Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προτολμάομαι

α-contract Verb; 이상동사 Transliteration:

Principal Part: προτολμάομαι προετολμήθην

Structure: προ (Prefix) + τολμά (Stem) + ομαι (Ending)

Sense

  1. to be first ventured or risked

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προτολμῶμαι προτολμᾷ προτολμᾶται
Dual προτολμᾶσθον προτολμᾶσθον
Plural προτολμώμεθα προτολμᾶσθε προτολμῶνται
SubjunctiveSingular προτολμῶμαι προτολμῇ προτολμῆται
Dual προτολμῆσθον προτολμῆσθον
Plural προτολμώμεθα προτολμῆσθε προτολμῶνται
OptativeSingular προτολμῴμην προτολμῷο προτολμῷτο
Dual προτολμῷσθον προτολμῴσθην
Plural προτολμῴμεθα προτολμῷσθε προτολμῷντο
ImperativeSingular προτολμῶ προτολμᾱ́σθω
Dual προτολμᾶσθον προτολμᾱ́σθων
Plural προτολμᾶσθε προτολμᾱ́σθων, προτολμᾱ́σθωσαν
Infinitive προτολμᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προτολμωμενος προτολμωμενου προτολμωμενη προτολμωμενης προτολμωμενον προτολμωμενου

Future tense

Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προτολμηθήσομαι προτολμηθήσῃ προτολμηθήσεται
Dual προτολμηθήσεσθον προτολμηθήσεσθον
Plural προτολμηθησόμεθα προτολμηθήσεσθε προτολμηθήσονται
OptativeSingular προτολμηθησοίμην προτολμηθήσοιο προτολμηθήσοιτο
Dual προτολμηθήσοισθον προτολμηθησοίσθην
Plural προτολμηθησοίμεθα προτολμηθήσοισθε προτολμηθήσοιντο
Infinitive προτολμηθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προτολμηθησομενος προτολμηθησομενου προτολμηθησομενη προτολμηθησομενης προτολμηθησομενον προτολμηθησομενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προετολμώμην προετολμῶ προετολμᾶτο
Dual προετολμᾶσθον προετολμᾱ́σθην
Plural προετολμώμεθα προετολμᾶσθε προετολμῶντο

Aorist tense

Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προετολμήθην προετολμήθης προετολμήθη
Dual προετολμήθητον προετολμηθήτην
Plural προετολμήθημεν προετολμήθητε προετολμήθησαν
SubjunctiveSingular προτολμήθω προτολμήθῃς προτολμήθῃ
Dual προτολμήθητον προτολμήθητον
Plural προτολμήθωμεν προτολμήθητε προτολμήθωσιν*
OptativeSingular προτολμηθείην προτολμηθείης προτολμηθείη
Dual προτολμηθείητον προτολμηθειήτην
Plural προτολμηθείημεν προτολμηθείητε προτολμηθείησαν
ImperativeSingular προτολμήθητι προτολμηθήτω
Dual προτολμήθητον προτολμηθήτων
Plural προτολμήθητε προτολμηθέντων
Infinitive προτολμηθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
προτολμηθεις προτολμηθεντος προτολμηθεισα προτολμηθεισης προτολμηθεν προτολμηθεντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to be first ventured or risked

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION