Sense

1. I avenge, exact vengeance
2. I succour, help one retaliate
3. I relieve, render medical aid

Examples

• τὴν δὲ τῶν ἐναντίων τιμωρίαν ποθεινοτέραν αὐτῶν λαβόντεσ καὶ κινδύνων ἅμα τόνδε κάλλιστον νομίσαντεσ ἐβουλήθησαν τοὺσ μὲν τιμωρεῖσθαι τῶν δ’ ἐφίεσθαι, ἐλπίδι μὲν τὸ ἀφανὲσ τοῦ κατορθώσειν ἐπιτρέψαντεσ, ἔργῳ δὲ περὶ τοῦ ἤδη ὁρωμένου σφίσιν αὐτοῖσ ἀξιοῦντεσ πεποιθέναι· (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 163)
• ὑμεῖσ δέ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τὸν εὐεργέτην τούτῳ κολάζειν ἐπιτρέψετε καὶ τὸν σώσαντα ἐξελαύνειν καὶ τὸν σωφρονίσαντα μισεῖν καὶ τὸν ἀναστήσαντα τιμωρεῖσθαι; (Lucian, Abdicatus, (no name) 15:1)
• ἢ διὰ τί τὸ μὲν ἀποφαίνειν τὴν βουλὴν τοὺσ εἰληφότασ τὰ χρήματα φανεῖσθε σπουδάζοντεσ, τὸ δὲ τιμωρεῖσθαι τοὺσ ἀποπεφασμένουσ ἐῶντεσ; (Dinarchus, Speeches, 26:3)
• τὸ δὴ παρατυχόν ἀντὶ τοῦ παραχρῆμα κεῖται, τό τε ἄφρακτον ἀντὶ τοῦ ἀφυλάκτου καὶ τὸ ἥδιον τιμωρεῖσθαι διὰ τὴν πίστιν μᾶλλον ἢ ἀπὸ τοῦ προφανοῦσ σκοτεινῶσ περιπέφρασται, καὶ ἐλλείπει τι μόριον εἰσ τὸ συμπληρωθῆναι τὴν νόησιν. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 324)
• ὁ δὲ τὸν Δία ἐπιμαρτυράμενοσ εὐθὺσ παρήγγελλεν ἐμοὶ καὶ τοῖσ ἐμοῖσ οἰκείοισ καὶ φίλοισ παρασκευάζεσθαι τιμωρεῖσθαι Διονύσιον, ἡμᾶσ μὲν ξεναπατίασ χάριν ‐ οὕτω γὰρ ἔλεγέν τε καὶ ἐνόει ‐ αὐτὸν δ’ ἐκβολῆσ ἀδίκου καὶ φυγῆσ. (Plato, Epistles, Letter 7 174:2)
• ο]ὐκοῦν οὐκ ἄξιον τὰ [τούτ]ου ἀδικήματα αὐτ[οὺσ ἀν]αδέχεσθαι, ἀλλὰ [τ]ιμωρεῖ[σθ]αι τὸν ἀδικοῦν[τα]. (Hyperides, Speeches, 18:8)

Similar forms

• τιμωρίαν (368)
• τιμωρίας (364)
• τιμωρίᾳ (51)
• τιμωρία (40)
• τιμωρεῖν (39)
• τιμωρίαις (36)
• τιμωριῶν (24)
• τιμωρὸς (22)
• τιμωρίαι (22)
• τιμωρὸν (16)
• τιμωρήσεσθε (14)
• τιμωρῆσαι (13)
• τιμωρῶν (13)
• τιμωρέειν (12)
• τιμωρεῖται (12)
• τιμωροὺς (12)
• τιμωρήσομαι (10)
• τιμωρήσεται (9)
• τιμωρεῖσθε (9)
• τιμωροὶ (8)
• τιμωρήσασθε (8)
• τιμωρήσειν (8)
• τιμωρίην (5)
• τιμωρητέον (4)
• τιμωρήσαιτο (4)
• τιμωρόν (4)
• τιμωρήσησθε (4)
• τιμωρηθῆναι (3)
• τιμωρέων (3)
• τιμωρούς (3)
• τιμωρηθεὶς (3)
• τιμωρήσων (3)
• τιμωρίη (3)
• τιμωρῆσαί (3)
• τιμωρήσωμαι (3)
• τιμωρήσομεν (2)
• τιμωρίης (2)
• τιμωροῦντα (2)
• τιμωρήματα (2)
• τιμωρήσεις (2)
• τιμωρητικός (2)
• τιμωρός (2)
• τιμωρεῖ (2)
• τιμωρητικόν (2)
• τιμωρήσατε (2)
• τιμωρήσας (2)
• τιμωρήσομαί (2)
• τιμωρείσθω (2)
• τιμωρῇ (2)
• τιμωρητικὸν (2)
• τιμωρέουσι‧ (1)
• τιμωρησάσθω (1)
• τιμωρητέος (1)
• τιμωροῖτο (1)
• τιμωρῶνται (1)
• τιμωρεῖτον (1)
• τιμωρήσαντα (1)
• τιμώρησίν (1)
• τιμωρῆται (1)
• τιμωρία[ς (1)
• τιμωροῖντο (1)
• τιμωρώμεθα (1)
• τιμωρήσει (1)
• τιμωρήσεων (1)
• τιμωρῆσθε (1)
• τιμωρητικά (1)
• τιμωρέοντα (1)
• τιμωροῖσθε (1)
• τιμωροῦνθ (1)
• τιμωρῶν̓ (1)
• τιμωρέει· (1)
• τιμώρημα (1)
• τιμωρήσητε (1)
• τιμωροίμην (1)
• τιμωρῶμαι (1)
• τιμωρεῖσθέ (1)
• τιμωρέουσι (1)
• τιμωρηθῶσιν (1)
• τιμωρήσεταί (1)
• τιμωρήσοντά (1)
• τιμωρητήρων (1)
• τιμωρέεις (1)
• τιμωρέοι (1)
• τιμωρημάτων (1)
• τ[ιμ]ωρήσεσθε (1)
• τιμωρητὰς (1)
• τιμωρητικὸς (1)
• τιμωροῖο (1)
• τιμωροῦ (1)
• τιμωρήσειεν (1)
• τιμωροῖεν (1)
• τιμωρον (1)
• τιμωροῦσιν (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary