Ancient Greek-English Dictionary Language

προσζημιόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: προσζημιόω προσζημιώσω

Structure: προς (Prefix) + ζημιό (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to punish besides

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσζημίω προσζημίοις προσζημίοι
Dual προσζημίουτον προσζημίουτον
Plural προσζημίουμεν προσζημίουτε προσζημίουσιν*
SubjunctiveSingular προσζημίω προσζημίοις προσζημίοι
Dual προσζημίωτον προσζημίωτον
Plural προσζημίωμεν προσζημίωτε προσζημίωσιν*
OptativeSingular προσζημίοιμι προσζημίοις προσζημίοι
Dual προσζημίοιτον προσζημιοίτην
Plural προσζημίοιμεν προσζημίοιτε προσζημίοιεν
ImperativeSingular προσζημῖου προσζημιοῦτω
Dual προσζημίουτον προσζημιοῦτων
Plural προσζημίουτε προσζημιοῦντων, προσζημιοῦτωσαν
Infinitive προσζημίουν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσζημιων προσζημιουντος προσζημιουσα προσζημιουσης προσζημιουν προσζημιουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσζημίουμαι προσζημίοι προσζημίουται
Dual προσζημίουσθον προσζημίουσθον
Plural προσζημιοῦμεθα προσζημίουσθε προσζημίουνται
SubjunctiveSingular προσζημίωμαι προσζημίοι προσζημίωται
Dual προσζημίωσθον προσζημίωσθον
Plural προσζημιώμεθα προσζημίωσθε προσζημίωνται
OptativeSingular προσζημιοίμην προσζημίοιο προσζημίοιτο
Dual προσζημίοισθον προσζημιοίσθην
Plural προσζημιοίμεθα προσζημίοισθε προσζημίοιντο
ImperativeSingular προσζημίου προσζημιοῦσθω
Dual προσζημίουσθον προσζημιοῦσθων
Plural προσζημίουσθε προσζημιοῦσθων, προσζημιοῦσθωσαν
Infinitive προσζημίουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσζημιουμενος προσζημιουμενου προσζημιουμενη προσζημιουμενης προσζημιουμενον προσζημιουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσζημιώσω προσζημιώσεις προσζημιώσει
Dual προσζημιώσετον προσζημιώσετον
Plural προσζημιώσομεν προσζημιώσετε προσζημιώσουσιν*
OptativeSingular προσζημιώσοιμι προσζημιώσοις προσζημιώσοι
Dual προσζημιώσοιτον προσζημιωσοίτην
Plural προσζημιώσοιμεν προσζημιώσοιτε προσζημιώσοιεν
Infinitive προσζημιώσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσζημιωσων προσζημιωσοντος προσζημιωσουσα προσζημιωσουσης προσζημιωσον προσζημιωσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσζημιώσομαι προσζημιώσει, προσζημιώσῃ προσζημιώσεται
Dual προσζημιώσεσθον προσζημιώσεσθον
Plural προσζημιωσόμεθα προσζημιώσεσθε προσζημιώσονται
OptativeSingular προσζημιωσοίμην προσζημιώσοιο προσζημιώσοιτο
Dual προσζημιώσοισθον προσζημιωσοίσθην
Plural προσζημιωσοίμεθα προσζημιώσοισθε προσζημιώσοιντο
Infinitive προσζημιώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσζημιωσομενος προσζημιωσομενου προσζημιωσομενη προσζημιωσομενης προσζημιωσομενον προσζημιωσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to punish besides

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION