Hellas Alive Dictionary - τιμωρεω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

τιμωρέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: τιμωρέω τιμωρήσω ἐτιμώρησα τετιμώρημαι ἐτιμωρήθην

Structure: τιμωρέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: timwro/s

Sense

I avenge, exact vengeance
I succour, help one retaliate
I relieve, render medical aid

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	τιμώρω	τιμώρεις	τιμώρει
	Dual		τιμώρειτον	τιμώρειτον
	Plural	τιμώρουμεν	τιμώρειτε	τιμώρουσιν*
Subjunctive	Singular	τιμώρω	τιμώρῃς	τιμώρῃ
	Dual		τιμώρητον	τιμώρητον
	Plural	τιμώρωμεν	τιμώρητε	τιμώρωσιν*
Optative	Singular	τιμώροιμι	τιμώροις	τιμώροι
	Dual		τιμώροιτον	τιμωροίτην
	Plural	τιμώροιμεν	τιμώροιτε	τιμώροιεν
Imperative	Singular		τιμῶρει	τιμωρεῖτω
	Dual		τιμώρειτον	τιμωρεῖτων
	Plural		τιμώρειτε	τιμωροῦντων, τιμωρεῖτωσαν
Infinitive		τιμώρειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		τιμωρων τιμωρουντος	τιμωρουσα τιμωρουσης	τιμωρουν τιμωρουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	τιμώρουμαι	τιμώρει, τιμώρῃ	τιμώρειται
	Dual		τιμώρεισθον	τιμώρεισθον
	Plural	τιμωροῦμεθα	τιμώρεισθε	τιμώρουνται
Subjunctive	Singular	τιμώρωμαι	τιμώρῃ	τιμώρηται
	Dual		τιμώρησθον	τιμώρησθον
	Plural	τιμωρώμεθα	τιμώρησθε	τιμώρωνται
Optative	Singular	τιμωροίμην	τιμώροιο	τιμώροιτο
	Dual		τιμώροισθον	τιμωροίσθην
	Plural	τιμωροίμεθα	τιμώροισθε	τιμώροιντο
Imperative	Singular		τιμώρου	τιμωρεῖσθω
	Dual		τιμώρεισθον	τιμωρεῖσθων
	Plural		τιμώρεισθε	τιμωρεῖσθων, τιμωρεῖσθωσαν
Infinitive		τιμώρεισθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		τιμωρουμενος τιμωρουμενου	τιμωρουμενη τιμωρουμενης	τιμωρουμενον τιμωρουμενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	τιμωρήσω	τιμωρήσεις	τιμωρήσει
	Dual		τιμωρήσετον	τιμωρήσετον
	Plural	τιμωρήσομεν	τιμωρήσετε	τιμωρήσουσιν*
Optative	Singular	τιμωρήσοιμι	τιμωρήσοις	τιμωρήσοι
	Dual		τιμωρήσοιτον	τιμωρησοίτην
	Plural	τιμωρήσοιμεν	τιμωρήσοιτε	τιμωρήσοιεν
Infinitive		τιμωρήσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		τιμωρησων τιμωρησοντος	τιμωρησουσα τιμωρησουσης	τιμωρησον τιμωρησοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	τιμωρήσομαι	τιμωρήσει, τιμωρήσῃ	τιμωρήσεται
	Dual		τιμωρήσεσθον	τιμωρήσεσθον
	Plural	τιμωρησόμεθα	τιμωρήσεσθε	τιμωρήσονται
Optative	Singular	τιμωρησοίμην	τιμωρήσοιο	τιμωρήσοιτο
	Dual		τιμωρήσοισθον	τιμωρησοίσθην
	Plural	τιμωρησοίμεθα	τιμωρήσοισθε	τιμωρήσοιντο
Infinitive		τιμωρήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		τιμωρησομενος τιμωρησομενου	τιμωρησομενη τιμωρησομενης	τιμωρησομενον τιμωρησομενου
Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	τιμωρηθήσομαι	τιμωρηθήσῃ	τιμωρηθήσεται
	Dual		τιμωρηθήσεσθον	τιμωρηθήσεσθον
	Plural	τιμωρηθησόμεθα	τιμωρηθήσεσθε	τιμωρηθήσονται
Optative	Singular	τιμωρηθησοίμην	τιμωρηθήσοιο	τιμωρηθήσοιτο
	Dual		τιμωρηθήσοισθον	τιμωρηθησοίσθην
	Plural	τιμωρηθησοίμεθα	τιμωρηθήσοισθε	τιμωρηθήσοιντο
Infinitive		τιμωρηθήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		τιμωρηθησομενος τιμωρηθησομενου	τιμωρηθησομενη τιμωρηθησομενης	τιμωρηθησομενον τιμωρηθησομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐτιμῶρουν	ἐτιμῶρεις	ἐτιμῶρειν*
	Dual		ἐτιμώρειτον	ἐτιμωρεῖτην
	Plural	ἐτιμώρουμεν	ἐτιμώρειτε	ἐτιμῶρουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐτιμωροῦμην	ἐτιμώρου	ἐτιμώρειτο
	Dual		ἐτιμώρεισθον	ἐτιμωρεῖσθην
	Plural	ἐτιμωροῦμεθα	ἐτιμώρεισθε	ἐτιμώρουντο

Aorist tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐτιμώρησα	ἐτιμώρησας	ἐτιμώρησεν*
	Dual		ἐτιμωρήσατον	ἐτιμωρησάτην
	Plural	ἐτιμωρήσαμεν	ἐτιμωρήσατε	ἐτιμώρησαν
Subjunctive	Singular	τιμωρήσω	τιμωρήσῃς	τιμωρήσῃ
	Dual		τιμωρήσητον	τιμωρήσητον
	Plural	τιμωρήσωμεν	τιμωρήσητε	τιμωρήσωσιν*
Optative	Singular	τιμωρήσαιμι	τιμωρήσαις	τιμωρήσαι
	Dual		τιμωρήσαιτον	τιμωρησαίτην
	Plural	τιμωρήσαιμεν	τιμωρήσαιτε	τιμωρήσαιεν
Imperative	Singular		τιμώρησον	τιμωρησάτω
	Dual		τιμωρήσατον	τιμωρησάτων
	Plural		τιμωρήσατε	τιμωρησάντων
Infinitive		τιμωρήσαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		τιμωρησᾱς τιμωρησαντος	τιμωρησᾱσα τιμωρησᾱσης	τιμωρησαν τιμωρησαντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐτιμωρησάμην	ἐτιμωρήσω	ἐτιμωρήσατο
	Dual		ἐτιμωρήσασθον	ἐτιμωρησάσθην
	Plural	ἐτιμωρησάμεθα	ἐτιμωρήσασθε	ἐτιμωρήσαντο
Subjunctive	Singular	τιμωρήσωμαι	τιμωρήσῃ	τιμωρήσηται
	Dual		τιμωρήσησθον	τιμωρήσησθον
	Plural	τιμωρησώμεθα	τιμωρήσησθε	τιμωρήσωνται
Optative	Singular	τιμωρησαίμην	τιμωρήσαιο	τιμωρήσαιτο
	Dual		τιμωρήσαισθον	τιμωρησαίσθην
	Plural	τιμωρησαίμεθα	τιμωρήσαισθε	τιμωρήσαιντο
Imperative	Singular		τιμώρησαι	τιμωρησάσθω
	Dual		τιμωρήσασθον	τιμωρησάσθων
	Plural		τιμωρήσασθε	τιμωρησάσθων
Infinitive		τιμωρήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		τιμωρησαμενος τιμωρησαμενου	τιμωρησαμενη τιμωρησαμενης	τιμωρησαμενον τιμωρησαμενου
Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐτιμωρήθην	ἐτιμωρήθης	ἐτιμωρήθη
	Dual		ἐτιμωρήθητον	ἐτιμωρηθήτην
	Plural	ἐτιμωρήθημεν	ἐτιμωρήθητε	ἐτιμωρήθησαν
Subjunctive	Singular	τιμωρήθω	τιμωρήθῃς	τιμωρήθῃ
	Dual		τιμωρήθητον	τιμωρήθητον
	Plural	τιμωρήθωμεν	τιμωρήθητε	τιμωρήθωσιν*
Optative	Singular	τιμωρηθείην	τιμωρηθείης	τιμωρηθείη
	Dual		τιμωρηθείητον	τιμωρηθειήτην
	Plural	τιμωρηθείημεν	τιμωρηθείητε	τιμωρηθείησαν
Imperative	Singular		τιμωρήθητι	τιμωρηθήτω
	Dual		τιμωρήθητον	τιμωρηθήτων
	Plural		τιμωρήθητε	τιμωρηθέντων
Infinitive		τιμωρηθῆναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		τιμωρηθεις τιμωρηθεντος	τιμωρηθεισα τιμωρηθεισης	τιμωρηθεν τιμωρηθεντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

τίνασ οὖν τιμωρήσεσθε; (Lycurgus, Speeches, 103:5)
ἂν τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ ὑμεῖσ ἐπὶ τῆσ τοιαύτησ ἐθελήσητε γενέσθαι γνώμησ νῦν, ἐπειδήπερ οὐ πρότερον, καὶ ἕκαστοσ ὑμῶν, οὗ δεῖ καὶ δύναιτ’ ἂν παρασχεῖν αὑτὸν χρήσιμον τῇ πόλει, πᾶσαν ἀφεὶσ τὴν εἰρωνείαν ἕτοιμοσ πράττειν ὑπάρξῃ, ὁ μὲν χρήματ’ ἔχων εἰσφέρειν, ὁ δ’ ἐν ἡλικίᾳ στρατεύεσθαι, ‐ συνελόντι δ’ ἁπλῶσ ἂν ὑμῶν αὐτῶν ἐθελήσητε γενέσθαι, καὶ παύσησθ’ αὐτὸσ μὲν οὐδὲν ἕκαστοσ ποιήσειν ἐλπίζων, τὸν δὲ πλησίον πάνθ’ ὑπὲρ αὐτοῦ πράξειν, καὶ τὰ ὑμέτερ’ αὐτῶν κομιεῖσθ’, ἂν θεὸσ θέλῃ, καὶ τὰ κατερρᾳθυμημένα πάλιν ἀναλήψεσθε, κἀκεῖνον τιμωρήσεσθε. (Demosthenes, Speeches, 9:1)
Νέαιραν δὲ ταυτηνὶ εἴσ τε τὸν αὐτὸν θεὸν τοῦτον ἠσεβηκυῖαν καὶ τοὺσ νόμουσ, καὶ αὐτὴν καὶ τὴν θυγατέρα αὐτῆσ, οὐ τιμωρήσεσθε; (Demosthenes, Speeches 51-61, 168:2)
εἶθ’ ὃν ὁρᾶτ’ ἐπὶ πάντων οὕτωσ ἄγριον καὶ μιαρόν, τοῦτον ὑμεῖσ ἠδικηκότ’ ἐπ’ αὐτοφώρῳ λαβόντεσ οὐ τιμωρήσεσθε; (Demosthenes, Speeches 41-50, 109:4)
εὖ δ’ ἴστε ὅτι οὐ περὶ τῶν ἐμῶν ἰδίων μᾶλλον τιμωρήσεσθε Πολυκλέα ἢ οὐχ ὑπὲρ ὑμῶν αὐτῶν, οὐδὲ περὶ τῶν παρεληλυθότων τριηράρχων ἐπιμέλειαν ποιήσεσθε μόνον, ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν μελλόντων πρόνοιαν, ὥστε μήτε τοὺσ λῃτουργοῦντασ ἀθυμεῖν, μήτε τοὺσ διαδόχουσ καταφρονεῖν τῶν νόμων, ἀλλ’ ἀπιέναι ἐπὶ τὰσ ναῦσ, ὅταν κατασταθῶσιν. (Demosthenes, Speeches 41-50, 79:1)
δείξετε γὰρ πότερα τοὺσ παράνομα γράφοντασ τ[ιμ]ωρήσεσθε, ἢ τὰσ τοῖσ εὐε[ργέ]ταισ ἀποδεδειγμένασ [τι]μὰσ ταύτασ δώσετε [το]ῖσ ἐναντία τοῖσ νόμοι[σ πρ]οεδρεύουσιν, καὶ ταῦτα ὀμωμοκότεσ κατὰ τοὺσ νόμουσ ψηφιεῖσθαι. (Hyperides, Speeches, 13:2)

Synonyms

I avenge
- ἐκδικέω (to avenge, punish, to exact vengeance for)
- ἐκτίνω (to exact full payment for, avenge, to take vengeance on)
- τίνυμαι (to avenge, take vengeance for)
- ἐκπράσσω (to exact punishment for, to avenge)
- ἀντιτιμωρέομαι (to avenge oneself on, to take vengeance)
I succour
- συναγωνίζομαι (to help, succour)
- ἀρήγω (to help, aid, succour)
I relieve
- συνωφελέω (to join in aiding or relieving)

Derived

προτιμωρέω (to help beforehand or first, to revenge oneself before)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

τιμωρέω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Examples

Synonyms

I avenge

I succour

I relieve

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

τιμωρέω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Examples

Synonyms

I avenge

I succour

I relieve

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어