Ancient Greek-English Dictionary Language

συναναιρέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συναναιρέω συναναιρήσω συνανεῖλον

Structure: συν (Prefix) + ἀν (Prefix) + αἱρέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to destroy together with
  2. to destroy altogether or utterly
  3. to give the same answer

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναίρω συναναίρεις συναναίρει
Dual συναναίρειτον συναναίρειτον
Plural συναναίρουμεν συναναίρειτε συναναίρουσιν*
SubjunctiveSingular συναναίρω συναναίρῃς συναναίρῃ
Dual συναναίρητον συναναίρητον
Plural συναναίρωμεν συναναίρητε συναναίρωσιν*
OptativeSingular συναναίροιμι συναναίροις συναναίροι
Dual συναναίροιτον συναναιροίτην
Plural συναναίροιμεν συναναίροιτε συναναίροιεν
ImperativeSingular συναναῖρει συναναιρεῖτω
Dual συναναίρειτον συναναιρεῖτων
Plural συναναίρειτε συναναιροῦντων, συναναιρεῖτωσαν
Infinitive συναναίρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναιρων συναναιρουντος συναναιρουσα συναναιρουσης συναναιρουν συναναιρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναίρουμαι συναναίρει, συναναίρῃ συναναίρειται
Dual συναναίρεισθον συναναίρεισθον
Plural συναναιροῦμεθα συναναίρεισθε συναναίρουνται
SubjunctiveSingular συναναίρωμαι συναναίρῃ συναναίρηται
Dual συναναίρησθον συναναίρησθον
Plural συναναιρώμεθα συναναίρησθε συναναίρωνται
OptativeSingular συναναιροίμην συναναίροιο συναναίροιτο
Dual συναναίροισθον συναναιροίσθην
Plural συναναιροίμεθα συναναίροισθε συναναίροιντο
ImperativeSingular συναναίρου συναναιρεῖσθω
Dual συναναίρεισθον συναναιρεῖσθων
Plural συναναίρεισθε συναναιρεῖσθων, συναναιρεῖσθωσαν
Infinitive συναναίρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναιρουμενος συναναιρουμενου συναναιρουμενη συναναιρουμενης συναναιρουμενον συναναιρουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναιρήσω συναναιρήσεις συναναιρήσει
Dual συναναιρήσετον συναναιρήσετον
Plural συναναιρήσομεν συναναιρήσετε συναναιρήσουσιν*
OptativeSingular συναναιρήσοιμι συναναιρήσοις συναναιρήσοι
Dual συναναιρήσοιτον συναναιρησοίτην
Plural συναναιρήσοιμεν συναναιρήσοιτε συναναιρήσοιεν
Infinitive συναναιρήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναιρησων συναναιρησοντος συναναιρησουσα συναναιρησουσης συναναιρησον συναναιρησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναιρήσομαι συναναιρήσει, συναναιρήσῃ συναναιρήσεται
Dual συναναιρήσεσθον συναναιρήσεσθον
Plural συναναιρησόμεθα συναναιρήσεσθε συναναιρήσονται
OptativeSingular συναναιρησοίμην συναναιρήσοιο συναναιρήσοιτο
Dual συναναιρήσοισθον συναναιρησοίσθην
Plural συναναιρησοίμεθα συναναιρήσοισθε συναναιρήσοιντο
Infinitive συναναιρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναιρησομενος συναναιρησομενου συναναιρησομενη συναναιρησομενης συναναιρησομενον συναναιρησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀφαιρεῖ γὰρ ἡ κρᾶσισ τοῦ οἴνου τὸ βλάπτον, οὐ συναναιροῦσα τὸ χρήσιμον; (Plutarch, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 1 20:2)

Synonyms

  1. to destroy together with

  2. to destroy altogether or utterly

  3. to give the same answer

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION