- καὶ φυγὴ μὲν οὐκ ἦν, ἀναχώρησισ δὲ πρὸσ ὄροσ τὸ καλούμενον Ὀλόκρον, ὥστε καὶ τὸν Αἰμίλιον ἰδόντα φησὶν ὁ Ποσειδώνιοσ καταρρήξασθαι τὸν χιτῶνα, τούτων μὲν ἐνδιδόντων, τῶν δ’ ἄλλων Ῥωμαίων διατρεπομένων τὴν φάλαγγα προσβολὴν οὐκ ἔχουσαν, ἀλλ’ ὥσπερ χαρακώματι τῷ πυκνώματι τῶν σαρισῶν ὑπαντιάζουσαν πάντοθεν ἀπρόσμαχον. (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 20 3:2)
(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 20 3:2)
- καὶ γὰρ ἡ τάξισ θαυμαστῶσ ἠγαπᾶτο ἄθραυστόν τι λαμβάνειν πύκνωμα δοκοῦσα, καὶ τὰ ὅπλα τοῖσ σώμασιν ἐγίνετο χειροήθη καὶ κοῦφα, μεθ’ ἡδονῆσ διὰ λαμπρότητα καὶ κάλλοσ ἁπτομένων καὶ φορούντων, ἐναγωνίσασθαί τε βουλομένων καὶ διακριθῆναι τάχιστα πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ. (Plutarch, Philopoemen, chapter 9 8:1)
(플루타르코스, Philopoemen, chapter 9 8:1)
- Ἐπίκουροσ γήινον πύκνωμα κισηροειδῶσ καὶ σπογγοειδῶσ ταῖσ κατατρήσεσιν ὑπὸ τοῦ πυρὸσ ἀνημμένον. (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 2, 9:1)
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 2, 9:1)
- ἔνιοι πύκνωμα τῶν ἀοράτωσ ἐπερχομένων τῷ δίσκῳ νεφῶν. (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 2, 5:1)
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 2, 5:1)
- οὐ γὰρ οἱο͂́ν τε τὸ πύκνωμα τῆσ συνεχοῦσ τῶν ὅλων περιοδείασ εἰδέναι μὴ δυνάμενον διὰ βραχεῶν φωνῶν ἅπαν ἐμπεριλαβεῖν ἐν αὑτῷ τὸ καὶ κατὰ μέροσ ἂν ἐξακριβωθέν. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 36:3)
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 36:3)
- καὶ ἣν ἂν λάβωμεν φαντασίαν ἐπιβλητικῶσ τῇ διανοίᾳ ἢ τοῖσ αἰσθητηρίοισ εἴτε μορφῆσ εἴτε συμβεβηκότων, μορφή ἐστιν αὕτη τοῦ στερεμνίου, γινομένη κατὰ τὸ ἑξῆσ πύκνωμα ἢ ἐγκατάλειμμα τοῦ εἰδώλου· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 50:1)
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 50:1)
