뜻

1. 소리, 소음, 음, 잡음
2. 소음, 소리, 잡음, 소란

1. any inarticulate sound, a sound, noise
2. a mere sound, empty sound, noise

예문

• ψόφοσ ἁρμάτων καὶ ἱππευόντων. κατοικοῦσα Λαχίσ, ἀρχηγὸσ ἁμαρτίασ αὐτή ἐστι τῇ θυγατρὶ Σιών, ὅτι ἐν σοὶ εὑρέθησαν ἀσέβειαι τοῦ Ἰσραήλ. (Septuagint, Prophetia Michaeae 1:13)

  (70인역 성경, 미카서 1:13)

• Διόμηδεσ, οὐκ ἤκουσασ ‐ ἢ κενὸσ ψόφοσ στάζει δι’ ὤτων; (Euripides, Rhesus, episode1)

  (에우리피데스, Rhesus, episode1)

• ἔνθα δή, ὦ φιλότησ, πολλὰ καὶ ἐλεεινὰ ἦν καὶ ἀκοῦσαι καὶ ἰδεῖν μαστίγων τε γὰρ ὁμοῦ ψόφοσ ἠκούετο καὶ οἰμωγὴ τῶν ἐπὶ τοῦ πυρὸσ ὀπτωμένων καὶ στρέβλαι καὶ κύφωνεσ καὶ τροχοί, καὶ ἡ Χίμαιρα ἐσπάραττεν καὶ ὁ Κέρβεροσ ἐδάρδαπτεν. (Lucian, Necyomantia, (no name) 14:2)

  (루키아노스, Necyomantia, (no name) 14:2)

• ἠπόρουν δὲ οἱ πλησίον οὗτινοσ εἰή τὰ νομίσματα, τοῦ μὲν παιδὸσ ἀρνουμένου μὴ ἀποβεβληκέναι, τοῦ δὲ Κλεοδήμου, καθ’ ὃν ὁ ψόφοσ ἐγένετο, μὴ προσποιουμένου τὴν ἀπόρριψιν. (Lucian, Symposium, (no name) 15:6)

  (루키아노스, Symposium, (no name) 15:6)

• καὶ γὰρ ἀνοιγνυμένων ψόφοσ ἤδη τῶν προπυλαίων. (Aristotle, Choral, anapests11)

  (아리스토텔레스, Choral, anapests11)

유사 형태

• ψόφον (75)
• ψόφου (50)
• ψόφος (38)
• ψόφους (18)
• ψόφοις (8)
• ψόφοι (4)
• ψοφοδεῆ (2)
• ψόφοισι (1)
• ψοφοῖεν (1)
• ψοφοῦσι (1)
• ψοφοδεᾶ (1)
• ψοφοίη (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.