Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

δεῖ δὲ οὐχ οὕτωσ, ἀλλ’ ἀγανακτεῖν καὶ τιμωρεῖσθαι, εἰ χρὴ τὰ λοιπὰ τῇ πόλει καλῶσ ἔχειν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1444)
νομίσατε τοίνυν ἀσέβημα οὐδὲν ἔλαττον εἶναι τῶν μηδὲν ἠδικηκότων ἀσεβεῖν καταγνῶναι ἢ τοὺσ ἠσεβηκότασ μὴ τιμωρεῖσθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 59:1)
ἐπειδὴ δ’ ἐπανήλθετε ἐκ Πειραιῶσ, γενόμενον ἐφ’ ὑμῖν τιμωρεῖσθαι ἔγνωτε ἐᾶν τὰ γεγενημένα, καὶ περὶ πλείονοσ ἐποιήσασθε σῴζειν τὴν πόλιν ἢ τὰσ ἰδίασ τιμωρίασ, καὶ ἔδοξε μὴ μνησικακεῖν ἀλλήλοισ τῶν γεγενημένων.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 135:1)
ἐγὼ δέ, ὦ Ἀθηναῖοι, οὐκ ἀξιῶ τοὺσ θεοὺσ τοιαύτην γνώμην ἔχειν, ὥστ’ εἰ ἐνόμιζον ὑπ’ ἐμοῦ ἀδικεῖσθαι, λαμβάνοντάσ με ἐν τοῖσ μεγίστοισ μεγίστοισ κινδύνοισ μὴ τιμωρεῖσθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 221:2)
ἐγὼ μὲν γὰρ οἶμαι δεῖν μέχρι τούτου τιμωρεῖσθαι Λακεδαιμονίουσ μέχρι οὗ μὴ τοὺσ Θηβαίουσ ἀθώουσ παντάπασιν ἀφήσομεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 2:8)
ἀνθρωπικώτερον γὰρ τὸ τιμωρεῖσθαι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 114:1)
καὶ τὸ τοὺσ ἐχθροὺσ τιμωρεῖσθαι καὶ μὴ καταλλάττεσθαι·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 9 24:1)
, καὶ τὸ τιμωρεῖσθαι ἡδύ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 11 12:3)
ἀκολουθεῖ γὰρ καὶ ἡδονή τισ διά τε τοῦτο καὶ διότι διατρίβουσιν ἐν τῷ τιμωρεῖσθαι τῇ διανοίᾳ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 2 2:5)
τοὺσ δὲ ἄλλουσ διεκώλυσεν Ἀλέξανδροσ προσωτέρω ἐπιζητεῖν καὶ τιμωρεῖσθαι, γνοὺσ ὅτι ὁμοῦ τοῖσ αἰτίοισ καὶ οὐ ξὺν δίκῃ τινάσ, τοὺσ μὲν κατ̓ ἔχθραν, τοὺσ δὲ κατὰ ἁρπαγὴν χρημάτων ἀποκτενεῖ, ξυγχωρηθὲν αὐτῷ, ὁ δῆμοσ.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 17 12:2)
οὐ τοίνυν εἰ μήπω τῆσ Ἀττικῆσ ἐπιβαίνει, δεῖ σκοπεῖν οὐδὲ ῥᾳθυμεῖν, ἀλλ’ εἰ διὰ τούτουσ ἐξουσία γέγονεν αὐτῷ τοῦθ’ ὅταν βούληται ποιῆσαι, τοῦθ’ ὁρᾶν, καὶ πρὸσ ἐκεῖνο τὸ δεινὸν βλέπειν, καὶ τὸν αἴτιον καὶ παρασκευάσαντα τὴν ἐξουσίαν ταύτην ἐκείνῳ μισεῖν καὶ τιμωρεῖσθαι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 120:1)
ἐγὼ δ’ οὐ δέδοικ’ εἰ Φίλιπποσ ζῇ, ἀλλ’ εἰ τῆσ πόλεωσ τέθνηκε τὸ τοὺσ ἀδικοῦντασ μισεῖν καὶ τιμωρεῖσθαι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 376:2)
εἰ μὲν οὖν εἰργάσθαι τι τούτων ἐφ’ οἷσ ἀπόλωλεν ἡγούμενοσ τὸν Ἀρίσταρχον καὶ πεπιστευκὼσ τοῖσ τῶν αἰτιασαμένων λόγοισ ταῦτ’ ἔλεγεν, χρῆν μὲν οὐδ’ οὕτω μετρία γὰρ δίκη παρὰ τῶν φίλων ἐστίν, ἄν τι δοκῶσι πεποιηκέναι δεινόν, μηκέτι τῆσ λοιπῆσ φιλίασ κοινωνεῖν, τὸ δὲ τιμωρεῖσθαι καὶ ἐπεξιέναι τοῖσ πεπονθόσι καὶ τοῖσ ἐχθροῖσ παραλείπεται·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 155:3)
ὁ Μέμνων καὶ ὁ Μέντωρ, οἱ κηδεσταὶ τοῦ Ἀρταβάζου, ἄνθρωποι νέοι καὶ κεχρημένοι ἀπροσδοκήτῳ εὐτυχίᾳ τῇ τοῦ Ἀρταβάζου κηδείᾳ, βουλόμενοι τῆσ χώρασ ἄρχειν εὐθὺσ ἐν εἰρήνῃ καὶ τιμᾶσθαι καὶ μὴ πολεμεῖν μηδὲ κινδυνεύειν, πείθουσι τὸν Ἀρτάβαζον τοῦ μὲν τιμωρεῖσθαι τὸν Χαρίδημον ἀφέσθαι, ἀποστεῖλαι δ’ ὑπόσπονδον, διδάσκοντεσ ὡσ ὑμεῖσ, κἂν ἐκεῖνοσ μὴ ’θέλῃ, διαβιβᾶτε καὶ οὐ δυνήσεται κωλύειν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 217:2)
πῶσ οὖν οὐκ εἰκὸσ μισεῖν καὶ τιμωρεῖσθαι τοῦτον, ὅστισ τοῦ μὲν δήμου ἠδικημένου ἠμέλησεν, ὑπὲρ δὲ τῶν ἠδικηκότων καὶ ὕστερον ἀδικησόντων τοὺσ νόμουσ ἔθηκεν;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 167:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION