- "ἥκει ξεῖνοσ γένοσ μὲν Τευκρόσ, ἔργον δὲ ἀνόσιον ἐν τῇ Ἑλλάδι ἐξεργασμένοσ· (Herodotus, The Histories, book 2, chapter 114 3:1)
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 114 3:1)
- τοὺσ δὲ Τευκροὺσ τὸν αὐτὸν λόγον λέγειν τότε καὶ μετέπειτα, καὶ ὀμνύντασ καὶ ἀνωμοτί, μὴ μὲν ἔχειν Ἑλένην μηδὲ τὰ ἐπικαλεύμενα χρήματα, ἀλλ’ εἶναι αὐτὰ πάντα ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ οὐκ ἂν δικαίωσ αὐτοὶ δίκασ ὑπέχειν τῶν Πρωτεὺσ ὁ Αἰγύπτιοσ βασιλεὺσ ἔχει. (Herodotus, The Histories, book 2, chapter 118 4:2)
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 118 4:2)
- οἳ δέ οἱ ἔφραζον ὡσ ἔλθοιεν μὲν ἐκείνῳ δώσοντεσ σφέασ αὐτούσ, εἰή δὲ ἡ Παιονίη ἐπὶ τῷ Στρυμόνι ποταμῷ πεπολισμένη, ὁ δὲ Στρυμὼν οὐ πρόσω τοῦ Ἑλλησπόντου, εἰήσαν δὲ Τευκρῶν τῶν ἐκ Τροίησ ἄποικοι. (Herodotus, The Histories, book 5, chapter 13 3:2)
(헤로도토스, The Histories, book 5, chapter 13 3:2)
- ταύτην δὲ ἐξελών, ὡσ ἐπύθετο τὸν Ἑλλήσποντον ἐκλελοιπέναι Δαυρίσην καὶ στρατεύεσθαι ἐπὶ Καρίησ, καταλιπὼν τὴν Προποντίδα ἐπὶ τὸν Ἑλλήσποντον ἦγε τὸν στρατόν, καὶ εἷλε μὲν Αἰολέασ πάντασ ὅσοι τὴν Ἰλιάδα νέμονται, εἷλε δὲ Γέργιθασ τοὺσ ὑπολειφθέντασ τῶν ἀρχαίων Τευκρῶν· (Herodotus, The Histories, book 5, chapter 122 3:1)
(헤로도토스, The Histories, book 5, chapter 122 3:1)
- στόλων γὰρ τῶν ἡμεῖσ ἴδμεν πολλῷ δὴ μέγιστοσ οὗτοσ ἐγένετο, ὥστε μήτε τὸν Δαρείου τὸν ἐπὶ Σκύθασ παρὰ τοῦτον μηδένα φαίνεσθαι, μήτε τὸν Σκυθικόν, ὅτε Σκύθαι Κιμμερίουσ διώκοντεσ ἐσ τὴν Μηδικὴν χώρην ἐσβαλόντεσ σχεδὸν πάντα τὰ ἄνω τῆσ Ἀσίησ καταστρεψάμενοι ἐνέμοντο, τῶν εἵνεκεν ὕστερον Δαρεῖοσ ἐτιμωρέετο, μήτε κατὰ τὰ λεγόμενα τὸν Ἀτρειδέων ἐσ Ἴλιον, μήτε τὸν Μυσῶν τε καὶ Τευκρῶν τὸν πρὸ τῶν Τρωικῶν γενόμενον, οἳ διαβάντεσ ἐσ τὴν Εὐρώπην κατὰ Βόσπορον τούσ τε Θρήικασ κατεστρέψαντο πάντασ καὶ ἐπὶ τὸν Ιὄνιον πόντον κατέβησαν, μέχρι τε Πηνειοῦ ποταμοῦ τὸ πρὸσ μεσαμβρίησ ἤλασαν. (Herodotus, The Histories, book 7, chapter 20 3:1)
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 20 3:1)
- τόν τε γὰρ Ἕκτορα ῥήξαντα τὰσ πύλασ καὶ παρὰ ταῖσ ναυσὶν εἴσω μαχόμενον οὗτοσ ἐξέωσεν καὶ τὴν Πρωτεσιλάου ναῦν ἤδη καιομένην ἔσβεσεν, καίτοι ἐπεβάτευον αὐτῆσ οὐχ οἱ φαυλότατοι, ἀλλ’ οἱ τοῦ Τελαμῶνοσ Αἰάσ τε καὶ Τεῦκροσ, ὁ μὲν ὁπλίτησ ἀγαθόσ, ὁ δὲ τοξότησ. (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 46:3)
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 46:3)
- ὄνομα μὲν ἡμῖν Τεῦκροσ, ὁ δὲ φύσασ πατὴρ Τελαμών, Σαλαμὶσ δὲ πατρὶσ ἡ θρέψασά με. (Euripides, Helen, episode 5:19)
(에우리피데스, Helen, episode 5:19)
- ἡμᾶσ δέ γε περὶ τῶν οὕτω μεγάλων οὐκ οἶμαι δεῖν παραβόλωσ ἀναρριπτεῖν οὐδ̓ ἐσ στενὸν κομιδῇ κατακλείειν τὴν ἐλπίδα ἐπὶ ῥιπόσ, ὡσ ἡ παροιμία φησί, τὸν Αἰγαῖον ἢ τὸν Ιὄνιον διαπλεῦσαι θέλοντασ, ὅτε οὐδ̓ αἰτιασαίμεθ̓ ἂν εὐλόγωσ τὴν τύχην, εἰ τοξεύουσα καὶ ἀκοντίζουσα μὴ πάντωσ ἔτυχε τἀληθοῦσ ἑνὸσ ὄντοσ ἐν μυρίοισ τοῖσ ψεύδεσιν, ὅπερ οὐδὲ τῷ Ὁμηρικῷ τοξότῃ ὑπῆρξεν, ὃσ δέον τὴν πελειάδα κατατοξεῦσαι, ὁ δὲ τὴν μήρινθον ἐνέτεμεν, ὁ Τεῦκροσ, οἶμαι. (Lucian, 58:2)
(루키아노스, 58:2)
- καὶ τούτων οὕτωσ ἔντεχνοσ καὶ πιθανὴ πρὸσ ἅπαντασ ἡ ἔντευξισ ὥστ’ ἔμοιγε δοκεῖ, καθάπερ καὶ αὐτοί φασι, παρ’ ἐκείνων εἰσ τοὺσ ἔξω τόπουσ διαδεδόσθαι τὸ σπέρμα τῶν ἐλλογίμων κολάκων καὶ γὰρ οὐχ οἱο͂ν μετρίωσ ἐπὶ τῷ πράγματι σεμνύνονται διὰ τὸ τετιμῆσθαι παρὰ τοῖσ βασιλεῦσιν, ἀλλὰ καὶ λέγουσιν ὅτι τῶν Γεργίνων τισ ἀπόγονοσ ὢν τῶν Τρώων ἐκείνων οὓσ Τεῦκροσ ἀπὸ τῶν αἰχμαλώτων κατακτησάμενοσ εἰσ Κύπρον ἔχων ἀπῴκησεν, οὗτοσ διὰ τῆσ παραλίασ μετ’ ὀλίγων στείλασ ἐπὶ τῆσ Αἰολίδοσ κατὰ πύστιν ἅμα, καὶ οἰκισμὸν τῆσ τῶν προγόνων χώρασ πόλιν οἰκίσειε περὶ τὴν Τρωικὴν Ἴδην συμπαραλαβών τινασ τῶν Μυσῶν, ἣ πάλαι μὲν ἀπὸ τοῦ γένουσ Γέργινα, νῦν δὲ Γέργιθα κέκληται. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 67 2:8)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 67 2:8)
- Τεῦκροσ ἦν ἐνθάδε μέτοικοσ, ὃσ ᾤχετο Μέγαράδε ὑπεξελθών, ἐκεῖθεν δὲ ἐπαγγέλλεται τῇ βουλῇ, εἴ οἱ ἄδειαν δοῖεν, μηνύσειν περί <τε> τῶν μυστηρίων, συνεργὸσ ὤν, καὶ τοὺσ ἄλλουσ τοὺσ ποιοῦντασ μεθ’ ἑαυτοῦ, καὶ περὶ τῶν Ἑρμῶν τῆσ περικοπῆσ ἃ ᾔδει. (Andocides, Speeches, 33:2)
(안도키데스, 연설, 33:2)