Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐφορεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐφορεύω

Structure: ἐφορεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: e)/foros

Sense

  1. to be ephor

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφορεύω ἐφορεύεις ἐφορεύει
Dual ἐφορεύετον ἐφορεύετον
Plural ἐφορεύομεν ἐφορεύετε ἐφορεύουσιν*
SubjunctiveSingular ἐφορεύω ἐφορεύῃς ἐφορεύῃ
Dual ἐφορεύητον ἐφορεύητον
Plural ἐφορεύωμεν ἐφορεύητε ἐφορεύωσιν*
OptativeSingular ἐφορεύοιμι ἐφορεύοις ἐφορεύοι
Dual ἐφορεύοιτον ἐφορευοίτην
Plural ἐφορεύοιμεν ἐφορεύοιτε ἐφορεύοιεν
ImperativeSingular ἐφόρευε ἐφορευέτω
Dual ἐφορεύετον ἐφορευέτων
Plural ἐφορεύετε ἐφορευόντων, ἐφορευέτωσαν
Infinitive ἐφορεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐφορευων ἐφορευοντος ἐφορευουσα ἐφορευουσης ἐφορευον ἐφορευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφορεύομαι ἐφορεύει, ἐφορεύῃ ἐφορεύεται
Dual ἐφορεύεσθον ἐφορεύεσθον
Plural ἐφορευόμεθα ἐφορεύεσθε ἐφορεύονται
SubjunctiveSingular ἐφορεύωμαι ἐφορεύῃ ἐφορεύηται
Dual ἐφορεύησθον ἐφορεύησθον
Plural ἐφορευώμεθα ἐφορεύησθε ἐφορεύωνται
OptativeSingular ἐφορευοίμην ἐφορεύοιο ἐφορεύοιτο
Dual ἐφορεύοισθον ἐφορευοίσθην
Plural ἐφορευοίμεθα ἐφορεύοισθε ἐφορεύοιντο
ImperativeSingular ἐφορεύου ἐφορευέσθω
Dual ἐφορεύεσθον ἐφορευέσθων
Plural ἐφορεύεσθε ἐφορευέσθων, ἐφορευέσθωσαν
Infinitive ἐφορεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐφορευομενος ἐφορευομενου ἐφορευομενη ἐφορευομενης ἐφορευομενον ἐφορευομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION