뜻

1. 개입하다, 간섭하다
2. 참여하다, 연결하다, 잇다

1. to take part in, those who take part in
2. to join, in attacking

예문

• "ἀνδρὶ δὲ τὸ κάλλιστον ἐπιχειροῦντι θήραμα φιλίαν ἑλεῖν οὔτε θεὸσ οὔτε δαίμων ἀπευθύνει καὶ συνεφάπτεται τῆσ ὁρμῆσ; (Plutarch, Amatorius, section 14 1:7)

  (플루타르코스, Amatorius, section 14 1:7)

• εἰ τοῦ παθητικοῦ μὴ συνεφάπτοιτο μηδὲ συμπαραλαμβάνοι τὸ ἄλογον ὥστε καὶ τούτῳ δύ’ ὄντα καὶ διαφέροντα δηλοῦσθαι ταῖσ δυνάμεσιν ἀλλήλων. (Plutarch, De virtute morali, section 11 11:1)

  (플루타르코스, De virtute morali, section 11 11:1)

• ὅταν δὲ μὴ μετὰ πάθουσ ἀλλ’ αὐτὸ καθ’ αὑτὸ κινῆται τὸ διανοητικόν, ἡσυχίαν ἄγει τὸ σῶμα καὶ καθέστηκεν οὔτε κοινωνοῦν οὔτε μετέχον αὐτὸ τῆσ ἐνεργείασ τοῦ φρονοῦντοσ, εἰ τοῦ παθητικοῦ μὴ συνεφάπτοιτο μηδὲ συμπαραλαμβάνοι τὸ ἄλογον ὥστε καὶ τούτῳ δύ’ ὄντα δηλοῦσθαι καὶ διαφέροντα ταῖσ δυνάμεσιν ἀλλήλων. (Plutarch, De virtute morali, section 11 4:1)

  (플루타르코스, De virtute morali, section 11 4:1)

• "ἐσχάτη δὲ συνεφάπτεται περὶ γῆν ἡ Λάχεσισ, ᾗ πλεῖστον τύχησ μέτεστι. (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 3031)

  (플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 3031)

• ἐπαρθεὶσ δὲ τούτοισ προσήγετο τοὺσ ἀρίστουσ καὶ συνεφάπτεσθαι παρεκάλει, κρύφα διαλεγόμενοσ τοῖσ φίλοισ πρῶτον, εἶτα οὕτωσ κατὰ μικρὸν ἁπτόμενοσ πλειόνων καὶ συνιστὰσ ἐπὶ τὴν πρᾶξιν. (Plutarch, Lycurgus, chapter 5 4:1)

  (플루타르코스, Lycurgus, chapter 5 4:1)

유사 형태

• συνεφαπτόμενον (3)
• συνεφαπτόμενος (1)
• συνεφαπτομένας (1)
• συνεφαπτομένους (1)
• συνεφαπτομένου (1)
• συνεφαπτομένην (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.