Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ζημιόω

ο-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ζημιόω

Structure: ζημιό (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from zhmi/a

Sense

  1. to cause loss or do damage to, will suffer, losses
  2. to fine, amerce, mulct in, to be fined or amerced in, wilt lose
  3. to punish

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ζημίω ζημίοις ζημίοι
Dual ζημίουτον ζημίουτον
Plural ζημίουμεν ζημίουτε ζημίουσιν*
SubjunctiveSingular ζημίω ζημίοις ζημίοι
Dual ζημίωτον ζημίωτον
Plural ζημίωμεν ζημίωτε ζημίωσιν*
OptativeSingular ζημίοιμι ζημίοις ζημίοι
Dual ζημίοιτον ζημιοίτην
Plural ζημίοιμεν ζημίοιτε ζημίοιεν
ImperativeSingular ζημῖου ζημιοῦτω
Dual ζημίουτον ζημιοῦτων
Plural ζημίουτε ζημιοῦντων, ζημιοῦτωσαν
Infinitive ζημίουν
Participle MasculineFeminineNeuter
ζημιων ζημιουντος ζημιουσα ζημιουσης ζημιουν ζημιουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ζημίουμαι ζημίοι ζημίουται
Dual ζημίουσθον ζημίουσθον
Plural ζημιοῦμεθα ζημίουσθε ζημίουνται
SubjunctiveSingular ζημίωμαι ζημίοι ζημίωται
Dual ζημίωσθον ζημίωσθον
Plural ζημιώμεθα ζημίωσθε ζημίωνται
OptativeSingular ζημιοίμην ζημίοιο ζημίοιτο
Dual ζημίοισθον ζημιοίσθην
Plural ζημιοίμεθα ζημίοισθε ζημίοιντο
ImperativeSingular ζημίου ζημιοῦσθω
Dual ζημίουσθον ζημιοῦσθων
Plural ζημίουσθε ζημιοῦσθων, ζημιοῦσθωσαν
Infinitive ζημίουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ζημιουμενος ζημιουμενου ζημιουμενη ζημιουμενης ζημιουμενον ζημιουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐζημῖουν ἐζημῖους ἐζημῖουν*
Dual ἐζημίουτον ἐζημιοῦτην
Plural ἐζημίουμεν ἐζημίουτε ἐζημῖουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐζημιοῦμην ἐζημίου ἐζημίουτο
Dual ἐζημίουσθον ἐζημιοῦσθην
Plural ἐζημιοῦμεθα ἐζημίουσθε ἐζημίουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ζημιοῦν ἄνδρα δίκαιον οὐ καλόν, οὐδὲ ὅσιον ἐπιβουλεύειν δυνάσταισ δικαίοισ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 17:28)
  • εἶτα ἐμὲ μὲν κηρύττεσθαι δεήσει καθάπερ ἀποδράντα ὑπὸ τοῦ Διόσ, σὲ δὲ καὶ αὐτὸν κωλύσει ἐνεργεῖν τὰ τοῦ Θανάτου ἔργα καὶ τὴν Πλούτωνοσ ἀρχὴν ζημιοῦν μὴ νεκραγωγοῦντα πολλοῦ τοῦ χρόνου· (Lucian, Contemplantes, (no name) 2:6)
  • κἀξελαύνειν χρὴ τὸ λοιπόν, κἂν φύγῃ τισ ζημιοῦν, τὸν γέροντα τῷ γέροντι, τὸν νέον δὲ τῷ νέῳ. (Aristophanes, Acharnians, Parabasis, antepirrhema4)
  • καὶ γὰρ ὅστισ ἂν βροτῶν κακὸσ πεφύκῃ, ζημιοῦσιν οἱ θεοί. (Euripides, Ion, episode 5:31)
  • βουλὴν δ’ ἐποίησε τετρακοσίουσ, ἑκατὸν ἐξ ἑκάστησ φυλῆσ, τὴν δὲ τῶν Ἀρεοπαγιτῶν ἔταξεν ἐπὶ τὸ νομοφυλακεῖν, ὥσπερ ὑπῆρχεν καὶ πρότερον ἐπίσκοποσ οὖσα τῆσ πολιτείασ, καὶ τά τε ἄλλα τὰ πλεῖστα καὶ τὰ μέγιστα τῶν πολιτ<ικ>ῶν διετήρει, καὶ τοὺσ ἁμαρτάνοντασ ηὔθυνεν κυρία οὖσα καὶ ζημιοῦν καὶ κολάζειν, καὶ τὰσ ἐκτίσεισ ἀνέφερεν εἰσ πόλιν, οὐκ ἐπιγράφουσα τὴν πρόφασιν δι’ ὃ τὸ ἐκτίνεσθαι, καὶ τοὺσ ἐπὶ καταλύσει τοῦ δήμου συνισταμένουσ ἔκρινεν, Σόλωνοσ θέντοσ νόμον εἰσαγγελίασ περὶ αὐτῶν. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 8 4:1)

Synonyms

  1. to punish

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION