰταλίαν διώδευεν, ἀποδεχομένων αὐτὸν καὶ παραπεμπόντων ἁπάντων οἱᾶ στρατηγὸν ὑπὸ τῶν τριῶν ἀνδρῶν ἐπὶ σπονδὰσ ἐσ Πομπήιον ἀπεσταλμένον, μέχρι καὶ δημοσίᾳ τριήρει διέπλευσε πρὸσ ἐκεῖνον. Ἀπουλήιοσ δὲ καὶ Ἀρρούντιοσ ὑποκριθέντεσ εἶναι λοχαγοὶ καὶ τοὺσ θεράποντασ ἐσ στρατιώτασ σκευάσαντεσ, τὰσ μὲν πύλασ διέδραμον ὡσ λοχαγοὶ διώκοντεσ ἑτέρουσ, τὴν δὲ λοιπὴν ὁδὸν διελόμενοι τοὺσ δεσμώτασ ἐξέλυον καὶ τοὺσ ἀποδράντασ συνέλεγον, μέχρι χειρὸσ ἱκανῆσ ἑκατέρῳ γενομένησ σημεῖά τε ἦν ἤδη καὶ ὅπλα καὶ ὄψισ στρατοῦ.

χωρῶν δὲ ἑκάτεροσ αὐτῶν ἐπὶ θάλασσαν, ἀμφί τινι λόφῳ σταθμεύουσι, μεγάλῳ δέει καθορῶντεσ ἀλλήλουσ. ἅμα δὲ ἑῴ περινεύοντεσ ἐκ τοῦ λόφου ἔδοξαν ἀλλήλουσ ἑκάτεροσ στρατὸν ἐπὶ σφᾶσ ἐπιπεμφθέντα εἶναι καὶ συμπλακέντεσ ἐμάχοντο, μέχρι ποτὲ ἔγνωσαν καὶ τὰ ὅπλα ἀπερρίπτουν καὶ ὠλοφύροντο καὶ τὴν τύχην ὡσ ἐπιβαροῦσάν σφισιν ἐσ ἅπαντα ἐπεμέμφοντο. διαπλεύσαντεσ δὲ ὁ μὲν ἐσ Βροῦτον, ὁ δ’ ἐσ Πομπήιον, ὁ μὲν τῷ Πομπηίῳ συγκατῆλθεν, ὁ δὲ ἐστρατήγησε τῷ Βρούτῳ Βιθυνίασ καὶ Βρούτου πεσόντοσ Ἀντωνίῳ παραδοὺσ Βιθυνίαν κατήχθη. Οὐεντίδιον δὲ ἀπελεύθεροσ εὐθὺσ μὲν προγραφέντα κατέδησεν ὡσ παραδώσων τοῖσ σφαγεῦσι, νυκτὸσ δὲ τοὺσ θεράποντασ ἔπεισε καὶ ἐσκεύασεν ὡσ ὁπλίτασ καὶ τὸν δεσπότην ὡσ λοχαγὸν ἐξήγαγε· τήν τε ἄλλην Ἰταλίαν μέχρι Σικελίασ διώδευσαν καὶ συγκατέλυσαν πολλάκισ ἑτέροισ λοχαγοῖσ ζητοῦσιν Οὐεντίδιον. Ἕτερον ἐν τάφῳ κρύπτων ἀπελεύθεροσ, οὐ φέροντα φαντασίαν τάφου, μετήγαγεν ἐσ φαῦλον οἴκημα μισθωτόν.

στρατιώτου δ’ αὐτῷ παρακατοικισθέντοσ, οὐδὲ τοῦτον φέρων τὸν φόβον ἐσ θαυμαστὴν τόλμαν ἐκ δειλίασ μετέβαλε καὶ κειράμενοσ ἡγεῖτο ἐν αὐτῇ Ῥώμῃ διδασκαλείου μέχρι τῶν σπονδῶν. Οὐολούσιοσ δὲ ἀγορανομῶν προεγράφη καὶ φίλον ὀργιαστὴν τῆσ Ἴσιδοσ ἔχων ᾔτησε τὴν στολὴν καὶ τὰσ ὀθόνασ ἐνέδυ τὰσ ποδήρεισ καὶ τὴν τοῦ κυνὸσ κεφαλὴν ἐπέθετο καὶ διῆλθεν οὕτωσ ὀργιάζων αὐτῷ σχήματι ἐσ Πομπήιον. Σίττιον δὲ Καληνοί, πολίτην σφῶν ὄντα καὶ πολλὰ ἐσ αὐτοὺσ ἐκ περιουσίασ δαψιλοῦσ ἀναλώσαντα, ἐφύλασσον, σιδηροφοροῦντέσ τε ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ τοῖσ οἰκέταισ ἀπειλοῦντεσ καὶ τοὺσ στρατιώτασ ἀπερύκοντεσ ἀπὸ τῶν τειχῶν, μέχρι μαραινομένου τοῦ κακοῦ καὶ ἐσ τοὺσ τρεῖσ ἐπρέσβευσαν ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ ἔτυχον Σίττιον τῆσ ἄλλησ Ἰταλίασ εἰργόμενον ἐν τῇ πατρίδι μένειν. Σίττιοσ μὲν δὴ πρῶτοσ ἢ μόνοσ ἀνδρῶν ὅδε τῆσ ξένησ ἐφυγαδεύετο ἐν τῇ πατρίδι, Οὐάρρων δὲ ἦν φιλόσοφόσ τε καὶ ἱστορίασ συγγραφεύσ, ἐστρατευμένοσ τε καλῶσ καὶ ἐστρατηγηκώσ, καὶ ἴσωσ διὰ ταῦτα ὡσ ἐχθρὸσ μοναρχίασ προυγράφη. φιλοτιμουμένων δὲ αὐτὸν ὑποδέξασθαι τῶν γνωρίμων καὶ διεριζόντων ἐσ ἀλλήλουσ, Καληνὸσ ἐξενίκησε καὶ εἶχεν ἐν ἐπαύλει, ἔνθα Ἀντώνιοσ, ὅτε διοδεύοι, κατήγετο· καὶ τὸν Οὐάρρωνα οὐδεὶσ ἔνδον ὄντα ἐνέφηνε θεράπων, οὔτε αὐτοῦ Οὐάρρωνοσ οὔτε Καληνοῦ. Οὐεργίνιοσ δέ, ἀνὴρ ἡδὺσ εἰπεῖν, τοὺσ οἰκέτασ ἐδίδασκεν, ὅτι κτείναντεσ μὲν αὑτὸν δι’ ὀλίγα χρήματα οὐκ ἀσφαλῆ μύσουσ τε πίμπλανται καὶ φόβων ἐσ ὕστερον μεγάλων, περισώσαντεσ δὲ δόξησ τε εὐσεβοῦσ καὶ ἐλπίδων ἀγαθῶν καὶ χρημάτων ὕστερον πολὺ πλεόνων τε καὶ ἀσφαλεστέρων.

ὁ δέ, οἱο͂́ν τι καὶ Θεμιστοκλῆσ φεύγων ἐποίησεν, ἀντηπείλει μηνύσειν, ὅτι αὑτὸν ἐπὶ χρήμασιν ἄγοι, μέχρι δείσασ ὁ ναύκληροσ διέσωσεν ἐσ Πομπήιον. οἱ μὲν δὴ συνέφευγον ὡσ ὁμοδούλῳ καὶ γνωρισθέντοσ αὐτοῦ παρὰ τὴν ὁδὸν πρὸσ τοὺσ ὁπλίτασ ἀπεμάχοντο· ὁ δὲ ληφθεὶσ ὑπὸ τῶν ὁπλιτῶν ἐδίδασκε κἀκείνουσ, ὅτι κατὰ μὲν ἔχθραν αὑτὸν οὐκ ἀνελοῦσιν, ἀλλὰ χρημάτων οὕνεκα μόνων, χρήματα δὲ αὐτοῖσ εἰή δικαιότερα καὶ πλέονα λαβεῖν ἐπὶ θάλασσαν ἐλθοῦσιν, "ἔνθα μοι τὸ γύναιον," ἔφη, "ναῦν φέρουσα χρημάτων συνετάξατο. " καὶ αὐτῷ καὶ οἵδε πεισθέντεσ κατῄεσαν ἐπὶ τὴν θάλασσαν· ἡ γυνὴ δὲ ἀφῖκτο μὲν ἐπὶ τὴν ἠιόνα κατὰ τὸ συγκείμενον, βραδύνοντοσ δὲ τοῦ Οὐεργινίου, νομίσασα αὐτὸν ἐσ Πομπήιον προπεπλευκέναι ἀνήγετο, θεράποντα ὅμωσ ἐπὶ τῆσ ἠιόνοσ ἐξαγγέλλειν ὑπολιποῦσα. καὶ ὁ θεράπων τὸν Οὐεργίνιον ἰδὼν ἀνέθορέ τε ὡσ ἐσ δεσπότην καὶ τὴν ναῦν ἐδείκνυεν ὡσ ὁρωμένην καὶ τὴν γυναῖκα ἔφραζε καὶ τὰ χρήματα καὶ αὐτὸσ ἐφ’ ὅτῳ κατελείφθη. οἱ δὲ ἐπίστευον ἅπασιν ἤδη, καὶ τὸν Οὐεργίνιον ἀξιοῦντα σφᾶσ περιμένειν, ἔστε μετακληθείη τὸ γύναιον, ἢ συνελθεῖν οἱ πρὸσ αὐτὴν ἐπὶ τὰ χρήματα, ἐσβάντεσ ἐσ σκάφοσ παρέπεμπον ἐσ Σικελίαν, ἐρέσσοντεσ φιλοπόνωσ· ἐκεῖ δὲ ἔτυχόν τε τῶν ἐπαγγελιῶν καὶ οὐκ ἀπέστησαν ἔτι θεραπεύοντεσ αὐτὸν μέχρι τῶν σπονδῶν. Ῥέβιλον δὲ ναύκληροσ ἐσ τὴν ναῦν ὑποδεξάμενοσ ὡσ διοίσων ἐσ Σικελίαν ᾔτει χρήματα, μηνύσειν ἀπειλῶν, εἰ μὴ λάβοι. Μᾶρκοσ δὲ Βρούτῳ στρατηγῶν προεγέγραπτο μὲν καὶ ὅδε διὰ τόδε, ἡττωμένου δὲ τοῦ Βρούτου συλλαμβανόμενοσ ὑπεκρίνατο εἶναι θεράπων, καὶ αὐτὸν ὠνήσατο Βαρβούλασ.

δεξιὸν δὲ ὁρῶν ἐπέστησε τοῖσ ὁμοδούλοισ καὶ χρήματα διοικεῖν ἔδωκεν· δεινὸν δὲ ἐν ἅπασι καὶ συνετὸν ὄντα ὑπὲρ θεράποντοσ φύσιν ὑπενόει καὶ ἐπήλπιζεν, εἰ τῶν προγεγραμμένων τισ εἰή, περισώσειν ὁμολογήσαντα. ἀπομαχόμενον δὲ ἰσχυρῶσ καὶ γένοσ ἀναπλάσσοντα καὶ ὄνομα καὶ προτέρουσ δεσπότασ ἐσ Ῥώμην ἐπήγετο, ἐλπίσασ ὀκνήσειν ἐσ Ῥώμην ἀφικέσθαι προγεγραμμένον. ὁ δὲ εἵπετο καὶ ὥσ. περὶ δὲ τὰσ πύλασ τῶν ὑπαντώντων τισ φίλων Βαρβούλα, θεασάμενοσ τὸν Μᾶρκον ὡσ οἰκέτην αὐτῷ παρεστῶτα, κρύφα ἐμήνυσε τῷ Βαρβούλᾳ. ὁ δὲ ἐδεήθη Καίσαροσ δι’ Ἀγρίππα, καὶ ἀφείθη τῆσ προγραφῆσ ὁ Μᾶρκοσ, καὶ φίλοσ ἐγίγνετο Καίσαρι καὶ μετ’ οὐ πολὺ καὶ στρατηγὸσ ἦν ἐπὶ Ἀντωνίῳ περὶ Ἄκτιον. ἐστρατήγει δὲ καὶ Ἀντωνίῳ Βαρβούλασ, καὶ ἡ τύχη περιῆλθεν ἐσ τὸ ὅμοιον ἀμφοτέροισ· Βαρβούλασ τε γὰρ ἡττηθέντοσ Ἀντωνίου λαμβανόμενοσ ὑπεκρίνατο οἰκέτησ εἶναι, καὶ ὁ Μᾶρκοσ αὐτὸν ὡσ ἀγνοῶν ὠνήσατο, ἐκθέμενοσ δὲ ἅπαντα τῷ Καίσαρι ᾔτησέ τε καὶ ἔτυχε τοῖσ ὁμοίοισ τὸν Βαρβούλαν ἀμείψασθαι. Τοῖσδε μὲν οὖν ἡ συντυχία τῶν ὁμοίων καὶ ἐσ τὸ ἔπειτα παρέμεινεν· ἦρξαν γὰρ τὴν ἐπώνυμον ἀρχὴν ἐν ἄστει οἱ δύο ὁμοῦ. Βαλβίνῳ δέ, ἐκφυγόντι καὶ κατελθόντι σὺν Πομπηίῳ καὶ ὑπατεύοντι οὐ πολὺ ὕστερον, Λέπιδοσ ἰδιώτησ ὑπὸ Καίσαροσ ἐκ δυνάστου γενόμενοσ ὑπὸ τοιᾶσδε ἀνάγκησ παρέστη.

Μαικήνασ ἐδίωκε τὸν Λεπίδου παῖδα βουλεύσεωσ ἐπὶ Καίσαρι, ἐδίωκε δὲ καὶ τὴν μητέρα τῷ παιδὶ συνεγνωκέναι· Λεπίδου γὰρ αὐτοῦ ἄρα ὡσ ἀσθενοῦσ ὑπερεώρα. τὸν μὲν δὴ παῖδα ὁ Μαικήνασ ἐσ Ἄκτιον ἔπεμπε τῷ Καίσαρι, τὴν δὲ μητέρα, ἵνα μὴ ἄγοιτο οὖσα γυνή, ἐγγύην ᾔτει παρὰ τῷ ὑπάτῳ πρὸσ Καίσαρα ἀφίξεσθαι. οὐδενὸσ δὲ τὴν ἐγγύην ὑφισταμένου, ὁ Λέπιδοσ ἀμφὶ τὰσ Βαλβίνου θύρασ ἐτρίβετο πολλάκισ καὶ δικάζοντι παρίστατο καὶ διωθουμένων αὐτὸν ἐσ πολὺ τῶν ὑπηρετῶν μόλισ εἶπεν· "ἐμοὶ μὲν καὶ οἱ κατήγοροι μαρτυροῦσιν ἐπιείκειαν, οὐδὲ γυναικί με ἢ παιδὶ συγγνῶναι λέγοντεσ· σὲ δὲ οὐκ ἐγὼ μὲν προέγραψα, κάτω δέ εἰμι τῶν προγραφέντων. ἀλλ’ ἐσ τὴν ἀνθρώπειον τύχην ἀφορῶν καὶ ἐσ ἐμὲ σοὶ παρεστῶτα, χάρισαί μοι τὴν γυναῖκα ἀπαντήσειν ἐσ Καίσαρα ἐγγυωμένῳ ἢ μετ’ ἐκείνησ ἀπελθεῖν δεομένῳ. " ταῦτα ἔτι τοῦ Λεπίδου λέγοντοσ, οὐκ ἐνεγκὼν τὴν μεταβολὴν ὁ Βαλβῖνοσ ἀπέλυσε τῆσ ἐγγύησ τὴν γυναῖκα. Κικέρων δὲ ὁ Κικέρωνοσ προαπέσταλτο μὲν ὑπὸ τοῦ πατρὸσ ἐσ τὴν Ἑλλάδα, τοιάδε ἔσεσθαι προσδοκῶντοσ·

ἀπὸ δὲ τῆσ Ἑλλάδοσ ἐσ Βροῦτον καὶ μετὰ Βροῦτον ἀποθανόντα ἐσ Πομπήιον ἐλθὼν τιμῆσ παρ’ ἑκατέρῳ καὶ στρατηγίασ ἠξιοῦτο. ἐπὶ δὲ ἐκείνοισ αὐτὸν ὁ Καῖσαρ ἐσ ἀπολογίαν τῆσ Κικέρωνοσ ἐκδόσεωσ ἱερέα τε εὐθὺσ ἀπέφηνε καὶ ὕπατον οὐ πολὺ ὕστερον καὶ Συρίασ στρατηγόν· καὶ τὴν Ἀντωνίου περὶ Ἄκτιον συμφορὰν ἐπισταλεῖσαν ὑπὸ τοῦ Καίσαροσ ὁ Κικέρων ὅδε ὑπατεύων ἀνέγνω τε τῷ δήμῳ καὶ προύθηκεν ἐπὶ τοῦ βήματοσ, ἔνθα πρότερον ἡ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ προύκειτο κεφαλή. Ἄππιοσ δὲ διένειμε τοῖσ θεράπουσιν τὰ ὄντα καὶ μετ’ αὐτῶν ἐσ Σικελίαν ἔπλει. χειμῶνοσ δὲ ἐπιλαβόντοσ ἐπιβουλεύοντεσ οἱ θεράποντεσ τοῖσ χρήμασιν ἐσ σκάφοσ ἐνέθεντο τὸν Ἄππιον, ὡσ ἐσ ἀσφαλεστέραν ἐλπίδα μεταφέροντεσ. καὶ συνέβη τῷ μὲν ἐκ παραλόγου διαπλεῦσαι, τοῖσ δὲ ἀπολέσθαι τῆσ νεὼσ διαλυθείσησ. Πούπλιοσ δὲ ὁ ταμίασ Βρούτου, τῶν ἀμφὶ τὸν Ἀντώνιον αὐτὸν πειθόντων προδοῦναι Βροῦτον οὐκ ἀνασχόμενοσ, διὰ τόδε καὶ προεγράφη. καὶ κατήχθη καὶ Καίσαρι φίλοσ ἐγίγνετο καὶ ἐπιόντι ποτὲ τῷ Καίσαρι προύθηκεν εἰκόνασ Βρούτου καὶ ἐπῃνέθη καὶ ἐπὶ τῷδε ὑπὸ τοῦ Καίσαροσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Civil Wars, book 4, chapter 6

(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 6)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION