- μηδὲ ἀναμνήσῃσ με, ὦ Μίκυλλε, οὕτω τρισάθλιοσ ἦν τότε, τοῖσ μὲν ἔξω πᾶσιν ὅπερ ἔφησθα πανευδαίμων εἶναι δοκῶν, ἔνδοθεν δὲ μυρίαισ ἀνίαισ συνών. (Lucian, Gallus, (no name) 24:3)
(루키아노스, Gallus, (no name) 24:3)
- μόνοσ δ’ οὗτοσ τῶν ἀπολαυστικῶν καὶ δακτυλήθρασ ἔχων ἐσθίειν λέγεται τὸ ὄψον, ἵν’ ὡσ θερμότατον ὁ τρισάθλιοσ ἀναδιδῷ τῇ γλώττῃ. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 10 2:2)
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 10 2:2)
- θύρασ, τρισάθλιοσ, γυνὴ κρατεῖ πάντων, ἐπιτάττει, μάχετ’ ἀεί. (Plutarch, De virtute et vitio, chapter, section 2 3:2)
(플루타르코스, De virtute et vitio, chapter, section 2 3:2)
- οὗτοσ μακάριοσ ἐν ἀγορᾷ νομίζεται, ὅταν δ’ ἀνοίξῃ τὴν θύραν, τρισάθλιοσ· (Plutarch, De tranquilitate animi, section 11 1:2)
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 11 1:2)
- οὗτοσ μακάριοσ ἐν ἀγορᾷ νομίζεται, ἐπὰν δ’ ἀνοίξῃ τὴν θύραν, τρισάθλιοσ· (Plutarch, De tranquilitate animi, section 11 3:3)
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 11 3:3)
