Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

τολμάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: τολμάω

Structure: τολμά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I dare

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τολμῶ τολμᾷς τολμᾷ
Dual τολμᾶτον τολμᾶτον
Plural τολμῶμεν τολμᾶτε τολμῶσιν*
SubjunctiveSingular τολμῶ τολμῇς τολμῇ
Dual τολμῆτον τολμῆτον
Plural τολμῶμεν τολμῆτε τολμῶσιν*
OptativeSingular τολμῷμι τολμῷς τολμῷ
Dual τολμῷτον τολμῴτην
Plural τολμῷμεν τολμῷτε τολμῷεν
ImperativeSingular τόλμᾱ τολμᾱ́τω
Dual τολμᾶτον τολμᾱ́των
Plural τολμᾶτε τολμώντων, τολμᾱ́τωσαν
Infinitive τολμᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
τολμων τολμωντος τολμωσα τολμωσης τολμων τολμωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τολμῶμαι τολμᾷ τολμᾶται
Dual τολμᾶσθον τολμᾶσθον
Plural τολμώμεθα τολμᾶσθε τολμῶνται
SubjunctiveSingular τολμῶμαι τολμῇ τολμῆται
Dual τολμῆσθον τολμῆσθον
Plural τολμώμεθα τολμῆσθε τολμῶνται
OptativeSingular τολμῴμην τολμῷο τολμῷτο
Dual τολμῷσθον τολμῴσθην
Plural τολμῴμεθα τολμῷσθε τολμῷντο
ImperativeSingular τολμῶ τολμᾱ́σθω
Dual τολμᾶσθον τολμᾱ́σθων
Plural τολμᾶσθε τολμᾱ́σθων, τολμᾱ́σθωσαν
Infinitive τολμᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τολμωμενος τολμωμενου τολμωμενη τολμωμενης τολμωμενον τολμωμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτόλμων ἐτόλμᾱς ἐτόλμᾱν*
Dual ἐτολμᾶτον ἐτολμᾱ́την
Plural ἐτολμῶμεν ἐτολμᾶτε ἐτόλμων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτολμώμην ἐτολμῶ ἐτολμᾶτο
Dual ἐτολμᾶσθον ἐτολμᾱ́σθην
Plural ἐτολμώμεθα ἐτολμᾶσθε ἐτολμῶντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλ’ εἰ καὶ οὗτοσ ἀγνοεῖ τὰ τότε, πάντεσ ὑμεῖσ ἴστε οἱᾶ ποιοῦντα αὐτὸν καὶ πάσχοντα καὶ ὅπωσ διακείμενον ἐγὼ παραλαβών, τῶν μὲν ἄλλων ἰατρῶν ἀπεγνωκότων, τῶν δὲ οἰκείων φευγόντων καὶ μηδὲ πλησίον προσιέναι τολμώντων, τοιοῦτον ἀπέφηνα ὡσ καὶ κατηγορεῖν δύνασθαι καὶ περὶ τῶν νόμων διαλέγεσθαι. (Lucian, Abdicatus, (no name) 14:2)
  • καθ’ ἑκάστην δὲ τὴν νύκτα ὁ μὲν στενωπὸσ ἡμῶν ἐνεπίμπλατο μεθυόντων ἐραστῶν κωμαζόντων ἐπ’ αὐτὴν καὶ κοπτόντων τὴν θύραν, ἐνίων δὲ καὶ εἰσβιάζεσθαι σὺν οὐδενὶ κόσμῳ τολμώντων. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 31:3)
  • ἢ τίσ οὐκ ἂν καταγελάσειεν ὑμῶν τῶν τούτου τολμώντων ἀκούειν, ἀντιθεὶσ ἐφ’ αἷσ οὗτοσ σεμνύνεται πράξεσιν ἐκείνασ ἃσ Τιμόθεοσ ὑμᾶσ καὶ Κόνων εὐεργέτησαν; (Dinarchus, Speeches, 19:2)
  • μὴ βουλομένων δὲ μηδὲ τολμώντων, ἀλλὰ τὴν Ἀθήνηθεν ἐπικουρίαν ἐκδεχομένων, νυκτὸσ ἄρασ καὶ λαθὼν ἅπαντασ εἰσ τὴν Λακωνικὴν κατέβη, καὶ μικροῦ ἔφθη τὴν πόλιν ἔρημον ἐξ ἐφόδου λαβεῖν καὶ κατασχεῖν. (Plutarch, De gloria Atheniensium, section 2 3:1)
  • ἀπαντῶντι τῷ Δεινοκράτει συμπεσόντεσ ἐκεῖνον μὲν ἐτρέψαντο, τῶν δὲ πεντακοσίων, οἳ τήν χώραν τῶν Μεσσηνίων παρεφύλαττον, ἐξαίφνησ ἐπιφερομένων καὶ τῶν πρότερον ἡττημένων, ὡσ τούτουσ κατεῖδον, αὖθισ ἀνὰ τοὺσ λόφουσ ἀθροιζομένων, δείσασ ὁ Φιλοποίμην κυκλωθῆναι καὶ τῶν ἱππέων φειδόμενοσ ἀνεχώρει διὰ τόπων χαλεπῶν, αὐτὸσ οὐραγῶν καὶ πολλάκισ ἀντεξελαύνων τοῖσ πολεμίοισ καὶ ὅλωσ ἐπισπώμενοσ ἐφ’ ἑαυτόν, οὐ τολμώντων ἀντεμβαλεῖν ἐκείνων, ἀλλὰ κραυγαῖσ καὶ περιδρομαῖσ χρωμένων ἄποθεν. (Plutarch, Philopoemen, chapter 18 5:1)

Synonyms

  1. I dare

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION